optimusveterinaria.com

NPerifere europathie is ziekte als gevolg van schade aan het perifere zenuwstelsel of het perifere zenuwstelsel.De schade veroorzaakt verstoring van de perifere zenuwfunctie bij het verzenden van signalen van organen naar de hersenen of vice versa.

Het perifere zenuwstelsel functioneert om fysieke sensaties van alle organen van het lichaam naar de hersenen over te brengen. Perifere zenuwen zenden ook opdrachten van de hersenen uit om bepaalde functies uit te voeren, zoals het lichaam bewegen, zweten, de hartslag verhogen en de bloeddruk reguleren.

Bij patiënten met perifere neuropathie kunnen de bovengenoemde functies gedeeltelijk of volledig zijn aangetast. De ervaren klachten kunnen variëren, afhankelijk van het deel en de locatie van de aangedane perifere zenuwen. De meest voorkomende symptomen zijn echter pijn, tintelingen en spierzwakte.

Oorzaken van perifere neuropathie

Perifere neuropathie wordt veroorzaakt door schade aan het perifere zenuwstelsel. Schade kan ontstaan ​​door omstandigheden van ouders of door ziekte. Enkele aandoeningen die perifere neuropathie kunnen veroorzaken, zijn onder meer:

• suikerziekte
• Bacteriële of virale infecties, zoals HIV, pokken, difterie, lepra en hepatitis C
• Auto-immuunziekten, zoals het Guillain-Barre-syndroom, lupus, het syndroom van Sjögren en Reumatoïde artritis
• Genetische factoren, zoals de ziekte van Charcot-Marie-Tooth
• Hypothyreoïdie
• Tekort aan vitamine B1, B6, B12 en vitamine E
• Leverziekte
• nierziekte
• Ontsteking van de bloedvaten (vasculitis)
• Ophoping van amyloïde-eiwit in weefsels of organen van het lichaam (amyloïdose)
• Zenuwbeschadiging, bijvoorbeeld door een blessure of een bijwerking van een operatie
• Leukemie multipel myeloom
• Lymfeklierkanker of lymfoom
• Kwik- of arseenvergiftiging
• Alcoholverslaving
• Tumor drukt op perifere zenuwen
• Bijwerkingen van langdurig gebruik van medicijnen, waaronder antibiotica (nitrofurantoïne en metronidazol), chemotherapie medicijnen voor darmkanker, anticonvulsiva (bijv fenytoïne), thalidomide, en amiodaron

Perifere neuropathie loopt ook meer risico bij iemand met de volgende aandoeningen:

• Overgewicht
• Hoge bloeddruk
• Leeftijd 40 jaar en ouder

Symptomen en soorten perifere neuropathie

Symptomen van perifere neuropathie variëren, afhankelijk van de aangetaste zenuwen. Het volgende is een uitleg van de soorten perifere neuropathie en hun symptomen:

Nmotor europathie

Motorische neuropathie is een aandoening van de zenuwen die de lichaamsbeweging (motorische functie) regelen. Symptomen zijn onder meer:

• Spiertrekkingen en krampen
• Spierzwakte tot verlamming van een of meer spieren
• Benen die slap zijn en lijken te vallen tijdens het lopenvoetdaling)
• Verminderde spiermassa (spieratrofie)

Nsensorische europathie

Sensorische neuropathie is een aandoening van de zenuwen die sensatiesignalen verzenden, zoals aanraking, temperatuur of pijn. Symptomen die kunnen optreden zijn:

• Het is gemakkelijk om pijn te voelen, zelfs als je het maar een beetje aanraakt (alodynie)
• Een stekende of brandende pijn, meestal in de voeten of voetzolen
• Tintelingen in het aangedane lichaamsdeel
• Onvermogen om pijn of temperatuurveranderingen te voelen, vooral in de benen
• Verminderde balans of coördinatie van lichaamsbewegingen (sensorische ataxie)

mononeuropathie

Mononeuropathie is een type perifere neuropathie die slechts in één specifieke perifere zenuw voorkomt. Symptomen zijn onder meer:

