optimusveterinaria.com

Gevoelloosheid is een aandoening waarbij bepaalde lichaamsdelen de prikkels die ze ontvangen niet kunnen voelen. Een verdoofd persoon kan geen tactiele, trillingen, koude of warme prikkels op de huid voelen. Mensen die verdoofd zijn, kunnen zich ook niet bewust zijn van de positie van het lichaamsdeel dat verdoofd is, waardoor de balans en coördinatie tussen lichaamsdelen wordt verstoord.

Gevoelloosheid is een symptoom van een zenuwinzinking. Deze aandoening kan gepaard gaan met een branderig gevoel, tintelingen of gevoel van pinnen en naalden. Gevoelloosheid kan in elk deel van het lichaam voorkomen, hetzij symmetrisch (aan beide zijden van het lichaam) of slechts aan één kant van het lichaam.

Onder normale omstandigheden zal de stimulatie van de huid naar de hersenen en het ruggenmerg worden geleid. Bij mensen die gevoelloosheid ervaren, is deze stroom echter verstoord.

• Gevoelloosheid treedt plotseling op en verspreidt zich snel.
• Gevoelloosheid in het hele been of de hele arm.
• Gevoelloosheid in het gezicht of de geslachtsdelen.
• Zwakte van de spieren van het lichaam die gevoelloosheid ervaart.
• Moeite met het beheersen van urineren of stoelgang (incontinentie).
• Moeilijk om te ademen.

Oorzaken van gevoelloosheid

Gevoelloosheid kan door veel dingen worden veroorzaakt, maar meestal door te lang zitten of staan. De gevoelloosheid die door een van deze wordt veroorzaakt, is ongevaarlijk en kan na een tijdje verdwijnen.

Daarnaast kan gevoelloosheid ook veroorzaakt worden door ziekten die zenuwweefsel onderdrukken. Deze ziekten omvatten:

• Carpaltunnelsyndroom
• Hernia nucleus pulposus
• spinale tumor
• ruggengraat letsel

Behalve dat het wordt veroorzaakt door druk op de zenuwen, kan gevoelloosheid ook optreden als gevolg van verschillende aandoeningen, waaronder:

• Verminderenzijn bloedtoevoer naar lichaamsdelen zeker, bijvoorbeeld bij vasculitis of beroerte.
• Zenuw infectie. Deze aandoening komt vaak voor bij mensen met lepra of de ziekte van Lyme.
• Afwijkingen genetica, bijvoorbeeld in ataxie van Friedrich.
• Afwijkingen van het lichaamsmetabolisme, zoals door diabetes, vitamine B12-tekort, of
• Ontsteking op het neurale netwerk, zoals bij syndroom Guillain-Barré of multiple sclerose.
• Andere ziekten die de zenuwen aanvallen, zoals amyloïdose, paraneoplastisch syndroom, het syndroom van Sjögren, syfilis of de ziekte van Charcot-marie-tooth.

Gevoelloze diagnose

Om de oorzaak van gevoelloosheid te achterhalen, zal de arts een onderzoek uitvoeren, met name onderzoek van de zenuwfunctie door:

• Controle van de temperatuurstimulatie.
• Aanrakingsstimulatietest.
• Onderzoek van de reflexen van het verdoofde lichaamsdeel.
• Onderzoek van de spierfunctie in het verdoofde lichaamsdeel.

Naast zenuwfunctietests zal de arts de patiënt vragen om aanvullende onderzoeken te ondergaan, zoals:

• Bloed Test.
• Lumbaalpunctie voor analyse van hersenvocht en ruggenmerg.
• Elektromyografie om elektrische activiteit in spieren te beoordelen.
• Scans, zoals röntgenfoto's, echografie, CT-scan of MRI.

gevoelloze behandeling

Behandeling van gevoelloosheid richt zich op de oorzaak, dus de behandelmethode verschilt per patiënt. Bijvoorbeeld het nemen van diabetesmedicatie om de bloedsuikerspiegel onder controle te houden als gevoelloosheid wordt veroorzaakt door diabetes. Naast genezing worden er ook inspanningen geleverd om gevoelloosheid te behandelen om verdere zenuwbeschadiging te voorkomen.

Verdoofde complicaties

Mensen met gevoelloosheid zullen een afname ervaren van het vermogen om prikkels te voelen, met name temperatuur-, aanrakings- en pijnprikkels. Daarom zijn patiënten vatbaarder voor verwondingen, zoals brandwonden of snijwonden. Erger nog, soms beseffen mensen met gevoelloosheid niet dat ze een blessure hebben. Daarom moeten patiënten regelmatig hun lichaamsdelen controleren, zodat alle vormen van letsel onmiddellijk kunnen worden geïdentificeerd en behandeld.