optimusveterinaria.com

Kanker slokdarm of kanker slokdarm is groei kwaadaardige cellenwat is er gebeurd in slokdarm (slokdarm). De slokdarm is de buis die voedsel van de mond naar de maag transporteert.

Slokdarmkanker of slokdarmkanker kan door iedereen worden ervaren, maar komt vaker voor bij mannen ouder dan 40 jaar. Deze kankercellen beginnen meestal met cellen die zich aan de binnenkant van de slokdarm bevinden. Hoe eerder het wordt ontdekt en behandeld, hoe beter het behandelresultaat.

Symptomen van slokdarmkanker

In de vroege stadia veroorzaakt slokdarmkanker zelden symptomen. Symptomen treden meestal pas op als de kanker een vergevorderd stadium heeft bereikt. Symptomen van slokdarmkanker zijn onder meer:

• Maagzuur.
• Pijn in de keel of achter het borstbeen.
• Chronische hoest die continu optreedt.
• Moeite met slikken (dysfagie).
• Drastische gewichtsverlies.
• Bloed ophoesten of bloed overgeven.
• Bloederige of donkere ontlasting.

Wanneer naar de dokter?

Als u symptomen van slokdarmkanker voelt, ga dan onmiddellijk naar de dokter. Trouwens, mensen die lijden Barrett's slokdarm U moet ook regelmatig op controle bij uw arts. Barrett's slokdarm is een precancereuze aandoening die het risico van een persoon op het ontwikkelen van slokdarmkanker verhoogt.

Patiënten met slokdarmkanker of slokdarmkanker moeten regelmatig worden gecontroleerd bij een arts, zowel tijdens de behandeling als nadat de behandeling is voltooid. Dit is nodig zodat artsen de behandeling kunnen evalueren en vroegtijdig kunnen detecteren als de ziekte opnieuw optreedt.

Oorzaken van slokdarmkanker

De oorzaak van slokdarmkanker is niet bekend. Er wordt echter gedacht dat deze kanker ontstaat omdat de cellen in de slokdarm genetische veranderingen of mutaties ondergaan, zodat ze abnormaal en ongecontroleerd groeien. Deze abnormale cellen hopen zich op en vormen een tumor in de slokdarm.

Hoewel de exacte oorzaak niet bekend is, zijn er verschillende aandoeningen die iemands risico op het ontwikkelen van slokdarmkanker kunnen verhogen, waaronder:

• Roken gewoonte. Het gehalte aan gifstoffen en schadelijke stoffen in sigaretten kan irritatie van het slijmvlies van de slokdarm veroorzaken, waardoor het risico op slokdarmkanker toeneemt.
• Overmatig alcoholgebruik. Net als sigaretten kan alcohol het slokdarmkanaal geïrriteerd en ontstoken maken, wat abnormale celgroei kan veroorzaken.
• Slokdarmaandoeningen, zoals: Barrett's slokdarm en achalasie.
• Obesitas.
• Vezelarm dieet.
• Radiotherapie, bijvoorbeeld voor de behandeling van andere kankers in het nekgebied.

Diagnose van slokdarmkanker

In de vroege stadia zal de arts slokdarmkanker diagnosticeren door de symptomen en medische geschiedenis van de patiënt te vragen. Daarna zal de arts een lichamelijk onderzoek en enkele ondersteunende onderzoeken uitvoeren. Deze ondersteunende onderzoeken omvatten:

• endoscoop

  Endoscopie wordt uitgevoerd om het optreden van irritatie of de aanwezigheid van kanker in het slokdarmkanaal te bepalen.

• Röntgenfoto

  Bij dit onderzoek wordt de patiënt gevraagd een kleurstof (contrast) te drinken, zodat het slokdarmkanaal duidelijk zichtbaar is bij het maken van röntgenfoto's.

• biopsie

  Bij dit onderzoek neemt de arts een monster van slokdarmweefsel voor later onderzoek in het laboratorium. Het doel van de biopsie is om de aanwezigheid van kankercellen vast te stellen.

Nadat de aanwezigheid van kankercellen is bevestigd, kan de arts andere tests uitvoeren om het stadium en de verspreiding van kanker te bepalen. Het onderzoek heeft de vorm van een thoraxfoto of CT-scan. Aan de hand van deze onderzoeken kunnen artsen het stadium van kanker bepalen, dat bestaat uit:

• Fase 1

  In dit stadium bevindt de kanker zich nog steeds in het slijmvlies van de slokdarm en is niet uitgezaaid naar de omliggende weefsels, zoals de lymfeklieren.

• Stage 2

  In stadium 2A zijn kankercellen gegroeid om de buitenste laag van de slokdarm te bedekken. In stadium 2B is de kanker door de spierlaag gegaan en uitgezaaid naar de lymfeklieren.

