Darmobstructie - Symptomen, oorzaken en behandeling

Intestinale obstructie is een verstopping die optreedt in de darm, zowel de dunne darm als de dikke darm. Deze aandoening kan problemen veroorzaken met de opname van voedsel of vloeistoffen in het spijsverteringskanaal. Indien niet onmiddellijk behandeld, kan de verstopping van de darm afsterven en ernstige complicaties veroorzaken.

Blokkades in de darmen veroorzaken een opeenhoping van voedsel, vloeistoffen, maagzuur en gas. Deze aandoening zal de darmen onder druk zetten. Wanneer de druk groter is, kan de darm scheuren en de inhoud (inclusief bacteriën) in de buikholte verdrijven.

Symptomen van darmobstructie

Een darmobstructie is te herkennen aan de volgende symptomen:

  • Buikkrampen die komen en gaan.
  • Opgezwollen.
  • Obstipatie of diarree.
  • Gezwollen buik.
  • Misselijkheid en overgeven.
  • Verloren eetlust dan
  • Moeite met het passeren van gas, omdat de stoelgang verstoord is.

Reden en risicofactoren Darmobstructie

Op basis van de oorzaak wordt darmobstructie in twee soorten verdeeld, namelijk mechanisch en niet-mechanisch. Hier is de volledige uitleg.

Mechanische darmobstructie

Mechanische darmobstructie treedt op wanneer de dunne darm geblokkeerd raakt. Het kan worden veroorzaakt door intestinale verklevingen of verklevingen, die meestal optreden na een buik- of bekkenoperatie. Andere aandoeningen die mechanische darmobstructie kunnen veroorzaken, zijn:

Een hernia die ervoor zorgt dat de darm uitsteekt in de buikwand.

- Ontsteking van de darmen, zoals de ziekte van Crohn.

- Ingeslikt vreemd lichaam (vooral bij kinderen).

- Galstenen

- Diverculitis.

- Darminvaginatie of darm die naar binnen vouwt.

- Meconium-stekker (de eerste ontlasting van de baby die er niet uitkomt).

- Darm- of eierstokkanker (eierstok).

- Vernauwing van de dikke darm door ontsteking of littekenweefsel, bijvoorbeeld door darmtuberculose.

- Ophoping van ontlasting.

- Volvulus of verdraaide darmaandoening.

 Niet-mechanische darmobstructie

Niet-mechanische darmobstructie treedt op wanneer er een verstoring is in de samentrekking van de dikke darm en de dunne darm. Er kunnen tijdelijk storingen optreden (ileus), en kan op de lange termijn optreden (pseudo-obstructie).

Niet-mechanische darmobstructie wordt veroorzaakt door een aantal aandoeningen, zoals:

- Buik- of bekkenoperatie.

- Gastro-enteritis of ontsteking van de maag en darmen.

- Blindedarmontsteking of ontsteking van de appendix.

- Elektrolytenstoornissen.

- Ziekte van Hirschsprung.

- Zenuwaandoeningen, bijv. de ziekte van Parkinson of multiple sclerose.

- Hypothyreoïdie

- Gebruik van medicijnen die de spieren en zenuwen aantasten. Bijvoorbeeld tricyclische antidepressiva, zoals: amitriptylineof pijnmedicatie oxycodon.

Diagnose van darmobstructie

Om te bepalen of de patiënt lijdt aan darmobstructie, zal de arts eerst vragen naar de ervaren symptomen en hun medische geschiedenis. Vervolgens zal de arts een lichamelijk onderzoek uitvoeren door met een stethoscoop naar darmgeluiden te luisteren. Patiënten kunnen verdacht worden van darmobstructie als de buik gezwollen of pijnlijk is of als er een knobbel in de buik zit.

Verder zullen ondersteunende onderzoeken worden uitgevoerd om de diagnose te versterken, zoals röntgenonderzoek, CT-scan of echografie van de buik. Deze beeldvormende tests kunnen artsen helpen de locatie van de blokkade te bepalen.

Een andere methode die wordt gebruikt om de diagnose van darmobstructie te bevestigen, is röntgenonderzoek met behulp van bariumklysma of lucht. Deze procedure wordt uitgevoerd door bariumvloeistof of lucht via de anus in de darm van de patiënt te brengen. De bariumvloeistof of lucht dient om de darmen beter te kunnen zien tijdens röntgenonderzoeken.

