optimusveterinaria.com

Bacteriële vaginose is een vaginale infectie veroorzaakt door een onbalans natuurlijk aantal bacteriën (normale flora) in de vagina. Bacteriële vaginose is geen gevaarlijke aandoening, maar kan behoorlijk verontrustende symptomen veroorzaken.

Bacteriële vaginose kan op elke leeftijd door vrouwen worden ervaren. De meeste gevallen van bacteriële vaginose treden echter op wanneer vrouwen in hun reproductieve jaren zijn, d.w.z. in de leeftijd van 15-44 jaar.

Oorzaken van bacteriële vaginose

Bacteriële vaginose treedt op als gevolg van een overgroei van bepaalde bacteriën die van nature in de vagina aanwezig zijn, waardoor de balans van het aantal bacteriën in de vagina wordt verstoord.

In principe zijn er twee soorten bacteriën in de vagina, namelijk goede bacteriën en slechte bacteriën. Goede bacteriën zijn bacteriën Lactobacillus die dient om de groei van slechte bacteriën te beperken door de normale pH of zuurgraad van de vagina te behouden. Deze bacteriën domineren het aantal bacteriën in de vagina, dat is ongeveer 95%.

Terwijl de slechte bacteriën die van nature in de vagina voorkomen, anaërobe bacteriën zijn. Wanneer het aantal goede bacteriën afneemt, zal de groei van anaërobe bacteriën toenemen, wat bacteriële vaginose kan veroorzaken.

De exacte oorzaak van de verstoring van de balans van bacteriegroei in de vagina is niet met zekerheid bekend. Er zijn echter een aantal factoren waarvan wordt gedacht dat ze het risico van een vrouw op het ontwikkelen van bacteriële vaginose verhogen, namelijk:

• Hormonale veranderingen ervaren als gevolg van menstruatie, zwangerschap en menopauze
• Rook
• Een voorgeschiedenis hebben van seksueel overdraagbare infecties
• Vaak wisselen van seksuele partner en geen condooms gebruiken
• Langdurig gebruik van antibiotica
• Het gebruik van intra-uteriene anticonceptiva of spiraaltje (spiraaltje)
• Waszeep met agressieve chemicaliën gebruiken om ondergoed te wassen
• Reinig de vagina met een waterspray of gebruik een zeep die irritatie van de vagina kan veroorzaken, zoals zeep die parfum en antiseptische zeep bevat
• Verminderde bacteriën Lactobacillus van nature

Symptomen van bacteriële vaginose

Bacteriële vaginose veroorzaakt vaak geen symptomen. Bij sommige vrouwen kan bacteriële vaginose echter worden herkend aan het verschijnen van vaginale afscheiding.

De afscheiding heeft een waterige textuur en is grijs of wit van kleur. Vaginale afscheiding geeft ook een visgeur af, vooral tijdens de menstruatie of geslachtsgemeenschap met een partner.

Naast vaginale afscheiding kan bacteriële vaginose ook verschillende symptomen veroorzaken, zoals vaginale jeuk en pijn en pijn bij het plassen als gevolg van irritatie rond de vagina.

Wanneer naar de dokter?

Raadpleeg onmiddellijk een arts als u de volgende aandoeningen ervaart:

• Bovenstaande symptomen ervaren en zwanger zijn
• Het ervaren van de bovenstaande symptomen en het hebben van veel of recent veranderde seksuele partners
• Heb net vaginale afscheiding ervaren die stinkt en gepaard gaat met koorts
• Heeft u ooit een vaginale infectie gehad, maar heeft de vaginale afscheiding die u ervaart een andere kleur en textuur dan voorheen?
• Een schimmelinfectie in de vagina hebben die niet weggaat ondanks zelfmedicatie met vrij verkrijgbare medicijnen

Symptomen van bacteriële vaginose kunnen die van andere infecties nabootsen. Daarom is het erg belangrijk om een ​​arts te raadplegen om de diagnose te bevestigen. Vroegtijdige diagnose en behandeling zullen de kans op complicaties minimaliseren.

Diagnose van bacteriële vaginose

De eerste stap die de verloskundige neemt om bacteriële vaginose te diagnosticeren, is door de medische geschiedenis, levensstijl en symptomen van de patiënt te vragen. Het onderzoek wordt gevolgd door een algemeen lichamelijk onderzoek.

De arts kan ook verschillende andere tests uitvoeren om de diagnose te bevestigen. De keuring omvat:

• vaginaal onderzoek

  De arts zal de binnenkant van de vagina onderzoeken met behulp van een hulpmiddel dat een speculum wordt genoemd om het vaginale kanaal te verbreden.

