optimusveterinaria.com

Prosopagnosie is een aandoening die het moeilijk of zelfs onmogelijk maakt voor de patiënt om het gezicht van een persoon te onthouden, zowel zijn eigen gezicht als dat van anderen. Mensen met deze aandoening hebben ook moeite om gezichten in spiegels of foto's te herkennen.

prosopagnosie of gezichtsblindheid Het kan worden veroorzaakt door een genetische aandoening of een probleem met de hersenen die gezichten detecteren en onthouden. Patiënten met deze aandoening zullen het over het algemeen moeilijk vinden om de gezichten van anderen te herkennen en te onderscheiden, of ze nu niet bekend zijn of al bekend zijn.

In sommige gevallen kunnen mensen met prosopagnosie hun eigen gezicht niet eens herkennen op foto's of spiegels.

Prosopagnosie Oorzaken en symptomen

Het proces van het herkennen, onderscheiden en onthouden van iemands gezicht vindt plaats in de hersenen of meer precies in het tijdelijke deel van de hersenen. Dit deel bevindt zich aan de linker- en rechterkant van het hoofd of bij het oor. Wanneer dit deel van de hersenen wordt verstoord, zal een persoon moeite hebben met het detecteren van gezichten.

Over het algemeen worden gezichtsherkenningsstoornissen of prosopagnosie onderverdeeld in 2 soorten, namelijk:

Ontwikkeling prosopagnosie

Ontwikkeling prosopagnosie optreedt als gevolg van genetische aandoeningen of is opgetreden sinds een persoon werd geboren. Dit type prosopagnosie komt meestal voor bij mensen met een ouder- of familiegeschiedenis van soortgelijke aandoeningen.

Prosopagnosie als gevolg van genetische aandoeningen kan ook voorkomen bij mensen met bepaalde genetische aandoeningen, zoals autisme, het syndroom van Turner en het Williams-syndroom.

Verworven prosopagnosie

Patiënten met dit type prosopagnosie waren voorheen in staat om het gezicht van een persoon te herkennen en te onderscheiden. Door een aandoening verloor hij dat vermogen echter.

Verworven prosopagnosie treedt op als gevolg van aandoeningen van de hersenen, zoals hersenletsel, beroerte of de ziekte van Alzheimer. Het risico op prosopagnosie kan ook verhoogd zijn bij mensen met bepaalde psychiatrische stoornissen, zoals depressie, schizofrenie en het syndroom van Asperger.

Symptomen die mensen met prosopagnosia kunnen ervaren

Een persoon die prosopagnosie ervaart, kan enkele van de volgende klachten of symptomen ervaren:

• Kan iemands gezicht niet herkennen of identificeren, noch het gezicht van iemand anders, noch dat van hem
• Kan emotionele veranderingen of gezichtsuitdrukkingen en gezichtsuitdrukkingen niet detecteren
• Het is moeilijk om de geschatte leeftijd en het geslacht van een persoon te bepalen aan de hand van de vorm van zijn gezicht
• Het lijkt moeilijk om gezichten en karakters van ouders te herkennen in films of tekenfilmseries, als de patiënt nog een kind is

Hoewel het moeilijk is om iemands gezicht, geslacht en zelfs leeftijd te herkennen, hebben mensen met prosopagnosie over het algemeen een normale gezichtsscherpte.

Prosopagnosie zal het voor patiënten vaak moeilijk maken om met andere mensen om te gaan of te socializen. Hierdoor kunnen patiënten ernstige stress of zelfs depressie ervaren.

Hoe prosopagnosie te diagnosticeren en te behandelen?

Prosopagnosie-stoornis is een medische aandoening die moet worden onderzocht en behandeld door een neuroloog.

Om deze aandoening te diagnosticeren, kunnen artsen een lichamelijk onderzoek en ondersteunende onderzoeken uitvoeren, zoals CT-scans, hersen-MRI en EEG-onderzoeken.

De arts zal ook een psychiatrisch onderzoek uitvoeren om te bepalen of de patiënt een psychische stoornis heeft die het risico loopt prosopagnosie te veroorzaken.

Nadat de diagnose prosopagnosie is gesteld en de oorzaak bekend is, wordt de patiënt onmiddellijk behandeld door een arts.

Als deze aandoening bijvoorbeeld wordt veroorzaakt door een beroerte, zal de arts een behandeling voor een beroerte geven. Ondertussen, als het wordt veroorzaakt door een ernstig hoofdletsel, zal de arts een behandeling geven om het letsel te overwinnen.

Prosopagnosie die optreedt als gevolg van geboorteafwijkingen, genetische aandoeningen of ernstig is, kan niet worden genezen. Artsen kunnen patiënten echter wel trainen zodat ze toch met andere mensen kunnen communiceren, bijvoorbeeld met ergotherapie.

Verstoring van de communicatie en onvermogen om te socializen kunnen patiënten ook vaak eenzaam maken, waardoor ze kwetsbaar worden voor ernstige stress en depressie. In dat geval kan de arts ook een behandeling geven in de vorm van psychotherapie.

De toestand van moeilijk te herkennen gezichten kan inderdaad interfereren met het sociale leven en de kwaliteit van leven van de patiënt. Als u of uw kind symptomen ervaart die verwijzen naar prosopagnosie, raadpleeg dan onmiddellijk een arts om een ​​onderzoek te ondergaan en de juiste behandeling te krijgen.