• Dubbel zien of moeite met focussen, wat soms gepaard gaat met pijn in het oog, als het optreedt in de zenuwen die de oogbeweging regelen (hersenzenuwen III, IV of VI)
• Verlamming aan één kant van het gezicht of de verlamming van Bellals het voorkomt in de zenuw die gezichtsbewegingen regelt (hersenzenuw VII)
• Vingers voelen zwak of tintelend of Ct arpalunnel ssyndroom, als het voorkomt op de medianuszenuw bij de pols

Nautonome europathieik

Autonome neuropathie is een beschadiging van de autonome zenuwen. Deze zenuw functioneert om lichaamsprocessen te regelen die automatisch werken, zoals bloeddruk, spijsvertering en blaasfunctie. Dit zijn de symptomen:

• Snelle hartslag (tachycardie), zelfs in rust
• Dysfagie of moeite met slikken
• Opgezwollen
• Vaak boeren
• Misselijk
• Constipatie of diarree 's nachts
• moeilijk te controleren stoelgang (fecale incontinentie)
• Beser of frequent urineren
• Het lichaam zweet zelden, of vice versa constant zweet
• Seksuele disfunctie, zoals erectiestoornissen
• Orthostatische hypotensie

Wanneer naar de dokter?

Zoek onmiddellijk medische hulp als u vroege symptomen van perifere neuropathie ervaart, waaronder:

• Pijn, tintelingen of gevoelloosheid in de benen
• Zwak lichaam of verlies van evenwicht
• Blessures aan de benen waarvan de oorzaak niet bekend is

Raadpleeg regelmatig uw arts als u risico loopt op het ontwikkelen van perifere neuropathie, bijvoorbeeld omdat u diabetes heeft. Als de diagnose zo vroeg mogelijk wordt gesteld, kan het risico op complicaties als gevolg van perifere neuropathie worden voorkomen.

Perifere neuropathie diagnose

Op het moment dat een arts een neurologische aandoening raadpleegt, vooral voor perifere neuropathie, zal de arts vragen stellen over de gevoelde symptomen, levensstijl en medische geschiedenis van de patiënt en zijn familie. De arts zal ook vragen naar medicijnen die de patiënt momenteel of regelmatig gebruikt.

Daarna zal de arts een lichamelijk en neurologisch onderzoek van de patiënt uitvoeren, zoals het controleren van het vermogen van de patiënt om bepaalde sensaties te voelen, het testen van de spierkracht en het controleren van het lopen, de houding en de lichaamsbalans.

Indien nodig zal de arts andere tests uitvoeren, zoals:

• tbloed ijs

  Er worden bloedonderzoeken gedaan om de mogelijkheid van diabetes, een verminderde immuunfunctie of bepaalde vitaminetekorten te achterhalen.

• p. testafbeelding

  CT-scans en MRI's worden uitgevoerd om tumoren en afwijkingen in de hersenen of het ruggenmerg op te sporen, zoals een hernia in het ruggenmerg (hernia nucleus pulposus).

• Zenuwfunctietest

  Zenuwfunctietesten kunnen worden gedaan met elektromyografie (EMG), om de elektrische activiteit in de spieren te meten, zodat de zenuwstroom wordt beschadigd. Zenuwfunctietesten kunnen ook worden gedaan met zenuwgeleidingstests, om de sterkte en snelheid van signalen in zenuwen te meten.

• Lumbaalpunctie

  Een lumbaalpunctie wordt uitgevoerd om ontstekingen in de wervelkolom te detecteren, door een monster van hersenvocht (vocht in de hersenen en de wervelkolom) te onderzoeken.

• Zenuwbiopsie

  Een biopsie wordt gedaan door een klein stukje van de perifere zenuw of huid in de enkel te nemen, om onder een microscoop te onderzoeken. Dit onderzoek wordt echter zelden uitgevoerd.