• Onderzoek van de zuurgraad (pH) van de vagina

  De arts zal een pH-papier in de vagina van de patiënt plaatsen om de zuurgraad van de vagina van de patiënt te controleren. Onder normale omstandigheden is de vaginale pH 3,8-4,5. Terwijl bij patiënten met bacteriële vaginose de vaginale pH meestal boven de 4,5 stijgt.

• Onderzoek van vaginale afscheidingsmonsters

  Monsters van vaginale afscheiding werden genomen door middel van een uitstrijkje (wattenstaafje), vervolgens in het laboratorium onderzocht om de aanwezigheid van overmatige anaërobe bacteriegroei in de vagina te detecteren.  

Behandeling van bacteriële vaginose

In sommige gevallen zal bacteriële vaginose vanzelf verdwijnen zonder behandeling. Als de symptomen echter blijven verschijnen, is het gevaarlijk als het niet onmiddellijk wordt behandeld, omdat het de voortplantingsorganen vatbaarder kan maken voor infecties of ontstekingen.    

Bacteriële vaginose wordt over het algemeen behandeld met antibiotica. Antibiotica werken om de bacteriën te doden die deze ziekte veroorzaken. De arts zal antibiotica geven als:

• Symptomen blijven
• Symptomen verschijnen tijdens de zwangerschap
• De patiënt zal een chirurgische ingreep in het bekkengebied ondergaan, zoals een hysterectomie

Bij patiënten die een bekkenoperatie zullen ondergaan, is de toediening van antibiotica bedoeld om het risico op ernstige infecties die postoperatief kunnen optreden te verminderen.

Hieronder volgen enkele soorten antibiotica die kunnen worden gebruikt om bacteriële vaginose te behandelen:

• metronidazol

  Metronidazol is het meest gebruikte antibioticum en is het meest effectief bij de behandeling van bacteriële vaginose. Dit medicijn is verkrijgbaar in de vorm van tabletten en eitjes die in de vagina worden ingebracht.

• Clindamycine

  Dit geneesmiddel is in tabletvorm. Clindamycine wordt meestal gegeven wanneer vervelende bijwerkingen optreden bij het innemen van metronidazol-tabletten.

• Tinidazol

  Tinidazol is een antibioticum in tabletvorm. Net als clindamycine wordt dit medicijn over het algemeen ook gegeven als er bijwerkingen optreden door het gebruik van metronidazol.

Behandeling voor bacteriële vaginose duurt meestal minstens een week. Zelfs als de symptomen verdwenen zijn, stop dan niet met de medicatie totdat uw arts u heeft opgedragen om te stoppen. Dit wordt gedaan om te voorkomen dat de infectie opnieuw optreedt.     

Complicaties van bacteriële vaginose

Bacteriële vaginose veroorzaakt meestal geen complicaties. Maar indien onbehandeld, kan deze aandoening leiden tot een aantal ernstige complicaties, waaronder:

• Voortijdige geboorte

  Zwangere vrouwen die lijden aan bacteriële vaginose lopen risico op vroeggeboorte en infecties na de bevalling.

• Eileiderontsteking

  Bekkenontsteking (PID) is een Jeen type ontstekingsziekte van de baarmoeder en eileiders die de vruchtbaarheid kan verminderen.

• Seksueel overdraagbare infecties

  Bacteriële vaginose verhoogt het risico van een vrouw op het ontwikkelen van seksueel overdraagbare aandoeningen, zoals het herpes simplex-virus, chlamydia en HIV.

• Infectie na operatie

  Bacteriële vaginose kan het risico van een vrouw op infectie verhogen na een bekkenoperatie, zoals een hysterectomie of keizersnede.  

Preventie van bacteriële vaginose

De belangrijkste stap om bacteriële vaginose te voorkomen, is het in evenwicht houden van bacteriën in de vagina. Manieren die kunnen worden gedaan om de balans van deze bacteriën te behouden, zijn onder meer:

Nee maak de vagina schoon met waternevel

Door de vagina door te spoelen of schoon te maken met een waterspray, kunnen de goede bacteriën die de vagina tegen infectie beschermen, worden verwijderd. Als deze bacteriën verloren gaan, neemt het risico op het ontwikkelen van bacteriële vaginose toe.

Verminder het risico op irritatie Aan vagina

Het risico op vaginale irritatie kan worden verminderd door:

• Vermijd het gebruik van zeep met geurstoffen om de buitenkant van de vagina te reinigen.
• Gebruik katoenen ondergoed en was uw ondergoed niet met wasmiddel met agressieve chemicaliën.
• Gebruik ongeparfumeerde pads.

Voorkom seksueel overdraagbare infecties

Het is belangrijk om altijd veilige seks te hebben, bijvoorbeeld door niet van partner te wisselen, of door een condoom te gebruiken tijdens geslachtsgemeenschap.