optimusveterinaria.com

Een miskraam is het beëindigen van de zwangerschap vanzelf terwijl u nog zwanger bent (vóór 20 weken zwangerschap). De oorzaken van een miskraam verschillen van persoon tot persoon, bijvoorbeeld door ziekte van zwangere vrouwen of doordat de foetus zich niet normaal ontwikkelt.

Een miskraam kan worden gekenmerkt door een bloeding uit de vagina, evenals pijn of krampen in de buik en onderrug. Wanneer symptomen of tekenen van zwangerschapsgevaar optreden, wordt zwangere vrouwen geadviseerd om onmiddellijk contact op te nemen met een arts om zo snel mogelijk een behandeling te krijgen.

Er zijn geen specifieke stappen om een ​​miskraam te voorkomen. Over het algemeen wordt het voorkomen van een miskraam gedaan door de conditie van zwangere vrouwen gezond te houden.

Miskraamkenmerken

Het belangrijkste kenmerk van een miskraam is bloeden uit de vagina tijdens de vroege zwangerschap, hetzij in de vorm van vlekken of vloeiend. Deze symptomen kunnen gepaard gaan met buikpijn of krampen en pijn in de onderrug. Naast bloed kan er ook dikke vloeistof of bloedstolsels en weefsel naar buiten komen.

De kenmerken van een miskraam bij zwangere vrouwen variëren afhankelijk van de stadia van de miskraam, waaronder:

• Miskraam onvermijdelijk (abortus insipiens)

  Bij abortus insipiens is de foetus niet uit de baarmoeder gekomen. Zwangere vrouwen hebben echter bloedingen en de opening van het geboortekanaal (baarmoederhals) ervaren, dus een miskraam kan niet worden vermeden.

• Miskraam Nee compleet (onvolledige abortus)

  In het stadium van onvolledige abortus is foetaal weefsel naar buiten gekomen, maar slechts gedeeltelijk.

• Volledige miskraam (volledige abortus)

  Er wordt gezegd dat het een volledige abortus is, wanneer al het foetale weefsel uit de baarmoeder is verdreven.

Soms kan een miskraam ook optreden zonder bloeding. Deze toestand heet abortus gemist.

Wanneer naar de dokter?

Opgemerkt moet worden dat niet alle vaginale bloedingen tijdens de vroege zwangerschap een teken zijn van een miskraam. Normale zwangere vrouwen ervaren bloedvlekken uit de vagina 6-12 dagen na de conceptie, dat is wanneer de foetus zich aan de baarmoederwand hecht. Deze bloeding wordt implantatiebloeding genoemd. Maar het is meestal op dit moment dat een vrouw zich niet realiseert dat ze zwanger is.

Hoewel het normaal kan zijn, moet een vaginale bloeding in het eerste trimester van de zwangerschap worden vermoed van een dreigende miskraam (abortus dreigt), dus het is noodzakelijk om onmiddellijk een gynaecoloog te raadplegen. Als er inderdaad geen miskraam is opgetreden, kan de arts een behandeling ondergaan om dit te voorkomen.

Daarnaast moeten zwangere vrouwen ook direct naar de huisarts als ze in het eerste trimester van de zwangerschap last krijgen van de volgende klachten:

• Koorts
• Braken tot je niet meer kunt eten en drinken
• vaginale afscheiding
• Pijn bij het plassen

Oorzaken van een miskraam

De oorzaken van een miskraam zijn zeer divers en soms niet altijd met zekerheid vast te stellen. Over het algemeen treden miskramen op als gevolg van een abnormale ontwikkeling van de foetus als gevolg van genetische aandoeningen of problemen met de placenta.

Bovendien kan een miskraam ook worden veroorzaakt door:

• Chronische ziekte, zoals diabetes of nierziekte.
• Auto-immuunziekten, bijv. Lupus en antifosfolipidensyndroom.
• Infectieziekten, zoals toxoplasmose, rubella, syfilis, malaria, HIV en gonorroe.
• Hormonale aandoeningen, zoals schildklieraandoeningen of PCOS.
• Afwijkingen van de baarmoeder, zoals een zwakke baarmoederhals (cervicale incompetentie) en vleesbomen.
• Medicijnen die worden ingenomen, zoals niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen, methotrexaat en retinoïden.
• Afwijkingen in de baarmoeder, zoals de baarmoederhals.

Er zijn een aantal factoren waardoor een zwangere vrouw meer risico loopt op een miskraam, waaronder:

• Zwanger ouder dan 35 jaar
• Heb eerder een miskraam gehad
• Rook
• Het consumeren van alcoholische dranken
• Drugs misbruiken
• Overmatige stress

Niet de oorzaak van een miskraam

Er zijn veel mythes of misvattingen over een miskraam. Daarom zijn niet weinig zwangere vrouwen terughoudend om bepaalde dingen te doen omdat ze bang zijn dat het een miskraam kan veroorzaken. Het moet worden herhaald, de volgende aandoeningen veroorzaken geen miskraam:

• Sporten, maar kan weer met de verloskundige besproken worden over de juiste beweging.
• Eet pittig eten.
• Op een vliegtuig.
• Heb seks.
• Werk, behalve voor banen met een risico op blootstelling aan chemicaliën of straling.

Diagnose van miskraam

Wanneer zwangere vrouwen symptomen van een miskraam ervaren, zal de verloskundige een lichamelijk onderzoek uitvoeren, inclusief een inwendig onderzoek. Naast het vragen naar symptomen en het controleren van de fysieke conditie van de zwangere vrouw, zal de arts een echografisch onderzoek doen om te bepalen of de zwangere vrouw een miskraam heeft gehad of niet.

