optimusveterinaria.com

Cystocele of blaasafdaling is de afdaling van de blaas in het vaginale gebied die wordt gekenmerkt door een uitstulping in de vagina. Cystocele zorgt ervoor dat de patiënt zich ongemakkelijk voelt en moeilijk kan plassen.

De blaas is een orgaan dat urine verzamelt en opslaat. Om de blaas op zijn plaats te houden, wordt de blaas ondersteund door spieren en weefsels aan de binnenkant van het bekken. Onder bepaalde omstandigheden kunnen de spieren die de blaas ondersteunen verzwakken en ervoor zorgen dat het orgel in de vagina afdaalt.

Cystocele of blaasverlies kan door alle vrouwen worden ervaren, vooral tijdens de zwangerschap. Zwangerschap zal ervoor zorgen dat de bekkenbodemspieren verzwakken en de afdaling van de blaas in de vagina veroorzaken. Naast zwangere vrouwen wordt cystocele ook ervaren door veel vrouwen in de menopauze.

Symptomen van verminderde blaas

In het begin voelen mensen met cystocele mogelijk geen symptomen. Patiënten voelen pas symptomen als de cystocele erger is geworden. Symptomen van een cystocele kunnen zijn:

• Een zichtbare en voelbare uitstulping in de vagina.
• De blaas voelt niet leeg aan na het plassen.
• Pijn in de vagina, het bekken, de onderbuik, de lies of de onderrug.
• Pijn tijdens geslachtsgemeenschap.
• Moeite met urineren.
• Bedplassen bij niezen, hoesten of het optillen van zware voorwerpen.

Wanneer naar de dokter?

U moet een arts raadplegen als u een ziekte heeft die het risico loopt uw ​​blaas te laten zakken, zoals een aanhoudende hoest of constipatie. De arts zal een onderzoek doen om de oorzaak te vinden, zodat hij de juiste behandeling kan geven.

Raadpleeg onmiddellijk een arts als symptomen van cystocele optreden zoals hierboven vermeld. Cystocele moet onmiddellijk worden behandeld om complicaties te voorkomen, zoals verzakking van andere organen rond de blaas en urineweginfecties.

Oorzaken van verminderde blaas

Zoals eerder vermeld, treedt een cystocele of blaasdruppel op wanneer de bekkenbodemspieren verzwakken, waardoor ze de blaas niet meer kunnen ondersteunen. Verzwakking van de bekkenbodemspieren kan verschillende oorzaken hebben, namelijk:

• Zijn zwanger of na een normale bevalling.
• Na een operatie om de baarmoeder te verwijderen (hysterectomie).
• Overgewicht hebben.
• Tilt vaak zware voorwerpen.
• Lijdt aan chronische hoest.
• De menopauze ingaan.
• Vaak last van constipatie waardoor je vaak overbelast tijdens de stoelgang.
• Leeftijdsverhoging.
• afstammelingen.

Diagnose van de afdaling van de blaas

Een cystocele of dalende blaas wordt gekenmerkt door een uitstulping aan de monding van de vagina, dus artsen kunnen meestal een diagnose stellen door alleen maar om symptomen te vragen en een lichamelijk onderzoek uit te voeren, vooral in het bekkengebied. Om dit te bevestigen en om de oorzaak van een hangende blaas te zoeken, zal de arts aanvullende tests uitvoeren in de vorm van:

• Urinetest en uroflowmetrie

  Dit onderzoek wordt gedaan om afwijkingen in de urinewegen te zien, evenals om de functie van de blaas te zien bij het vasthouden en plassen.

• röntgenfoto (sistourethrografie)

  Deze test wordt gedaan om de vorm van de blaas te controleren.

• cystoscopie

  Cystoscopie-onderzoek is bedoeld om de toestand van de binnenkant van de blaas te zien.

• CT-scan of MRI

  Deze beeldvorming wordt gedaan om de toestand van de inwendige organen van de buik en het bekken te zien en te onderzoeken.

Door het onderzoek kan de arts ook de ernst van de cystocele die door de patiënt wordt ervaren, meten. Er zijn vier niveaus van ernst van cystocele, namelijk:

• Mild: slechts een klein deel van de blaas daalt af in de vagina.
• Matig: de blaas is afgedaald naar de vaginale opening.
• Ernstig: een deel van de blaas steekt uit zijn normale positie totdat het uit de vaginale opening steekt.
• Zeer ernstig: de hele blaas zakt naar de buitenkant van de vagina.

Urineblaasbehandeling

De arts zal het type behandeling bepalen op basis van de ernst van de cystocele. Als de cystocele mild is, geen symptomen veroorzaakt en de urinestroom niet verstoort, heeft de patiënt geen speciale behandeling nodig.

Artsen zullen patiënten alleen adviseren om de oorzaak te overwinnen, bijvoorbeeld door geen zware voorwerpen meer op te tillen of te spannen. Daarnaast zal de arts patiënten met milde cystocele ook aanraden om Kegel-oefeningen te doen om de bekkenspieren te versterken.

Als de symptomen die worden gevoeld steeds meer verontrustend zijn en de bovenstaande methoden niet effectief zijn bij de behandeling van de cystocele, dan zal de uroloog of verloskundige behandeling geven in de vorm van:

• Installatie van pessariumringen

  Oestrogeen therapie

• Deze therapie wordt gedaan om de niveaus van het hormoon oestrogeen in het lichaam te verhogen, zodat de spieren rond de vagina en de blaas sterker worden. Oestrogeentherapie is gericht op vrouwen die in de menopauze zijn gekomen.
• Operatie

  Chirurgie wordt uitgevoerd bij patiënten met ernstige cystocele. Het doel van de operatie is om de neergaande blaas terug naar zijn normale positie te brengen, overtollig weefsel te verwijderen en de bekkenspieren te versterken.

Patiënten die een cystocele-operatie ondergingen, mochten 1-2 dagen na de operatie naar huis. De herstelperiode duurt echter 4-6 weken.

Blaascomplicaties naar beneden

Indien onbehandeld, kan een cystocele of hangende blaas urine-incontinentie, blaasstenen en het indalen van andere organen dan de blaas in de vagina veroorzaken.

Complicaties kunnen ook optreden als gevolg van een operatie, zoals bloedingen, hevige pijn in het bekken of geslachtsdelen en blaasletsel.

Preventie van blaasdruppels

Er zijn verschillende manieren om het risico op een dalende blaas of cystocele te voorkomen of te verminderen, waaronder:

• Zorg voor een ideaal lichaamsgewicht door regelmatig te sporten.
• Voorkom constipatie door de consumptie van vezelrijk voedsel.
• Doe regelmatig Kegel-oefeningen.
• Vermijd het tillen van zware voorwerpen.
• Behandel hoest als u een chronische hoest heeft.
• Stoppen met roken.