• Fase 3

  Stadium 3A geeft aan dat de kankercellen het weefsel hebben bereikt dat de longen (pleura) en de spieren onder de ribben bedekt. Stadium 3B geeft aan dat kankercellen zijn gegroeid om de buitenste laag van de slokdarm te bedekken en zich naar de bekleding van de lymfeklieren rond de slokdarm te verspreiden.

• Fase 4

  Deze fase geeft aan dat de kanker zich in een vergevorderd stadium bevindt en zich heeft verspreid naar andere organen, waaronder de lever of de longen.

Behandeling van slokdarmkanker

De behandeling van slokdarmkanker wordt afgestemd op de locatie en het stadium van de kanker. De soorten behandelingen voor slokdarmkanker zijn:

1. Bediening:

Een operatie kan worden uitgevoerd om klein kankerweefsel, een deel van de kankerachtige slokdarm (oesofagectomie), of een deel van de slokdarm en het bovenste deel van de maag (oesofagogastrectomie) te verwijderen. Chirurgen kunnen operaties uitvoeren door open chirurgische methoden of door laparoscopie. Het type operatie dat wordt uitgevoerd, wordt aangepast aan de toestand van de patiënt.

2. Chemotherapie

Deze procedure wordt gedaan door medicijnen te geven om kankercellen te doden. Chemotherapie kan voor of na de operatie worden gedaan, maar ook in combinatie met radiotherapie.

Chemotherapie kan een aantal bijwerkingen veroorzaken, waaronder misselijkheid, gewichtsverlies, diarree, vermoeidheid, verlies van eetlust, infectie, gemakkelijk bloeden en blauwe plekken.

3. Radiotherapie

Deze therapie wordt gedaan door een speciaal licht te gebruiken om kankercellen te doden. Meestal wordt deze therapie gecombineerd met chemotherapie. Radiotherapie wordt elke dag gedaan, gedurende 2-6 weken.

Bijwerkingen die patiënten kunnen voelen na het ondergaan van radiotherapie zijn huidreacties zoals een branderig gevoel of pijn, moeite met het doorslikken van voedsel en dranken en schade aan organen rond de plaats van de tumorgroei.

4. Gerichte therapie

Deze behandelmethode is gericht op het remmen van de groei en verspreiding van kankercellen die in de slokdarm groeien, met behulp van speciale medicijnen.

5. Andere therapieën

Naast de vier bovenstaande methoden kan slokdarmkanker ook worden behandeld met de volgende procedures:

• Immunotherapie, om het immuunsysteem te versterken om kankercellen aan te vallen met speciale medicijnen.
• Elektrocoagulatie, om kankercellen te vernietigen met een elektrische stroom.
• Cryotherapie, om kankercellen te bevriezen en te helpen krimpen.

Slokdarmkanker kan slikproblemen veroorzaken (dysfagie). Deze aandoening loopt het risico voedingstekorten te veroorzaken. Om dysfagie te behandelen, kunnen artsen patiënten vragen hun dieet te verbeteren, de spieren in de slokdarm te oefenen en de lichaamshouding tijdens het eten te verbeteren.

Complicaties van slokdarmkanker

Slokdarmkanker kan een aantal complicaties veroorzaken, namelijk:

• blokkade slokdarm

  Slokdarmkanker kan ervoor zorgen dat de diameter van de slokdarm kleiner wordt, zodat eten en drinken moeilijk door de slokdarm kunnen.

• Pijnlijk Om de nek

  Slokdarmkanker die een vergevorderd stadium heeft bereikt, kan pijn in de nek en de omliggende gebieden veroorzaken.

• Slokdarmbloeding

  Bloedingen in de slokdarm als gevolg van kanker verschijnen meestal geleidelijk, maar kunnen ook plotseling optreden.

• Complicaties na operatie

  Na een operatie aan slokdarmkanker lopen patiënten risico op complicaties zoals infectie, bloedingen in het operatiegebied en scheuren van de slokdarm.

Behandeling die kan worden gedaan als er complicaties optreden, omvat het verwijderen van slokdarmobstructie door speciale medische hulpmiddelen te installeren om de slokdarm open te houden. Een andere actie is de installatie van een buis om voedsel in te nemen, als de patiënt moeite heeft met slikken na een slokdarmoperatie.

Preventie van slokdarmkanker

Er zijn verschillende stappen die u kunt nemen om slokdarmkanker te voorkomen en het risico te verlagen, waaronder:

• Beperk alcoholgebruik.
• Stoppen met roken.
• Verhoog de consumptie van vezelrijk voedsel, zoals groenten en fruit.
• Zorg voor een ideaal lichaamsgewicht.