Naast echografie worden er ook bloedonderzoeken gedaan om de niveaus van het hormoon HCG te controleren, die tijdens de zwangerschap zouden moeten toenemen.

Herhaal miskraam

Als zwangere vrouwen herhaalde miskramen (gewone abortus) ervaren, is het noodzakelijk om de factoren te achterhalen die de oorzaak kunnen zijn. Daarvoor voert de verloskundige de volgende onderzoeken uit:

• Transvaginaal echografisch onderzoek

  Door middel van transvaginale echografie kunnen artsen de toestand van de baarmoeder nader onderzoeken om eventuele afwijkingen op te sporen.

• Gene check

  Dit onderzoek heeft tot doel na te gaan of er genetische afwijkingen zijn bij de patiënt of zijn partner.

• bloed Test

  Deze test wordt gedaan om te controleren op bepaalde aandoeningen die een miskraam kunnen veroorzaken, zoals hormonale stoornissen, bloedstolsels of stolling en infecties.

Miskraambeheer

De behandeling van een miskraam varieert afhankelijk van het stadium van de miskraam. Het belangrijkste principe van de behandeling is het voorkomen van bloedingen of infecties. De volgende zijn enkele van de behandelingen voor een miskraam volgens de ervaren stadia:

Dreiging van een miskraam

Als de miskraam niet heeft plaatsgevonden, maar er toch al een dreiging in die richting is, zal de arts zwangere vrouwen adviseren volledig in bed te rusten. Vraag je verloskundige duidelijk hoe lang je volledig in bed moet rusten en welke dingen je moet vermijden.

Toch lopen zwangere vrouwen nog steeds het risico op een miskraam. Daarom geven artsen soms ook hormoonmedicijnen om de baarmoeder te versterken.

miskraam dat tNee NSeen klopje NSvermijd en kmiskraam tNee ikcompleet

Als wordt verklaard dat een zwangere vrouw een miskraam heeft gehad, of de foetus nu helemaal niet naar buiten is gekomen of gedeeltelijk is verdreven, kan de rest van de foetus binnen 1-2 weken op natuurlijke wijze uit de baarmoeder komen. Maar dit wachtproces kan de moeder emotionele stress veroorzaken. Daarom hebben artsen de neiging om een ​​behandeling met medicijnen of een operatie aan te bevelen.

De gegeven medicijnen zijn bedoeld om het proces van het verwijderen van het resterende weefsel uit de baarmoeder te versnellen, wat binnen 24 uur is. Dit geneesmiddel kan via de mond worden ingenomen of rechtstreeks in de vagina worden ingebracht. Naast medicijnen om de foetus te helpen bevallen, kunnen verloskundigen ook antibiotica geven om infectie te voorkomen en medicijnen tegen bloedingen om bloedingen te verminderen.

Naast medicijnen kunnen artsen curettage uitvoeren bij miskramen. Deze kleine operatie wordt uitgevoerd door de baarmoederhals (baarmoederhals) te verwijden en met een speciaal hulpmiddel het weefsel van de baarmoeder en de foetus te verwijderen. Curettage moet zo snel mogelijk worden uitgevoerd als de zwangere vrouw hevig bloedt of tekenen van infectie verschijnen.

Miskraam ikcompleet

Bij miskramen waarbij alle foetale weefsels zijn verwijderd, is geen verdere behandeling vereist. Geneesmiddelen kunnen door de arts worden gegeven om andere klachten die de patiënt voelt te overwinnen.

Herstel na miskraam

De hersteltijd na een miskraam is enkele dagen tot een week. Zwangere vrouwen die net een miskraam hebben gehad, ervaren echter vaak een emotionele schok of zelfs depressie na een miskraam. Deze aandoening duurt langer om te herstellen. Daarom is het noodzakelijk om de echtgenoot en het gezin te ondersteunen.

Een vrouw wordt 1 tot 1,5 maand na de miskraam weer ongesteld en kan op een gezonde manier weer zwanger worden.

Miskraamverlof

Volgens de wet van de Republiek Indonesië nr. 13 van 2003 betreffende arbeidskrachten, artikel 82, lid 2, heeft een vrouwelijke werknemer recht op 1,5 maand verlof of volgens een doktersattest, als ze een miskraam krijgt.

Dit is om een ​​vrouw de tijd te geven om te rusten totdat haar fysieke en emotionele toestand is hersteld.

Miskraam Preventie

Omdat een miskraam wordt beïnvloed door verschillende factoren, is het moeilijk om de specifieke stappen te bepalen die moeten worden genomen om een ​​miskraam te voorkomen. Maar over het algemeen zijn er verschillende manieren om een ​​miskraam te voorkomen, namelijk:

• Het toepassen van een gezond dieet met uitgebalanceerde voeding, vooral het verhogen van de consumptie van voedingsmiddelen die vezels bevatten.
• Zorg voor een normaal gewicht.
• Rook niet, gebruik geen alcoholische dranken en gebruik geen drugs.
• Ontvang vaccins zoals aanbevolen door artsen om infectieziekten te voorkomen.
• Oorzaken van een miskraam behandelen die zijn ontdekt, bijvoorbeeld het injecteren van bloedverdunnende medicijnen als u antifosfolipidensyndroom heeft.

Miskraamcomplicaties

Een miskraam kan een infectie veroorzaken door de rest van het foetale lichaamsweefsel dat nog in de baarmoeder achterblijft. Deze aandoening wordt een septische abortus genoemd. Symptomen om op te letten bij septische abortus zijn koorts, koude rillingen, vaginale afscheiding en verharding van de onderbuik.

Bovendien loopt placentaweefsel dat nog in de baarmoeder achterblijft ook het risico bloedingen te veroorzaken, wat kan leiden tot bloedarmoede of zelfs shock.