optimusveterinaria.com

Spinale tuberculose is tuberculose die buiten de longen optreedt, juist in de wervelkolom.Deze ziekte infecteert over het algemeen de wervelkolom in het midden van de rug.

Tuberculose of tuberculose (TB) van de wervelkolom is ook bekend als de ziekte van Pott. Deze aandoening kan voorkomen bij iemand die longtuberculose heeft of lijdt. In sommige gevallen kan spinale tuberculose echter ook voorkomen bij iemand die geen voorgeschiedenis van tbc heeft.

Wereldwijd is spinale tuberculose verantwoordelijk voor 10-35% van de gevallen van tuberculose buiten de longen. Deze aandoening is geclassificeerd als gevaarlijk, omdat het ernstige schade aan de wervelkolom en het ruggenmerg kan veroorzaken. Als gevolg hiervan kunnen patiënten verlamming of zelfs de dood ervaren.

Oorzaken van spinale tuberculose

Spinale tuberculose treedt op wanneer bacteriën Mycobacterium tuberculosis vanuit de longen of andere locaties buiten de wervelkolom verspreid via het bloed naar de wervelkolom. Deze bacteriën tasten vervolgens de platen of gewrichten tussen de wervels aan, waardoor het gewrichtsweefsel afsterft en de wervelkolom wordt beschadigd.

Spinale tuberculose kan voorkomen bij mensen die geen tuberculose hebben of een voorgeschiedenis hebben van tuberculose in andere organen. Dit komt omdat de tuberculosebacterie in het lichaam kan zijn zonder symptomen te veroorzaken. Deze aandoening wordt ook wel latente tbc genoemd.

De overdracht van tuberculose vindt meestal plaats door speekselspatten van longtuberculosepatiënten die niezen of hoesten. Daarom zal een persoon meer risico lopen om spinale tuberculose op te lopen als hij vaak in contact komt met tbc-patiënten.

Patiënten met spinale tuberculose die geen longtuberculose hebben, kunnen deze ziekte niet via de lucht overbrengen. Verspreiding kan echter optreden als een persoon wordt blootgesteld aan bloed of pus uit de wond van de patiënt.

Er zijn verschillende factoren die iemands risico op besmetting met spinale tuberculose kunnen vergroten, namelijk:

• Wonen in een sloppenwijk en overbelast gebied
• Wonen in een gebied met veel tuberculosegevallen
• Omgaan met mensen met een hoog risico op tbc-infectie
• oude leeftijd
• Lijdend aan aandoeningen die verminderde immuniteit veroorzaken, zoals hiv/aids, kanker, gevorderde nierziekte en diabetes
• Medicijnen ondergaan die een verzwakt immuunsysteem veroorzaken, zoals chemotherapie, orgaantransplantaties en immunosuppressieve therapie
• Lijdend aan alcoholverslaving of het gebruik van illegale drugs
• Zorgen voor patiënten met een tbc-infectie

Symptomen van spinale tuberculose

De aanwezigheid van spinale tuberculose is moeilijk vast te stellen, omdat symptomen over het algemeen pas optreden nadat de infectie behoorlijk ernstig is of een vergevorderd stadium heeft bereikt. Soms kunnen symptomen ook onopgemerkt blijven.

Patiënten met spinale tuberculose ervaren meestal de volgende symptomen:

• Rugpijn die in één gebied is gecentreerd en in de loop van de tijd erger wordt
• Stijfheid in de rug
• Knobbel of zwelling op de rug
• Bultrug (kyfose)

Spinale tuberculose kan ook gepaard gaan met algemene symptomen van tuberculose, zoals:

• Vermoeidheid
• Koorts
• Een koud zweet
• Verlies van eetlust
• Gewichtsverlies

Omdat spinale tbc gepaard kan gaan met pulmonale tbc, kunnen ook symptomen van pulmonale tbc optreden, zoals hoesten en kortademigheid.

