Bekkenontsteking - Symptomen, oorzaken en behandeling

Bekkenontsteking of eileiderontsteking (PID) is een infectie van de vrouwelijke voortplantingsorganen, zoals de baarmoederhals, baarmoeder en eierstokken. Een van de meest voorkomende oorzaken van bekkenontsteking is een bacteriële infectie als gevolg van een seksueel overdraagbare aandoening.

Bekkenontsteking wordt over het algemeen ervaren door vrouwen van 15-25 jaar die seksueel actief zijn. Bekkenontsteking kan worden gekenmerkt door pijn in het bekken of de onderbuik. Deze aandoening moet worden behandeld om complicaties te voorkomen, zoals zwangerschap buiten de baarmoeder (ectopisch) of onvruchtbaarheid (onvruchtbaarheid).

Oorzaken van bekkenontsteking

Bekkenontsteking wordt meestal veroorzaakt door een bacteriële infectie die zich vanuit de vagina of baarmoederhals (baarmoederhals) verspreidt naar de diepere voortplantingsorganen, zoals de baarmoeder, eileiders en eierstokken.

De soorten bacteriën die vaak bekkenontsteking veroorzaken, zijn bacteriën die seksueel overdraagbare aandoeningen veroorzaken, zoals: Chlamydia trachomatis en Neisseria gonorrhoeae. Naast bacteriën kan bekkenontsteking ook worden veroorzaakt door andere pathogene infecties, zoals: Mycoplasma genitalium, Trichomonas vaginalis, Garnella vaginalis, of Herpes simplex-virus 2 (HSV-2).

Daarnaast zijn er een aantal factoren die het risico van een vrouw op het ontwikkelen van bekkenontstekingsziekte kunnen verhogen, namelijk:

  • 15-25 jaar oud en seksueel actief
  • Bekkenontsteking of een seksueel overdraagbare aandoening hebben gehad
  • Seks hebben met meerdere partners
  • Seks hebben zonder condoom
  • Schade aan de baarmoederhals, ook door onveilige abortus
  • Recente medische procedures waarbij de baarmoederhals wordt geopend, zoals het inbrengen van een anticonceptiemiddel in de baarmoeder of spiralen

Symptomen van bekkenontsteking

In de vroege stadia veroorzaakt bekkenontsteking over het algemeen geen symptomen, dus sommige patiënten merken het niet meteen op. Naarmate de ziekte vordert, zullen de volgende symptomen optreden:

  • Bekken- of onderbuikpijn
  • Pijn bij het plassen
  • Pijn tijdens geslachtsgemeenschap (dyspareunie)
  • Bloeden buiten de menstruatie of na geslachtsgemeenschap
  • Menstruatie wordt zwaarder en langer (menorragie)
  • Misselijkheid en overgeven
  • Koorts
  • Gemakkelijk moe of niet lekker voelen
  • Vaginale afscheiding wordt overvloediger, stinkt en verandert van kleur in geelachtig of groenachtig

Wanneer naar de dokter?

Raadpleeg uw arts als u de bovengenoemde symptomen ervaart. Een doktersonderzoek is nodig, zodat de aandoening onmiddellijk kan worden behandeld om complicaties te voorkomen.

Raadpleeg onmiddellijk een arts als uw symptomen niet verdwijnen of erger worden. Het uitstellen van een bezoek aan een arts kan het risico op complicaties vergroten.

Neem regelmatig contact op met uw arts als u een risico heeft op bekkenontsteking, zoals een seksueel overdraagbare aandoening heeft gehad of vaak van seksuele partner verandert.

Diagnose van bekkenontsteking

De arts zal de klachten en symptomen van de patiënt vragen, evenals zijn medische geschiedenis. De arts zal ook vragen naar de geschiedenis van seksuele activiteit van de patiënt.

Vervolgens zal de arts een lichamelijk onderzoek uitvoeren om te zien of er zwelling of gevoeligheid is in de vaginale en cervicale gebieden. Dit onderzoek is ook bedoeld om te zien of er sprake is van ongewone vaginale afscheiding.

