Spijsverteringsklierenzymen belangrijk voor het menselijk lichaam
De spijsverteringsklieren zijn verantwoordelijk voor de productie van verschillende spijsverteringsenzymen. De enzymen die door de spijsverteringsklieren worden geproduceerd, zijn nodig om het verteringsproces van voedsel te ondersteunen, zodat het gemakkelijker door het lichaam wordt opgenomen.
Over het algemeen zal het proces van vertering van voedsel worden ondersteund door een groep enzymen die door de spijsverteringsklieren worden geproduceerd. Deze spijsverteringsenzymen spelen een rol bij het afbreken van de voedingsstoffen in voedsel en het omzetten ervan in eenvoudige vormen, zodat ze door het lichaam kunnen worden opgenomen.
Verschillende spijsverteringsklieren
De volgende zijn de verschillende klieren die zijn opgenomen in de spijsverteringsklieren:
1. Speekselklieren
De belangrijkste functie van de speekselklieren is het produceren van speeksel. Naast het produceren van speeksel, speelt deze klier ook een rol bij het produceren van spijsverteringsenzymen, zoals lysozyme, lingual lipase en amylase. Speekselklieren bevinden zich in bijna alle delen van de mond, beginnend bij de bovenkant van de wangen, onder de onderkaak en onder de tong.
2. Lstuiteren
Behalve een plaats om voedsel uit de slokdarm op te vangen, heeft de maag ook een andere functie, namelijk het afscheiden van enzymen die het spijsverteringsproces kunnen helpen. Spijsverteringsenzymen die door de maag worden uitgescheiden, omvatten pepsine, lipase, zoutzuur (HCI) en gastrine.
3. Kalvleesklier
De klier die ook een rol speelt bij de aanmaak van spijsverteringsenzymen is de alvleesklier. Spijsverteringsenzymen die door de pancreas worden geproduceerd, omvatten lipase, amylase, protase en trypsine.
4. Uzachte melk
De dunne darm neemt ook deel aan het afscheiden van een groep enzymen die nuttig zijn om het proces van het afbreken van voedsel te vergemakkelijken en de opname van voedingsstoffen te helpen. Spijsverteringsenzymen geproduceerd door de dunne darm zijn maltase, sucrase en lactase.
5. Galblaas
De galklieren spelen ook een belangrijke rol bij de vertering van voedsel. Hoewel het geen spijsverteringsenzymen produceert, scheiden de galklieren hormonen af die nuttig zijn om het proces van het verdunnen van vet in voedsel te helpen.
Spijsverteringsenzymen en hun functies
Over het algemeen zijn er veel enzymen die een rol spelen bij het uitvoeren van het verteringsproces van voedsel in het menselijk lichaam. Er zijn echter drie belangrijke enzymen die verantwoordelijk zijn voor het afbreken van voedsel.
Hier zijn de drie belangrijkste spijsverteringsenzymen die u moet kennen:
Amylase
Amylase is een enzym dat tot taak heeft zetmeel of koolhydraten af te breken tot suiker (glucose). Er zijn twee soorten amylase-enzymen, namelijk ptyaline en pancreas.
Ptyaline-amylase is een enzym dat door de speekselklieren wordt uitgescheiden om suiker af te breken terwijl het zich nog in de mondholte bevindt totdat het in de maag komt. Ondertussen is pancreasamylase een enzym dat verantwoordelijk is voor het voortzetten van het werk van ptyaline door suiker te verteren die de dunne darm binnenkomt.
lipase
Lipase is een enzym dat vetten uit het voedsel dat je eet afbreekt tot vetzuren en glycerol. Lipase-enzymen kunnen worden geproduceerd door de spijsverteringsklieren in de mond, maag en pancreas. Behalve dat ze worden geproduceerd door de spijsverteringsklieren, worden lipase-enzymen ook aangetroffen in moedermelk om het voor baby's gemakkelijker te maken om vetmoleculen te verteren.
protease
Proteasen zijn spijsverteringsenzymen die eiwitten in voedsel afbreken tot aminozuren. Protease-enzymen kunnen worden geproduceerd in de maag, pancreas en dunne darm. Er treden echter enkele chemische reacties op in de maag en dunne darm.
Zonder de hulp van enzymen die door de spijsverteringsklieren worden geproduceerd, wordt voedsel niet omgezet in energie die het lichaam nodig heeft. Daarom moet u voor hun gezondheid zorgen. Raadpleeg onmiddellijk een arts als u spijsverteringsproblemen krijgt die veroorzaakt kunnen worden door verstoringen in de spijsverteringsklieren bij de productie van enzymen.
