optimusveterinaria.com

Paniekstoornis is een aandoening die behoort tot een angststoornis die wordt gekenmerkt door het plotseling, altijd en overal optreden van paniekaanvallen en herhaaldelijk ervaren. Onder normale omstandigheden kan iedereen op bepaalde momenten angst ervaren als een vorm van de natuurlijke reactie van het lichaam bij het omgaan met stress of levensbedreigende situaties. Bij mensen met een paniekstoornis treden gevoelens van angst, paniek en stress echter onverwacht op, ongeacht de tijd of situatie die zich in de omgeving afspeelt, herhaaldelijk, vaak zonder dat er iets gevaarlijks of hoeft te worden gevreesd.

Paniekstoornis komt vaker voor bij vrouwen dan bij mannen. Deze aandoening ontwikkelt zich over het algemeen naarmate een persoon ouder wordt en wordt in de meeste gevallen veroorzaakt door stress.

Paniekstoornis kan worden genezen door middel van psychotherapie die in fasen wordt uitgevoerd om patiënten inzicht te geven in en manieren van denken bij het omgaan met paniekstoornis, voordat de symptomen beginnen te worden gevoeld. Naast psychotherapie wordt medicatie ook gebruikt om paniekstoornissen te behandelen.

Oorzaken van paniekstoornis

In sommige gevallen wordt vermoed dat paniekstoornis genetisch is geërfd. Er is echter geen onderzoek gedaan dat heeft kunnen bewijzen waarom deze aandoening bij één of enkele familieleden kan worden overgeërfd, maar niet bij andere familieleden.

Onderzoek heeft uitgewezen dat bepaalde delen van de hersenen en biologische processen een sleutelrol spelen bij het reguleren van gevoelens van angst en angst. Sommige deskundigen zijn van mening dat mensen met een paniekstoornis een fout maken bij het interpreteren van lichaamsbewegingen of sensaties die eigenlijk ongevaarlijk zijn, maar als een bedreiging worden beschouwd. Daarnaast worden externe factoren zoals omgevingsfactoren ook beschouwd als triggers voor paniekstoornis.

De volgende zijn factoren die paniekstoornis veroorzaken:

• Stress is de belangrijkste trigger.
• Gezondheidsgeschiedenis van de familie.
• Een traumatische gebeurtenis die is meegemaakt, zoals een ongeval of ernstige ziekte.
• Drastische veranderingen in het leven, zoals echtscheiding of het krijgen van kinderen.
• Te veel cafeïne en nicotine consumeren.
• Geschiedenis van fysiek of seksueel misbruik.

Paniekstoornis symptomen

De symptomen van paniekstoornis ontwikkelen zich meestal in de adolescentie tot in de volwassenheid. De tekenen die zullen worden gevoeld bij het ervaren van een paniekstoornis zijn meer dan drie paniekaanvallen en altijd bang zijn vanwege de paniekaanvallen die blijven plaatsvinden.

De angst die ontstaat bij mensen met paniekaanvallen is een angst die erg aangrijpend en beangstigend is en op een willekeurig moment of locatie (altijd en overal) kan voorkomen.

Bij één paniekaanval kunnen de symptomen 10-20 minuten aanhouden. In zeldzame gevallen kunnen panieksymptomen langer dan een uur aanhouden. De veroorzaakte symptomen kunnen ook over het algemeen variëren en variëren van persoon tot persoon met een paniekstoornis.

Andere symptomen die gepaard gaan met paniekaanvallen zijn:

• Duizelig
• Hoogtevrees.
• Misselijk.
• Moeilijk om te ademen.
• Heb zin om te stikken.
• Gevoelloosheid of tintelingen in de handen of voeten.
• Pijn op de borst.
• Zweten
• rillend.
• wankel.
• aanvallen.
• Droge mond.
• Hartslag.
• Veranderingen in de mentale toestand, zoals het gevoel dat dingen niet echt zijn of gedepersonaliseerd zijn.
• De angst voor de dood.

Paniekstoornis diagnose

Een diagnose van paniekstoornis, zoals beschreven in de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (Diagnostische en statistische handleiding voor psychische stoornissen / DSM-5), is het belangrijk om andere oorzaken of aandoeningen uit te sluiten die lijken op paniekstoornis. Volgens de DSM-5 zijn er bij het diagnosticeren van paniekstoornis verschillende belangrijke punten, namelijk:

• Paniekstoornis wordt gekenmerkt door frequente paniekaanvallen.
• Paniekstoornis met paniekaanvallen die niet het gevolg zijn van het gebruik van medicijnen of van ziekte.
• Paniekstoornis wordt niet geassocieerd met andere psychische stoornissen, zoals bepaalde fobieën zoals sociale fobie, angststoornissen, post-traumatische stress-stoornis, tot obsessieve compulsieve stoornis.