Als spinale tuberculose ernstig genoeg is, zullen er meer ernstige symptomen optreden, zoals:

• Moeite met bewegen of lopen, vooral bij kinderen
• Korte ledematen bij kinderen
• Zenuwaandoeningen, zoals spierzwakte of verlamming, gevoelloosheid vanaf de taille, stekende en uitstralende pijn en cauda-equinasyndroom
• Spinale misvormingen
• Hoofdpijn, nekstijfheid, koorts als gevolg van de verspreiding van tuberculose naar het slijmvlies van de hersenen

Hoewel zeldzaam, kan spinale tuberculose ook in de nek voorkomen en symptomen veroorzaken zoals moeite met slikken (dysfagie), heesheid (stridor), torticollis en spierzwakte of gevoelloosheid in handen en voeten.

Wanneer naar de dokter?

Raadpleeg uw arts als u een van de bovengenoemde symptomen ervaart, vooral als u in het verleden tuberculose heeft gehad of als u vermoedt dat u bent blootgesteld aan tuberculose door iemand anders. Hoewel deze symptomen niet noodzakelijk worden veroorzaakt door spinale tuberculose, is een onderzoek naar een arts noodzakelijk om de diagnose te bevestigen.

Als u risicofactoren heeft voor spinale tuberculose, is het raadzaam om u te laten screenen door een arts. Het is bedoeld om de aanwezigheid van latente tbc in het lichaam te detecteren.

Diagnose van spinale tuberculose

Om tuberculose te diagnosticeren, zal de arts vragen stellen over de ervaren symptomen. De arts zal ook vragen stellen over de medische geschiedenis van de patiënt en familie, om mogelijke risicofactoren voor spinale tuberculose te achterhalen.

Daarna vindt een grondig lichamelijk onderzoek plaats, waaronder wegen, meten van lichaamstemperatuur en bloeddruk, onderzoek van hart en longen, onderzoek van de lymfeklieren en onderzoek van de wervelkolom.

Om de diagnose van spinale tuberculose te bevestigen, zullen onderzoeken worden uitgevoerd om de aanwezigheid van een bacteriële infectie op te sporen Mycobacterium tuberculosis. Enkele van deze controles zijn:

• Bacteriecultuur, door bloed- of sputummonsters te onderzoeken
• Biopsie, door een monster van geïnfecteerd weefsel te nemen
• Scant met röntgenfoto's, CT-scans of MRI's om problemen in de wervelkolom op te sporen
• Tests van lichaamsvloeistoffen om te controleren op infectie, door gewrichtsvloeistof of pleuravocht (in de longen) en cerebrospinale vloeistof (in de hersenen en wervelkolom) in te nemen, als op deze locaties ook tuberculose wordt vermoed
• PCR-test (polymerasekettingreactie), om het genetische materiaal van de tbc-veroorzakende bacteriën te detecteren
• Immunologische tests, om antilichamen op te sporen tegen de bacteriën die tuberculose veroorzaken door bloed- of lichaamsvloeistoffen van de patiënt te nemen

Tuberculose moet grondig worden behandeld, zodat ook de comorbiditeiten die vaak met tuberculose gepaard gaan, moeten worden opgespoord. Daarom kunnen patiënten ook worden gescreend om hiv/aids of diabetes op te sporen.

Spinale tbc-behandeling

Spinale tuberculose kan over het algemeen volledig worden genezen met de juiste behandeling en zo vroeg mogelijk. Aan de andere kant kan deze aandoening dodelijk zijn als deze niet wordt behandeld.

De behandeling van spinale tuberculose heeft tot doel de tuberculose-infectie te elimineren en de schade aan de wervelkolom te herstellen. De volgende zijn enkele van de behandelingsmethoden die kunnen worden gebruikt om spinale tuberculose te behandelen:

Verdovende middelen

Bacteriële infecties die spinale tuberculose veroorzaken, kunnen worden behandeld met antibiotica die behoren tot geneesmiddelen tegen tuberculose (OAT). Behandeling met OAT kan 9-12 maanden duren.

De soorten antibiotica die het vaakst worden gebruikt als geneesmiddelen tegen tuberculose zijn:

• Rifampicine
• isoniazide
• Ethambutol
• Pyrazinamide

De bovenstaande behandeling moet worden uitgevoerd volgens de regels die door de arts zijn gegeven. Houd er rekening mee dat antibiotica moeten worden uitgegeven, zelfs als de patiënt in de eerste paar maanden verbetering van de symptomen ervaart. Bij een goede therapietrouw is de kans op herstel voor patiënten met ruggenmergtuberculose redelijk goed.

