Stevens-Johnson-syndroom - Symptomen, oorzaken en behandeling

Stevens-Johnson-syndroom is een ernstige aandoening van de huid, evenals het slijmvlies van de oogbollen, in de mond, het rectum en de geslachtsorganen. Deze laag staat in de medische wereld bekend als het slijmvlies. Stevens-Johnson-syndroom is een zeldzame aandoening die optreedt als gevolg van de reactie van het lichaam op een medicijn of infectie. Patiënten met dit syndroom hebben onmiddellijke behandeling nodig door een ziekenhuisopname te ondergaan, omdat het de dood kan veroorzaken.

Symptomen van het Stevens-Johnson-syndroom

Aanvankelijk lijken de symptomen die optreden bij het Stevens-Johnson-syndroom op griepsymptomen, namelijk:

  • Koorts
  • Lichaam voelt moe
  • Pijn in mond en keel
  • Ogen voelen warm aan
  • Hoest

Dan, na een paar dagen, zullen verdere symptomen verschijnen in de vorm van:

  • Blaren op de huid, vooral op de neus, ogen, mond en geslachtsdelen.
  • Wijdverbreide roodheid of paarsachtige uitslag en vlekken op de huid (erytheem).
  • De huid schilfert een paar dagen nadat de blaren zijn gevormd af.
  • Deze huid- en slijmvliesaandoening veroorzaakt een branderig gevoel.

Oorzaken van het Stevens-Johnson-syndroom

Bij volwassenen kan het Stevens-Johnson-syndroom worden veroorzaakt door bijwerkingen van de volgende geneesmiddelen:

  • Jicht medicijnen, zoals allopurinol.
  • Pijnstillers bijvoorbeeld paracetamol, naproxen, of piroxicam.
  • Antibiotica, bijv. penicilline.
  • Antivirale medicijnen nevirapine.
  • Anti-epileptica, zoals: carbamazepine en lamotrigine.

Bij kinderen wordt dit syndroom vaker veroorzaakt door virale infecties. In zeldzame gevallen kan het worden veroorzaakt door een bacteriële infectie. Sommige virale infecties die het Stevens-Johnson-syndroom kunnen veroorzaken zijn:

  • Longontsteking of natte longen
  • Hepatitis A
  • hiv
  • Herpes
  • bof
  • Griep
  • Klierkoorts

R Factor-factorlStevens-Johnson-syndroom

Er zijn verschillende factoren die iemands risico op het ontwikkelen van het Stevens-Johnson-syndroom kunnen verhogen, namelijk:

  • Een voorgeschiedenis van het Stevens-Johnson-syndroom, zowel bij de patiënt als in de familie.
  • Verzwakt immuunsysteem door hiv/aids-infectie, na orgaantransplantatie, auto-immuunziekte of door bijwerkingen van chemotherapie.

Diagnose van het Stevens-Johnson-syndroom

Artsen zullen vermoeden dat een patiënt het Stevens-Johnson-syndroom heeft als er een aantal symptomen zijn die eerder zijn beschreven. Om andere mogelijke aandoeningen te bevestigen en uit te sluiten, zal de arts de medische geschiedenis van de patiënt vragen en verdere tests uitvoeren, zoals:

  • Bloed Test.
  • Monstername van huidweefsel of slijmvliezen, voor kweek of onderzoek onder een microscoop (biopsie).
  • Röntgenfoto van de borst, als de arts vermoedt dat de toestand van de patiënt wordt veroorzaakt door longontsteking.

Behandeling met Stevens-Johnson-syndroom

Patiënten met het Stevens-Johnson-syndroom moeten intensief worden behandeld in een ziekenhuis. Als de patiënt medicijnen gebruikt, is de eerste stap die de arts neemt om te stoppen met het gebruik van het medicijn.

Vervolgens kan de arts medicijnen geven om de symptomen van de patiënt te verlichten, zoals:

  • Pijnstillers om pijn te verlichten.
  • Mondspoeling met verdovende en antiseptische, om de mond tijdelijk te verdoven, zodat de patiënt voedsel gemakkelijker kan doorslikken.
  • Antibiotica, bij patiënten met bacteriële infecties.
  • Corticosteroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen, die plaatselijk worden aangebracht of via de mond worden ingenomen om ontstekingen in het getroffen gebied te verminderen.

Om het genezingsproces te helpen, zal de arts ook verschillende ondersteunende stappen uitvoeren, zoals:

  • Zorg voor vervanging van voedingsstoffen en lichaamsvloeistoffen via een voedingssonde, die via de neus naar de maag wordt ingebracht. Deze stap wordt gedaan om te voldoen aan de behoefte aan voedingsvloeistof die verloren gaat door het afstoten van de huidlaag.
  • Druk de wond samen met een natte doek om pijn in de blaar te verlichten terwijl deze geneest.
  • Verwijder dode huid en breng aan vaseline naar het aangetaste deel van de huid.
  • Oogonderzoek en indien nodig oogdruppels toedienen.

Stevens-Johnson-syndroom Complicaties

Als het syndroom van Stevens-Johnson niet goed wordt behandeld, kan dit leiden tot de volgende complicaties:

  • Longschade, wat kan leiden tot ademhalingsfalen.
  • Permanente huidbeschadiging, die kan leiden tot haaruitval, evenals abnormaal groeiende nagels.
  • Ontsteking van het oog, die schade aan het oogweefsel kan veroorzaken en zelfs kan leiden tot blindheid.
  • Bacteriële infectie van de huid (cellulitis).
  • Bloedstroominfectie (sepsis).

Preventie van het Stevens-Johnson-syndroom

Om aanvallen van het Stevens-Johnson-syndroom te voorkomen, vermijd het gebruik van medicijnen die het kunnen veroorzaken, vooral als u of uw familie een voorgeschiedenis van deze ziekte heeft. Indien nodig kunnen genetische tests worden gedaan voordat deze medicijnen worden gebruikt.


$config[zx-auto] not found$config[zx-overlay] not found