Tekenen van een miskraam om op te letten

Een miskraam is een risico dat bij elke zwangerschap kan voorkomen. Deze aandoening kan echter worden voorkomen door tekenen van een miskraam zo vroeg mogelijk op te sporen. Zo kunnen zwangere vrouwen onmiddellijk worden behandeld, zodat het risico op foetale sterfte kan worden verminderd.

Miskraam of spontane abortus is de dood van de foetus in de baarmoeder voordat de zwangerschapsduur 20 weken bereikt. Ten minste 10-20 procent van de zwangerschappen eindigt in een miskraam.

De belangrijkste tekenen van een miskraam zijn vaginale bloedingen en buikpijn. Deze twee aandoeningen markeren echter niet specifiek de dood van de foetus, dus verder onderzoek is nodig.

De toestand waarin de foetus en de zwangerschap nog steeds kunnen worden gehandhaafd, ook al zijn er tekenen van een miskraam verschenen, wordt 'dreiging van een miskraam' of dreigende abortus genoemd.dreigende abortus).

Enkele tekenen van een miskraam

De volgende zijn enkele van de tekenen van een miskraam waarvan zwangere vrouwen op de hoogte moeten zijn en medische hulp nodig hebben:

1. Bloeden

Bloeden of spotten van bloed is een vroeg teken van een miskraam. Maar houd er rekening mee dat niet alle bloedingen eindigen in een miskraam.

Lichte bloeding met roze of bruine vlekken is meestal niets om je zorgen over te maken. Kleine bloedingen duren over het algemeen ook 1-2 weken.

Als de afscheiding echter helderrood bloed is met grote hoeveelheden of roze stolsels, kan dit een teken zijn van een miskraam. Bel onmiddellijk uw arts als u last krijgt van een lichte of zware bloeding.

In bepaalde gevallen kan een miskraam optreden zonder bloeding. Deze miskraam heet abortus gemist.

2. Pijn

Bloeden gepaard gaande met pijn moet worden uitgekeken als een teken van een miskraam. De lichaamsdelen die pijn voelen zijn meestal het bekken, de buik en de rug. Deze pijn is meestal intenser dan menstruatiepijn en kan continu of incidenteel zijn.

3. Verminderde beweging van de baby

Over het algemeen vindt een miskraam plaats wanneer de zwangerschapsduur nog geen 20 weken heeft bereikt. Echter, late miskraam (late miskraam) kan optreden bij 12-24 weken zwangerschap.

Een van de tekenen van late miskraam is een afname van de kinderbeweging. Daarom moeten zwangere vrouwen alert zijn als de foetus enkele dagen niet beweegt en de toestand van de zwangerschap onmiddellijk bij de arts controleren.

4. Veranderingen in zwangerschapssymptomen

Veranderingen in zwangerschapssymptomen, zoals geen misselijkheid of braken meer, kunnen tekenen zijn van een miskraam. Houd er echter rekening mee dat deze veranderingen ook kunnen optreden door andere factoren, zoals zwangerschapshormonen. Raadpleeg daarom een ​​arts als zwangere vrouwen veranderingen in zwangerschapssymptomen voelen.

5. Afscheiding of weefsel uit de vagina

Vloeistof of weefsel dat uit de vagina komt, kan een teken zijn van een miskraam. Als zwangere vrouwen deze aandoening ervaren, plaats het weefsel dan in een schone container en breng het naar de dokter voor verdere analyse.

Bloeden in het vroege trimester is ook niet altijd gerelateerd aan een miskraam, omdat veel zwangere vrouwen hun zwangerschap nog kunnen voortzetten en gezonde baby's kunnen baren.

Oorzaken en risicofactoren van een miskraam

Over het algemeen zijn er verschillende dingen die het risico op een miskraam kunnen vergroten, waaronder:

  • De leeftijd van de moeder ten tijde van de zwangerschap wordt als oud of ouder dan 35 jaar beschouwd
  • Vorige miskraamgeschiedenis
  • Ongezonde levensstijl tijdens de zwangerschap, zoals roken, alcoholische dranken gebruiken of drugs gebruiken
  • Blootstelling aan straling of toxines op het werk of in de leefomgeving
  • De opening van de baarmoederhals die te vroeg is zonder tekenen van bevalling
  • Gewicht dat te dun of te dik is
  • Anatomische afwijkingen in de baarmoeder

De meeste miskramen komen voor in het eerste trimester en worden over het algemeen veroorzaakt door chromosomale stoornissen bij de foetus. Chromosomale aandoeningen voorkomen dat de foetus zich normaal ontwikkelt, waardoor een miskraam ontstaat. Chromosomale aandoeningen zijn over het algemeen niet afgeleid van genetische ouders.

Een miskraam in het eerste trimester kan ook worden veroorzaakt door een verstoring van de ontwikkeling van de placenta die de moeder met de foetus verbindt.

Ondertussen wordt een miskraam in het tweede trimester meestal veroorzaakt door de gezondheidstoestand van de zwangere vrouw. Er zijn verschillende medische aandoeningen die het risico op een miskraam kunnen vergroten, waaronder:

  • suikerziekte
  • Hoge bloeddruk
  • Lupus
  • Schildklier aandoening
  • Rodehond
  • Malaria
  • Seksueel overdraagbare aandoening

Een miskraam in het tweede trimester kan ook worden veroorzaakt door een infectie bij de baby, het gebruik van bepaalde medicijnen, voedselvergiftiging of een zwakke baarmoederhals.

De tekenen van een miskraam moeten door elke zwangere vrouw worden begrepen om verschillende misvattingen over de oorzaken van een miskraam uit de wereld te helpen.

Houd er rekening mee dat miskramen niet worden veroorzaakt door sport, geslachtsgemeenschap, werk (zolang ze niet worden blootgesteld aan straling of gifstoffen), vliegtuigreizen, pittig eten of stress.

Als zwangere vrouwen de bovengenoemde tekenen van een miskraam ervaren, controleer dan onmiddellijk de toestand van de zwangerschap bij de arts, zodat het juiste onderzoek en de juiste behandeling kan worden uitgevoerd. Vergeet daarom niet om altijd regelmatig de toestand van de zwangerschap te controleren om de gezondheid van de moeder en de foetus te behouden.


$config[zx-auto] not found$config[zx-overlay] not found