optimusveterinaria.com

Zenuwpijn is een aandoening waarbij er een storing is in het zenuwstelsel. Wanneer het zenuwstelsel is aangetast, kan de patiënt moeite hebben met bewegen, spreken, slikken, ademen of denken. Patiënten kunnen ook stoornissen in geheugen, zintuigen of stemming ervaren.

Het menselijk zenuwstelsel is in tweeën verdeeld, namelijk het centrale zenuwstelsel en het perifere zenuwstelsel. Het centrale zenuwstelsel van de mens bestaat uit de hersenen en het ruggenmerg. Perifere zenuwen bestaan ​​uit zenuwvezels die verantwoordelijk zijn voor het verbinden van verschillende organen van het menselijk lichaam met het centrale zenuwstelsel. Samen regelen deze drie delen van het zenuwstelsel alle lichaamsfuncties.

Enkele lichaamsfuncties die door het zenuwstelsel worden aangestuurd zijn:

• Hersengroei en -ontwikkeling
• Sensatie en perceptie
• Gedachten en emoties
• Het proces van leren en geheugen
• Beweging, balans en coördinatie
• Slaap
• Herstel en revalidatie
• Lichaamstemperatuur
• Ademhaling en hartslag.

Er zijn drie soorten zenuwen in het menselijk lichaam, namelijk:

• Autonome zenuwen. Deze zenuw functioneert om onwillekeurige lichaamsbewegingen of halfbewuste lichaamsbewegingen te controleren, zoals hartslag, bloeddruk, spijsvertering en regulering van de lichaamstemperatuur.
• Motorische zenuwen. Een type zenuw dat de beweging regelt door informatie van de hersenen en het ruggenmerg naar de spieren te sturen.
• Gevoelszenuwen. Deze zenuwen sturen informatie van de huid en spieren terug naar de wervelkolom en de hersenen. Deze informatie wordt verwerkt zodat mensen pijn of andere sensaties voelen.

Zenuwpijn symptomen

Er zijn veel soorten neurologische aandoeningen en de symptomen zijn te onderscheiden van het type zenuwen dat aangetast of beschadigd is, namelijk:

• Ziek autonome zenuwen, Veel voorkomende symptomen zijn overmatig zweten, droge ogen en mond, moeite met poepen, blaasdisfunctie en seksuele disfunctie.
• Ziek motorische zenuwenk, meestal in de vorm van spierzwakte, spieratrofie (verminderde spieromvang), spiertrekkingen en verlamming.
• Ziek gevoelszenuwenk, meestal in de vorm van pijn, gevoeligheid, gevoelloosheid of gevoelloosheid, tintelingen, steken en verminderd positiebewustzijn.

Oorzaken van zenuwpijn

De oorzaken van zenuwpijn zijn zeer divers, waaronder:

• Erfelijke factoren, zoals de ziekte van Huntington en de ziekte van Charcot-Marie-Tooth.
• Neurale ontwikkeling is niet perfect, zoals spina bifida.
• Beschadiging of dood van zenuwcellen, zoals de ziekte van Parkinson en de ziekte van Alzheimer.
• Ziekten van de bloedvaten van de hersenen, zoals een beroerte.
• Een letsel, zoals een hersen- of ruggenmergletsel.
• Kanker, zoals hersenkanker.
• Epilepsie.
• Bacteriële, virale, schimmel- of parasitaire infecties. Een voorbeeld is meningitis.

Diagnose van zenuwpijn

Enkele van de tests die artsen gewoonlijk doen om zenuwpijn te diagnosticeren, zijn:

• Neurologisch onderzoek. Een neurologisch onderzoek wordt uitgevoerd om de functie en toestand van het zenuwstelsel te onderzoeken, inclusief de sensorische en motorische vermogens van de patiënt, de hersenzenuwfunctie, de geestelijke gezondheid en gedragsveranderingen.
• laboratorium test, zoals bloedonderzoeken en urineonderzoeken, om de ziekte te helpen diagnosticeren en meer te weten te komen over de ziekte van de patiënt. Laboratoriumtests omvatten het eerste onderzoek van zenuwpijn en kunnen de algemene toestand van het zenuwstelsel van de patiënt beschrijven.
• Scannen.De scanmethode kan afbeeldingen opleveren van interne organen, inclusief de organen van het zenuwstelsel die beschadigd zijn. Het resultaat van de scancontrole kan een twee- of driedimensionaal beeld zijn. Voorbeelden van scanmethoden die kunnen worden gebruikt om zenuwpijn te diagnosticeren, zijn röntgenfoto's, CT-scans, MRI's en fluoroscopie.
• genetische test, door middel van een monster van vruchtwater (vruchtwaterpunctie) of placenta (CVS), en echo-zwangerschap, om te bepalen of het kind aangeboren zenuwpijn heeft.
• biopsie. Een biopsie is een procedure voor het nemen van weefselmonsters die in een laboratorium worden onderzocht om neurologische aandoeningen op te sporen. De meest gebruikte monsters zijn spieren en zenuwen, evenals tumorweefsel in de hersenen. Biopsieprocedures om hersentumorweefsel te verwijderen zijn meestal gecompliceerder en vereisen een langere tijd om uit te voeren en te herstellen dan spier- en zenuwweefselbiopten.
• Angiografie. Angiografie is een test om te detecteren of er bloedvaten zijn geblokkeerd. Deze test kan helpen bij het diagnosticeren van een beroerte, zwelling van de bloedvaten van de hersenen en om de locatie en grootte van een hersentumor te bepalen. Angiografie omvat het scannen met behulp van röntgenstralen om afbeeldingen van geblokkeerde bloedvaten te produceren.
• Analyse van hersenvocht. Deze test wordt gedaan door de vloeistof te nemen en te onderzoeken die de hersenen en het ruggenmerg beschermt. De onderzochte vloeistof kan informatie geven over de aan- of afwezigheid van bloedingen, infecties en andere neurologische aandoeningen. De verzameling van hersenvocht werd uitgevoerd door middel van de lumbaalpunctiemethode en werd uitgevoerd in het ziekenhuis.
• Elektro-encefalografie (EEG). Deze test wordt gedaan om de hersenactiviteit te volgen door sensoren aan het hoofd te bevestigen. EEG kan neurologische ziekten detecteren die worden veroorzaakt door epileptische aandoeningen, hersenbeschadiging als gevolg van letsel, ontsteking van de hersenen of het ruggenmerg, psychiatrische stoornissen en metabole of degeneratieve aandoeningen van de hersenen.
• Elektromyografie (EMG). Deze test wordt uitgevoerd om zenuw- en spieraandoeningen te diagnosticeren, evenals ziekte van het ruggenmerg. Het onderzoek wordt gedaan door sensoren om de spieren te bevestigen en wordt uitgevoerd in een ziekenhuis of speciaal laboratorium. De EMG-test kan worden uitgevoerd in combinatie met een zenuwgeleidingssnelheidstest of zenuwgeleidingssnelheid (NCV).
• Elektronystagmografie (NL). Deze test bestaat uit een reeks testmethoden die worden gebruikt om abnormale oogbewegingen, duizeligheid en stoornissen te diagnosticeren.Het onderzoek wordt uitgevoerd door sensoren rond de ogen te bevestigen.
• discografie. Deze test is een scantest om rugpijn te evalueren. Deze test kan een röntgenfoto of een CT-scan omvatten om een ​​visueel beeld van de rug en het ruggenmerg te produceren.
• Opgewekte potentiëlen. Deze test wordt gedaan om de elektrische signalen naar de hersenen te meten die worden gegenereerd door de zintuigen van horen, aanraken of zien.
• thermografie. Deze test gebruikt infrarood om kleine temperatuurveranderingen tussen twee kanten van het lichaam of in een van de organen te meten.

Zenuwpijn behandeling

In veel gevallen kan zenuwbeschadiging niet volledig worden genezen. Maar er zijn enkele behandelingen om de symptomen te verminderen. Het eerste doel van de behandeling van zenuwpijn is om de onderliggende medische aandoening te behandelen en verdere zenuwbeschadiging te voorkomen. Sommige ervan zijn:

• Behandeling voor auto-immuunziekten.
• Beperking van de bloedsuikerspiegel bij diabetici.
• Verbeter voeding.
• Wisselen van medicatie, als medicatie zenuwbeschadiging veroorzaakt.
• Geef pijnstillers, tricyclische antidepressiva of sommige anti-epileptica om zenuwpijn te verminderen.
• Fysiotherapie, bijv. elektrische therapie.
• Chirurgie om druk of trauma aan de zenuwen te behandelen.
• Zenuwtransplantatie