Perifere neuropathie behandeling

Behandeling van perifere neuropathie hangt af van de onderliggende oorzaak. Acties die artsen kunnen nemen, zijn onder meer:

• Geef vitamine B12 in tablet- of injectievorm, bij perifere neuropathie veroorzaakt door vitamine B12-tekort.
• Adviseer patiënten om het ideale lichaamsgewicht te behouden, regelmatig te sporten, te stoppen met roken en het alcoholgebruik te verminderen, bij perifere neuropathie veroorzaakt door diabetes.
• Dien corticosteroïden toe om ontsteking en overreactie van het immuunsysteem te verminderen, bij perifere neuropathie veroorzaakt door auto-immuunziekten.
• Voer plasmaferese of bloedplasma-uitwisselingstransfusie uit bij de patiënt om antistoffen of eiwitten die ontstekingen veroorzaken te verwijderen
• Chirurgie uitvoeren aan perifere neuropathie veroorzaakt door druk op zenuwen, bijvoorbeeld druk door tumoren.

Om pijnsymptomen bij patiënten te verminderen, zullen artsen pijnstillers voorschrijven, zoals paracetamol, ibuprofen en tramadol. Antidepressiva (zoals amitriptyline of duloxetine) en anticonvulsiva (zoals Gabapentine en pregabaline) kan ook worden gebruikt voor pijn.

Bij patiënten die een aantal van de bovengenoemde geneesmiddelen niet kunnen gebruiken, kunnen zalven met: capsaïcine kan een optie zijn. Zalf capsaïcine 3-4 keer per dag gebruiken, maar mag niet worden aangebracht op een ontstoken huid of open wonden.

In sommige gevallen kunnen mensen met perifere neuropathie overmatig zweten (hyperhidrose). Deze aandoening kan worden behandeld met injecties botulinumtoxine (botox). Ondertussen zal de arts bij patiënten met urinewegproblemen het gebruik van een katheter aanbevelen.

Om klachten te helpen verminderen, kunnen patiënten fysiotherapie ondergaan, zoals elektrische therapie op laag vermogen. Bij patiënten met spierzwakte kan het gebruik van een loophulpmiddel, zoals een wandelstok of rolstoel, noodzakelijk zijn.

Naast de bovenstaande behandelmethoden kunnen patiënten ook een aantal dingen doen voor zelfmanagement, waaronder:

• Regelmatige oefeningen doen om pijn te verlichten, spierkracht te vergroten en de bloedsuikerspiegel onder controle te houden, bijvoorbeeld door 3 keer per week een ontspannen wandeling te maken
• Stop met roken om complicaties van perifere neuropathie te voorkomen
• Vermijd overmatige consumptie van alcoholische dranken, zodat de symptomen niet erger worden
• Eet gezond voedsel, zoals fruit, groenten, volle granen en voedingsmiddelen met een hoog eiwitgehalte
• Controleer regelmatig de bloedsuikerspiegel, vooral bij patiënten met perifere neuropathie die ook aan diabetes lijden
• Voeten verzorgen en voetblessures voorkomen, voor patiënten die ook diabetes hebben, bijvoorbeeld door het dragen van zachte sokken en zachte schoenen

Perifere neuropathie Complicaties

Zwakke spieren en een verminderd vermogen om uw voeten op de grond te voelen, kunnen ertoe leiden dat mensen met perifere neuropathie hun evenwicht verliezen en gemakkelijk vallen.

Bovendien kan gevoelloosheid in bepaalde gebieden de patiënt bewusteloos maken als de huid in dat gebied gewond of verbrand is. Deze aandoening kan een infectie veroorzaken, vooral bij patiënten met perifere neuropathie die diabetes hebben. Als gevolg hiervan wordt de wondgenezing langzamer.

Als het te ernstig is, kan de verwonding gangreen of weefselsterfte veroorzaken. Patiënten die deze aandoening ervaren, sluiten een amputatie niet uit.

Perifere neuropathie preventie

De beste manier om perifere neuropathie te voorkomen, is door de risicofactoren ervan te vermijden of te beheersen. Dit kan door een gezonde levensstijl te leiden, zoals:

• Eet voedsel dat rijk is aan voedingsstoffen, zoals fruit, groenten en magere eiwitbronnen, om de zenuwgezondheid te behouden
• Beweeg regelmatig, volgens doktersadvies
• Vermijden van dingen die zenuwbeschadiging kunnen veroorzaken, zoals repetitieve bewegingen, lichaamshoudingen die de zenuwen onder druk zetten, rookgewoonten, blootstelling aan giftige stoffen en overmatige consumptie van alcoholische dranken