Vloeistofbemonstering via uitstrijkje (uitstrijkjes) Vaginaal of cervicaal kan worden gedaan om de aanwezigheid van bacteriële infectie en het type bacteriën uit het genomen monster te detecteren. Een positief resultaat van deze test geeft echter niet altijd aan dat een persoon bekkenontstekingsziekte heeft.

Daarom moeten artsen een aantal andere ondersteunende tests uitvoeren om de diagnose te bevestigen. De keuring omvat:

  • Bloedonderzoek, om de aan- of afwezigheid van een infectie in het lichaam te detecteren
  • Urinetest, om de aanwezigheid of afwezigheid van infecties in de urinewegen te detecteren, inclusief seksueel overdraagbare infecties
  • Echografie (USG), om de aan- of afwezigheid van afwijkingen in de voortplantingsorganen te beoordelen
  • Laparoscopie, om de toestand van de interne voortplantingsorganen te zien door een microcamera in te brengen via een kleine operatie aan de buik
  • Baarmoederbiopsie, om afwijkingen in weefselmonsters van de baarmoederwand te detecteren

Behandeling van bekkenontsteking

Behandeling van bekkenontstekingsziekte heeft tot doel de infectie te behandelen, symptomen te verlichten, de verspreiding van infectie te voorkomen en complicaties te voorkomen. Dit zijn de behandelingsstappen die kunnen worden genomen:

Verdovende middelen

Om bekkenontsteking te overwinnen, zal de toediening van medicijnen worden aangepast aan de toestand van de patiënt. Als het wordt veroorzaakt door een bacteriële infectie, zal de arts antibiotica voorschrijven. Antibiotica moeten worden ingenomen volgens de regels die door de arts zijn voorgesteld. Over het algemeen moet de patiënt gedurende 2 weken antibiotica gebruiken.

In geval van ernstige bekkenontsteking, zwangerschap of de aanwezigheid van een abces (ophoping van pus), zal een ziekenhuisbehandeling en toediening van antibiotica door injectie en intraveneuze vloeistoffen worden gegeven door een arts.

Naast antibiotica zal de arts medicijnen geven om klachten, zoals pijn en koorts, te verminderen, medicijnen die kunnen worden gegeven zijn ibuprofen en paracetamol.

Operatie

De chirurgische procedure wordt uitgevoerd als er een abces optreedt bij bekkenontsteking. Daarnaast wordt er ook geopereerd als het abces scheurt of kan barsten. De operatie kan worden uitgevoerd door het abcesvocht op te zuigen, af te tappen en te reinigen.

Geen seks hebben

Patiënten wordt geadviseerd geen geslachtsgemeenschap te hebben tijdens de behandelingsperiode om overdracht van de ziekte naar partners te voorkomen.

Daarnaast wordt ook de seksuele partner van de patiënt geadviseerd om een ​​onderzoek uit te voeren, ook al heeft hij geen symptomen van de ziekte. Het doel is hetzelfde, namelijk het voorkomen van herhaalde overdracht.

Complicaties van bekkenontsteking

Als bekkenontsteking niet onmiddellijk wordt behandeld, kan dit leiden tot verschillende complicaties, waaronder:

  • Onvruchtbaarheid of onvruchtbaarheid
  • Buitenbaarmoederlijke zwangerschap
  • Abces komt voor in de eierstok of eileider
  • Chronische bekkenpijn
  • Sepsis

Preventie van bekkenontsteking

Er zijn verschillende dingen die gedaan kunnen worden om bekkenontsteking te voorkomen, namelijk:

  • Heb geen seks met meerdere partners.
  • Gebruik een condoom tijdens geslachtsgemeenschap.
  • Regelmatige gezondheidscontroles als u het risico loopt een seksueel overdraagbare infectie op te lopen.
  • Overleg met uw arts over de mogelijkheden en plannen om anticonceptie te gebruiken.
  • Reinig de schaamstreek van voor naar achter en niet andersom.

Als u last heeft van een bekkenontsteking, wordt u aangemoedigd om uw partner uit te nodigen voor deelname aan het onderzoek. Dit is nodig om herhaling van infectie en bekkenontsteking te voorkomen.


$config[zx-auto] not found$config[zx-overlay] not found