Decubituszweer - Symptomen, oorzaken en behandeling

Decubituszweer of decubitus is een wond door langdurige druk op de huid door constant liggen. Wond de meest voorkomende verschijnen op de huid depressief bij het liggenzoals hielen, ellebogen, heupen en stuitje. Ulcus decubitus ook bekend als bed middag.

Decubituszweren lopen risico voor mensen die lijden aan een ziekte die beperkte lichaamsbeweging veroorzaakt. De patiënt zal lange tijd in bed liggen of in een rolstoel zitten, zodat er delen van het lichaam zijn die constant onder druk staan ​​en er zweren ontstaan.

Om het ontstaan ​​van decubitus te voorkomen, wordt iemand die niet uit bed kan komen geadviseerd een antidecubitusmatras te gebruiken.

Symptomen van decubituszweer

Decubituszweren kunnen op een aantal delen van het lichaam voorkomen, afhankelijk van welk deel van het lichaam gedurende lange tijd gestrest is.

Bij rolstoelgebruikers verschijnen decubituszweren meestal in de billen, het stuitje, de wervelkolom, de schouderbladen, de achterkant van de armen en de benen die op een rolstoel leunen.

Bij mensen die gewoon in bed liggen, ontstaan ​​er meestal zweren aan de achterkant en zijkanten van het hoofd, schouderbladen, heupen, stuitje of onderrug, hielen, enkels en de achterkant van de knieën.

Afhankelijk van de mate van ernst zijn de volgende kenmerken van wonden die optreden bij patiënten met decubitus:

  • Graad 1: verkleuring van bepaalde delen van de huid, bijvoorbeeld rood of blauw worden, gepaard gaand met pijn of jeuk in dat deel van de huid.
  • Graad 2: schaafwonden of open zweren in het getroffen gebied.
  • Graad 3: open zweren tot meerdere diepere huidlagen (huidzweren).
  • Graad 4: een open wond die heel diep zit in de spieren en botten.

Wanneer naar de dokter?

Iemand die zich lange tijd niet kan bewegen, zowel in bed als in een rolstoel, moet regelmatig gecontroleerd worden door familieleden of de verpleegkundige die voor hem zorgt, zodat vroegtijdig kan worden opgemerkt of hij een decubitus heeft.

Raadpleeg onmiddellijk een arts als er eerstegraads decubitus ontstaat. Artsen en medische teams zullen wondverzorging uitvoeren en familieleden en zorgverleners leren hoe ze wonden moeten behandelen.

Ga tijdens wondverzorging thuis onmiddellijk terug naar de arts voor behandeling als er tekenen van infectie optreden in de vorm van:

  • Koorts
  • Zwelling of afscheiding van pus in het wondgebied

Oorzaken van decubituszweren

Decubituszweren worden veroorzaakt door druk en wrijving op de huid die de bloedtoevoer naar de huid blokkeert. Deze aandoening komt meestal voor bij iemand die lange tijd niet van lichaamshouding kan veranderen of zich niet kan bewegen.

Daarnaast zijn er verschillende factoren die ook het risico op het ontwikkelen van decubitus kunnen verhogen, namelijk:

  • Vaardigheid gevoel voor smaak verminderen

    Ruggenmergletsels en zenuwaandoeningen kunnen een verminderde smaakzin veroorzaken, zodat de patiënt de wond niet voelt. Hierdoor wordt de wond niet direct behandeld en dieper.

  • Niet genoeg vloeistofinname en voeding

    Deze aandoening maakt de weerstand en gezondheid van de huid verstoord, waardoor huidweefselbeschadiging gemakkelijk kan optreden.

  • EENBloedstroom verstoord

    Verminderde bloedstroom als gevolg van diabetes, hartaandoeningen, nierfalen of multiple sclerose kan het risico op weefselbeschadiging door gebrek aan zuurstof en voedingsstoffen in het gebied vergroten.

Naast enkele van de bovenstaande factoren, kunnen urine- en ontlastingsincontinentie, obesitas en ouder zijn dan 70 jaar iemand ook meer risico geven op het ontwikkelen van decubitus.

Diagnose decubituszweer

In de vroege stadia van de diagnose zal de arts de lichaamsdelen van de patiënt onderzoeken die vatbaar zijn voor het ontwikkelen van decubitus. Als er een decubitus wordt gevonden, zal de arts de ernst van de wond bepalen en een passende behandeling geven.