Aan de andere kant kan het ongepaste gebruik van medicijnen of het voortijdig stoppen van de behandeling ervoor zorgen dat bacteriën resistent (resistent) worden tegen het medicijn. Als gevolg hiervan kan de ziekte ernstiger worden en moeilijker te genezen.

In het geval van geneesmiddelresistente spinale tuberculose kan de bovengenoemde combinatie van geneesmiddelen niet meer worden gebruikt. De behandeling moet worden uitgevoerd met sterkere antibiotica, zoals levofloxacine, protionamide, amikacine of streptomycine.

Bovenstaande medicijnen kunnen oraal (drank) of injectie (injectie) worden gegeven en worden elke dag gedaan. Bij resistente spinale tuberculose kan de duur van de toediening van het geneesmiddel langer zijn, namelijk ten minste 20 maanden.

Naast het geven van medicijnen tegen tuberculose, kunnen artsen ook corticosteroïden geven. Deze medicijnen zijn bedoeld om ontstekingen te verminderen, symptomen te verlichten en complicaties te voorkomen.

Gebruik van hulpmiddelen

Naast medicatie krijgt de patiënt ook het advies om een ​​gips- of wervelbrace te dragen (ruggengraat). Het doel is om de beweging van het lichaam van de patiënt te beperken. Gewoonlijk worden hulpmiddelen gebruikt tijdens de eerste 2-3 maanden van de behandeling of totdat de wervelkolom zich stabiliseert.

Operatie

In ernstige gevallen kunnen chirurgische ingrepen nodig zijn, vooral als:

• Er zijn neurologische aandoeningen, zoals verlamming of spierzwakte
• De vorm van de wervelkolom is sterk veranderd en veroorzaakt pijn
• Behandeling met medicijnen geeft geen goede respons

De chirurgische ingreep wordt uitgevoerd door het beschadigde deel van de wervelkolom te verwijderen (laminectomie).

Complicaties van spinale tuberculose

Spinale tuberculose kan verschillende complicaties veroorzaken, namelijk:

• Spinale schade die steeds erger wordt totdat het eindigt met de fusie van de wervels met elkaar
• Ruggenmergletsels die blijvende neurologische aandoeningen veroorzaken, zoals spierzwakte of zelfs verlamming
• Leverfalen of nierfalen
• Een abces dat zich kan uitbreiden naar de spieren rond de wervelkolom, of zelfs verder in het dijgebied en een open wond kan veroorzaken
• Verspreiding van infectie naar het slijmvlies van de hersenen, wat meningitis kan veroorzaken, of naar het slijmvlies van het hart, wat het risico op overlijden kan verhogen

Preventie van spinale tuberculose

Net als bij de behandeling van tuberculose is vaccinatie de belangrijkste methode om spinale tuberculose te voorkomen. Het geaccepteerde vaccin is een vaccin Bacillus Calmette-Guerrin of BCG. Houd er echter rekening mee dat dit vaccin effectiever is wanneer het aan zuigelingen wordt gegeven dan aan volwassenen.

Bovendien kan het voorkomen van hiv/aids ook het risico op het ontwikkelen van spinale tuberculose verminderen. Dit komt omdat spinale tuberculose meer voorkomt bij mensen met hiv/aids.

Als u actieve (symptomatische) longtuberculose heeft, zijn er verschillende stappen die u kunt nemen om overdracht op anderen te voorkomen, namelijk:

• Neem regelmatig medicijnen volgens de regels van de arts.
• Blijf de eerste weken van de behandeling thuis, maar verminder het contact met mensen thuis.
• Bedek je mond of draag een masker wanneer je andere mensen ontmoet of in het openbaar.
• Gooi het weefsel dat is gebruikt voor het verwijderen van slijm weg door het eerst in een plastic zak te doen.
• Zorg voor een goede luchtcirculatie in de woning om de luchtverversing in de woning te bespoedigen.
• Vermijd te veel interactie en drukte met andere mensen.