Behandeling van darmobstructie

Behandeling van darmobstructie hangt af van de onderliggende oorzaak. Patiënten moeten in het ziekenhuis worden opgenomen voor een behandeling die bestaat uit:

  • Inbrengen van een neussonde (voedingssonde). Het inbrengen van deze voedingssonde is niet bedoeld om de maag rechtstreeks van voedsel te voorzien, maar om de maaginhoud naar buiten af ​​te voeren om klachten van een gezwollen maag te verminderen. Een neussonde wordt via de neus in de maag ingebracht.
  • Katheter inbrengen. Er wordt een katheter geplaatst om de blaas van de patiënt te legen.
  • Infusie van vloeistoffen. Deze actie is bedoeld om de elektrolytenbalans in het lichaam van de patiënt te herstellen.

Naast bovenstaande behandeling kan bij darmobstructie ook een operatie worden aanbevolen. Een darmobstructie moet idealiter worden voorafgegaan door vasten. Omdat deze aandoening soms als een noodgeval wordt geclassificeerd, is vasten vaak niet mogelijk.

Intestinale obstructiechirurgie wordt uitgevoerd door de patiënt eerst algemene anesthesie te geven. De methode van chirurgie kan worden gedaan door open chirurgie of chirurgie met minimale incisies (ter grootte van een sleutelgat) met behulp van speciaal gereedschap zoals een camerabuis (laparoscopie).

De keuze van de handelingsmethode hangt af van de locatie en de grootte van de obstructie, evenals van de onderliggende oorzaak. Bijvoorbeeld bij obstructie veroorzaakt door verklevingen die wijd verspreid zijn of grote tumoren, zal de arts een open operatie uitvoeren. Ondertussen, als de obstructie optreedt als gevolg van een infectie of een kleine tumor, eenvoudig behandeld met laparoscopische chirurgie.

Soorten behandelingen voor darmobstructie zijn onder meer:

  • Colectomie. Colectomie of darmexcisie is een operatie waarbij de darm geheel of gedeeltelijk wordt verwijderd, zowel de dunne als de dikke darm. Deze procedure wordt uitgevoerd wanneer de darmobstructie wordt veroorzaakt door een tumor. Colectomie kan worden uitgevoerd door open chirurgie of door laparoscopie.
  • colostoma. Een colostoma is een ingreep waarbij een stoma (gaatje) in de buikwand wordt gemaakt om ontlasting te verwijderen. Deze procedure wordt uitgevoerd wanneer de darmen van de patiënt beschadigd of ontstoken zijn. Een colostoma kan permanent of tijdelijk worden gemaakt.
  • Adhesie-release-operatie (adhesiolyse). Intestinale verklevingen of verklevingen kunnen worden losgemaakt door open of laparoscopische chirurgische methoden. Open chirurgie wordt uitgevoerd door een lange incisie in de buik van de patiënt te maken, zodat de arts de toestand van de inwendige organen direct kan zien. Ondertussen gebruikt laparoscopie speciale hulpmiddelen zoals een camerabuis om een ​​beeld van de inwendige organen van de buik weer te geven, dus het is voldoende om meerdere kleine incisies in de buik te maken.
  • Installatie stent. Bij deze werkwijze stent (een buisvormig net) wordt in de darm van de patiënt geplaatst om het darmkanaal open te houden en te voorkomen dat de verstopping opnieuw optreedt. Deze procedure wordt uitgevoerd als de obstructie herhaaldelijk optreedt of als de darm ernstig is beschadigd.
  • revascularisatie. Revascularisatie is een procedure om de bloedstroom weer normaal te maken. Deze procedure wordt uitgevoerd als de patiënt ischemische colitis heeft, een aandoening waarbij de darmen ontstoken raken door een verminderde bloedtoevoer.

Complicaties van darmobstructie

Indien niet onmiddellijk behandeld, kan darmobstructie levensbedreigende complicaties veroorzaken, waaronder de dood van darmweefsel als gevolg van stopzetting van de bloedtoevoer. Deze aandoening kan een scheur (perforatie) in de darmwand veroorzaken, resulterend in peritonitis of infectie in de buikholte. Perforatie met peritonitis is een noodsituatie die onmiddellijk moet worden behandeld.


$config[zx-auto] not found$config[zx-overlay] not found