Indien nodig kan de arts ondersteunende onderzoeken, zoals bloedonderzoeken, uitvoeren om de algemene toestand van de patiënt vast te stellen, evenals andere ziekten op te sporen waaraan de patiënt kan lijden.

Behandeling van decubituszweren

De eerste fase van de behandeling van decubitus is het verminderen van druk en wrijving op de wond. Daarna zal de arts doorgaan met wondverzorging en verwijdering van het beschadigde weefsel. Het volgende is een reeks behandelingen om decubituszweren te behandelen:

Wijziging positie lichaam

De lichaamshouding van de patiënt moet periodiek worden gewijzigd. Als u een rolstoel gebruikt, verplaatst u uw gewicht om de 15 minuten naar de andere kant of wisselt u elk uur van houding. Als de patiënt in bed ligt, verander dan om de 2 uur van houding.

De arts zal ook het gebruik van een antidecubitusmatras voorstellen. Deze matras kan de druk op bepaalde huidgebieden verminderen en een goede luchtstroom naar die gebieden behouden. Toch moet de positie van de patiënt periodiek worden gewijzigd.

Onderhoudikuka decubitus

Als de wond niet opengaat, reinigt u de huid met een alcoholvrije, geurvrije zeep en droogt u deze onmiddellijk af. Als er een open wond ontstaat, moet de decubitus worden afgedekt met een verband, zodat de wond niet geïnfecteerd raakt en de omringende huid droog blijft.

Verwissel het verband regelmatig en reinig de wond met fysiologische zoutoplossing (zoutoplossing) telkens wanneer het verband wordt vervangen.

Operatie om dood weefsel te verwijderen

Om de decubituswond snel te laten genezen, moeten korsten en dood weefsel worden verwijderd door middel van een kleine operatie (zonder algemene verdoving). Deze actie heeft tot doel de groei van een nieuwe, gezonde huid te stimuleren. Indien nodig zal de chirurg huidweefsel van andere delen van het lichaam gebruiken om de decubitus te sluiten.

Negatieve druk therapie

Negatieve druktherapie is ook bekend als: vacuüm geassisteerde sluiting (VAC). Deze methode wordt gedaan door een speciaal hulpmiddel te gebruiken om de wond te reinigen.

Verdovende middelen

Bij de behandeling van decubitus geven artsen meestal ook medicijnen, zoals:

  • Ibuprofen of diclofenac om pijn te verlichten, vooral wanneer de patiënt wordt behandeld voor een wond of moet worden verschoond.
  • Antibiotische drank of zalf om bacteriële infectie te bestrijden, als de decubitus een infectie bij de patiënt heeft veroorzaakt.

Naast enkele van de bovenstaande behandelmethoden, moeten patiënten ook hun voedingsinname volbrengen en voldoende water consumeren om het genezingsproces van de huid te versnellen. Het drinken van voldoende water kan uitdroging helpen voorkomen, wat het wondgenezingsproces kan vertragen.

Complicaties van decubituszweer

Er zijn verschillende complicaties die kunnen optreden als decubitus niet onmiddellijk wordt behandeld, namelijk:

  • Cellulitis, als gevolg van infectie van de huid en zachte weefsels. Deze aandoening kan roodheid en ontsteking veroorzaken in het gebied rond de wond.
  • Bot- en gewrichtsinfecties, als gevolg van de verspreiding van infectie vanuit de huid en zachte weefsels.
  • Sepsis, een aandoening waarbij de infectie zich naar de bloedbaan verspreidt en een reactie van het immuunsysteem door het hele lichaam veroorzaakt.
  • Kanker, door een wond die niet geneest (ulcus van Marjolin).

Preventie van decubituszweren

Decubituszweren worden veroorzaakt door langdurige druk op de huid. Deze aandoening kan worden voorkomen door de positie van het lichaam periodiek te veranderen om de druk op bepaalde delen van het lichaam continu te verminderen.

Patiënten met ziekten die het risico lopen decubitus te krijgen, moeten ook voldoende voeding krijgen en voldoende drinken, niet roken, en goed omgaan met stress om het ontstaan ​​van decubitus of zweren te voorkomen. bed middag. Het gebruik van een anti-decubitusmatras en het aanbrengen van lotion op de huid om de huid vochtig te houden, kan ook decubitus helpen voorkomen.


$config[zx-auto] not found$config[zx-overlay] not found