optimusveterinaria.com

Veel zwangere vrouwen willen thuis bevallen. Er zijn veel redenen, bijvoorbeeld omdat het comfortabeler is en niet de moeite hoeft te nemen om naar het ziekenhuis of kraamkliniek te gaan, tot de wens om door te gaan met de bevalling terwijl je omringd bent door familie. Is het echter veilig om thuis te bevallen?

Als de toestand van de moeder en de baby gezond is, kan het geboorteproces eigenlijk thuis plaatsvinden, hoewel het beter is om het in een complete medische faciliteit te doen. Hoewel het beter is om in een medische faciliteit te bevallen, beperken sommige ziekenhuizen of kraamklinieken familieleden of geven ze zelfs geen toestemming om zwangere vrouwen te begeleiden tijdens de bevalling.

Dit is eigenlijk bedoeld om te voorkomen dat de familie zich met de arts of verloskundige bemoeit bij het helpen van moeder en baby tijdens het bevallingsproces. Deze beperkingen zijn echter een van de overwegingen geworden voor de meeste zwangere vrouwen om thuis te bevallen.

Is het veilig om thuis te bevallen?

Uit een aantal buitenlandse onderzoeken blijkt dat thuis bevallen net zo veilig is als bevallen in een ziekenhuis, zeker als moeder en baby weinig risico lopen op complicaties tijdens de bevalling.

Er is echter geen binnenlands onderzoek dat kan bevestigen dat thuis bevallen veilig is. Houd er daarnaast rekening mee dat de moeder tijdens de bevalling altijd begeleid moet worden door een verloskundige of arts.

Dit komt omdat zwangere vrouwen tijdens de bevalling bepaalde medische behandelingen nodig kunnen hebben, zoals inductie, episiotomie of zelfs een keizersnede.

Behalve de reden voor de noodzaak van bepaalde medische handelingen, moet ook de afstand tussen het huis en het ziekenhuis of kraamkliniek vrij klein zijn. De reden is dat wanneer de bevalling niet vlekkeloos verloopt, de moeder direct kan worden doorverwezen naar het ziekenhuis. Daarom geven artsen en verloskundigen er de voorkeur aan dat moeders in een ziekenhuis bevallen.

Enkele vereisten voor thuisbevalling

Niet alle zwangere vrouwen kunnen thuis bevallen. Er zijn een aantal dingen waar je aan moet voldoen om een ​​veilige bezorging in huis te hebben. Hier zijn enkele voorwaarden:

1. Goede gezondheidstoestand

Moeders kunnen thuis bevallen als de zwangerschap normaal is en geen risico loopt. Dit kan men weten door routinematig zwangerschapscontroles uit te voeren bij de verloskundige of verloskundige.

Als u bepaalde aandoeningen of complicaties heeft die een onderbroken bevalling kunnen veroorzaken, moet de moeder in een ziekenhuis bevallen. Enkele zaken die een zwangere vrouw afraden om thuis te bevallen, namelijk:

• Heb bij een eerdere bevalling een keizersnede gehad.
• Zwanger van een tweeling.
• Foetale nood.
• Vroeggeboorte, dat wil zeggen geboorte met een zwangerschapsduur van minder dan 37 weken.
• Postmature zwangerschap, d.w.z. zwangerschapsduur van meer dan 41-42 weken, maar de foetus is nog niet geboren.
• De positie van de baby is stuitligging.
• Bepaalde gezondheidsproblemen hebben tijdens de zwangerschap, zoals zwangerschapsdiabetes, pre-eclampsie of infectie van de vliezen tijdens de zwangerschap.

Als je één van bovenstaande aandoeningen hebt, dan is thuis bevallen zeker niet aan te raden. Dit komt omdat sommige van de bovenstaande aandoeningen een speciale behandeling vereisen die moet worden uitgevoerd door een verloskundige in het ziekenhuis.

2. Niet de eerste keer bevallen

Als je voor de eerste keer zwanger bent, is het aan te raden om in een zorginstelling te bevallen, zoals een kraamkliniek, gezondheidscentrum of ziekenhuis. Dit wordt gedaan om risico's te vermijden die u en uw baby kunnen schaden.