Voor de eerste diagnose zal de arts bepalen of de patiënt lijdt aan schildklierhormoonstoornissen of hartaandoeningen door de symptomen die optreden tijdens een paniekaanval. Om de diagnose paniekstoornis te helpen stellen, zal uw arts tests uitvoeren in de vorm van:

• Een vragenlijst invullen of een geschiedenis van misbruik van alcoholische dranken of andere middelen bespreken
• Evaluatie van de mentale status met betrekking tot symptomen van paniekstoornis die worden ervaren, angst, angst, stress, persoonlijke problemen, huidige omstandigheden en medische geschiedenis.
• Grondig lichamelijk onderzoek.
• Bloedonderzoek om de schildklierfunctie te controleren en onderzoek van hartgegevens (elektrocardiografie).

Paniekstoornis behandeling

Behandelingsmethoden voor paniekstoornissen worden gebruikt om de frequentie en intensiteit van paniekaanvallen te verminderen en de kwaliteit van leven te verbeteren. De twee belangrijkste behandelmethoden voor het omgaan met paniekstoornis zijn psychotherapie en medicatie. De gebruikte behandelmethode wordt afgestemd op de algehele gezondheid van de patiënt en de ernst van de paniekstoornis die wordt ervaren.

Psychotherapie

Psychotherapie wordt beschouwd als een effectieve primaire behandelingsmethode voor paniekstoornis. Bij psychotherapie zal de arts de patiënt begrip geven en de manier van denken veranderen, zodat hij kan omgaan met de panieksituatie waarmee hij wordt geconfronteerd. Een vorm van psychotherapie is cognitieve gedragstherapie.cognitieve gedragstherapie) die inzicht en manieren van denken zal bieden bij het omgaan met paniek als een niet-levensbedreigende situatie. In dit stadium zal de arts geleidelijk voorwaarden creëren die het begin van symptomen van paniekstoornis zullen veroorzaken. Deze voorwaarde zal echter worden uitgevoerd met inachtneming van de patiëntveiligheid. De therapie zal naar verwachting gewoonten en gedrag vormen van patiënten die zich niet langer bedreigd voelen. Daarnaast zal psychotherapie er ook in slagen om het vertrouwen van de patiënt in het wegnemen van angstgevoelens te vergroten, als eerdere paniekaanvallen kunnen worden aangepakt.

Psychotherapie vraagt ​​weliswaar tijd en inspanning van de patiënt, maar deze therapie zal de patiënt in een betere conditie brengen dan voorheen. De resultaten van psychotherapie, namelijk veranderingen in de manier van denken en handelen van patiënten bij het omgaan met aanvallen, zijn binnen enkele weken tot enkele maanden voelbaar. Daarom zullen patiënten worden geadviseerd regelmatig psychotherapie te ondergaan om ervoor te zorgen dat de symptomen van paniekstoornis onder controle kunnen worden gehouden en herhaling kunnen worden voorkomen.

Verdovende middelen

Selectieve serotonine herinname remmers (SSRI), als fluoxetine of sertraline. Dit antidepressivum is vrij veilig en heeft een laag risico op bijwerkingen. Dit type medicatie zou worden aanbevolen als de eerste behandelingslijn om een ​​paniekaanval te verlichten.

Benzodiazepinen, als alprazolam of clonazepam. Dit kalmerende medicijn werkt door de activiteit in het centrale zenuwstelsel te onderdrukken. Dit medicijn wordt slechts voor een korte periode ingenomen, omdat het drugsverslaving en lichamelijke of geestelijke stoornissen kan veroorzaken. Als u dit medicijn wilt gebruiken, vermijd dan het nuttigen van alcoholische dranken. Vertel het uw arts als u andere medicijnen gebruikt, inclusief supplementen en kruidenproducten, om ongewenste interacties te voorkomen.

Serotonine- en noradrenalineheropnameremmers (SNRI), als venlafaxine. Dit is een antidepressivum dat door artsen als een andere optie kan worden gebruikt om de symptomen van een paniekaanval te verlichten.

Complicaties van paniekstoornis

Bij een paniekstoornis die niet goed wordt behandeld, zal het de toestand van de patiënt verergeren en een aantal andere problemen veroorzaken, zoals depressie, alcoholisme of drugsmisbruik, asociaal worden, en problemen op school of op het werk, tot financiële problemen.

Paniekstoornis Preventie

Er is geen manier die het optreden van een paniekstoornis aanzienlijk kan voorkomen. Er zijn echter verschillende acties die we kunnen ondernemen om de symptomen die optreden te verminderen. Onder andere zijn:

• Vermijd suikerhoudende, cafeïnehoudende of alcoholische voedingsmiddelen of dranken.
• Stop met roken en gebruik geen drugs.
• Doe gezonde activiteiten, zoals sporten.
• Voldoende slaap en rust nodig heeft.
• Oefen stressmanagement- en ontspanningstechnieken, bijvoorbeeld door diepe en lange ademhalingstechnieken, yoga of het ontspannen van de spieren.
• Word lid van een community die hetzelfde probleem heeft. Dit is om bewustwording, begrip te creëren, te wennen aan het omgaan met paniek.