Echter, voor de tweede en volgende zwangerschappen, zolang jij en de foetus in de baarmoeder gezond zijn, is het oké om thuis te bevallen, zolang er een verloskundige of arts is om te helpen bij de bevalling.

3. Bevalling bijgestaan ​​door verloskundige of arts

Zorg ervoor dat thuisbevallingen worden afgehandeld door verloskundigen of verloskundigen die een officiële vergunning hebben om te oefenen en goede competentie hebben. Als u ervoor kiest om u te laten bijstaan ​​door een verloskundige, moet de verloskundige voor spoedgevallen verbonden zijn met de dichtstbijzijnde verloskundige en het dichtstbijzijnde ziekenhuis.

Tijdens de bevalling controleert de verloskundige of arts periodiek de hartslag, temperatuur, bloeddruk en hartslag van de baby. Na de bevalling wordt de toestand van de moeder en de baby nauwkeurig onderzocht. Als de moeder of pasgeborene medische behandeling nodig heeft, verwijst de arts of verloskundige door naar het ziekenhuis.

Ook als je besluit om met hulp van een verloskundige te bevallen, overleg je toch met een verloskundige over de keuze om thuis te bevallen.

4. Adequate accommodatie en faciliteiten

Praat met uw arts over wat u moet voorbereiden op een thuisbevalling. Zorg er daarnaast voor dat de verloskundige de benodigde apparatuur bij zich heeft voor noodmaatregelen, zoals zuurstof, IV's en voorraden medicijnen om postpartumbloedingen te stoppen.

Voor het naderen van de uitgerekende datum (HPL) zal de verloskundige doorgaans beoordelen of je huis geschikt is om te bevallen, uitgaande van de netheid van het huis en de omgeving, en of het huis toegang heeft of dichtbij is. het dichtstbijzijnde ziekenhuis.

5. Toegang tot het ziekenhuis voor noodgevallen

Denk naast de korte afstand ook aan de beschikbaarheid van vervoer om u van huis naar het ziekenhuis te brengen. Daarnaast wordt de ideale afstand en reistijd van huis naar het ziekenhuis aanbevolen niet meer dan 15 minuten. Hoe sneller de reistijd, hoe sneller de afhandeling kan worden gedaan.

Voorwaarden die verwijzing naar het ziekenhuis vereisen

Het geboorteproces is onvoorspelbaar. Arbeid die aanvankelijk vlot verliep, kon ineens voor problemen gaan zorgen. Enkele van de obstakels tijdens de bevalling waarvoor de bevalling in een ziekenhuis moet worden uitgevoerd, zijn onder meer:

• Foetale nood, bijvoorbeeld door verstrengeling van de navelstreng.
• De bevalling duurt lang of vordert niet.
• Problemen met de placenta, zoals placenta previa of de placenta die uit de baarmoederwand wordt getrokken voordat de baby wordt geboren (placenta-abruptie).
• Het vruchtwater stinkt of heeft pus (het vruchtwater is besmet met bacteriën).
• Na de bevalling komt de placenta niet of onvolledig naar buiten.
• De foetus slikt meconium of zijn eigen ontlasting in.
• Baby's lopen het risico geboren te worden met ernstige ademhalingsproblemen of een Apgar-score.

In Indonesië wordt de bevalling aangemoedigd om te worden uitgevoerd in adequate gezondheidsfaciliteiten.

Thuis bevallen is echter nog steeds een optie voor zwangere vrouwen die in afgelegen gebieden wonen. Geografische omstandigheden en beperkte toegang tot puskesma's of ziekenhuizen maken het voor hen gemakkelijker om thuis te bevallen met de hulp van een competente verloskundige.

Niet alle zwangere vrouwen kunnen er echter voor kiezen om thuis te bevallen. Het vergt veel voorbereiding, kennis over zwangerschap, maar ook fysieke en mentale bereidheid om een ​​thuisbevalling te ondergaan.

Opgemerkt moet worden dat de overheid zwangere vrouwen nog steeds aanbeveelt om in adequate gezondheidsfaciliteiten te bevallen. Dit wordt gedaan zodat het bezorgproces veilig kan verlopen.