optimusveterinaria.com

Paniekaanvallen (paniekaanvallen) is het plotselinge begin van overmatige angst of bezorgdheid. Deze aandoening, ook bekend als een angstaanval, wordt gekenmerkt door een snelle hartslag, kortademigheid, duizeligheid, spierspanning of beven. Paniekaanvallen kunnen enkele minuten tot een half uur duren.

Paniekaanvallen kunnen af ​​en toe in het leven worden ervaren, die meestal verdwijnen wanneer de triggerende situatie of situatie eindigt. Als paniekaanvallen echter herhaaldelijk en gedurende een lange periode optreden, wordt de aandoening paniekstoornis genoemd.

Paniekaanval symptomen

De volgende zijn enkele van de symptomen die gepaard gaan met paniekaanvallen:

• Overmatig zweten
• Rusteloos voelen of irrationeel denken
• Mond voelt droog aan
• Spieren worden gespannen
• Zo bang voelen
• Shaky
• Moeilijk om te ademen
• Hart bonst
• Verhoogde hartslag
• Buikkrampen
• pijn op de borst
• Misselijk
• Duizeligheid of flauwvallen

Paniekaanvallen kunnen 5 tot 10 minuten duren, maar kunnen ook continu binnen twee uur optreden. Na een paniekaanval zal de patiënt vermoeidheid ervaren. Bovendien laat deze aandoening ook een angst voor een nieuwe aanval achter, zodat de patiënt situaties vermijdt die paniekaanvallen kunnen veroorzaken.

Oorzaken van paniekaanvallen

Wanneer een persoon een paniekaanval krijgt, instrueren de hersenen het zenuwstelsel om een ​​vecht-of-vluchtreactie uit te lokken. Het lichaam produceert dan een chemische stof genaamd adrenaline, die een verhoging van de hartslag, ademhalingssnelheid en bloedtoevoer naar de spieren veroorzaakt. Deze omstandigheden doen zich in feite voor om het lichaam voor te bereiden om stressvolle situaties te bestrijden of te vermijden.

De volgende factoren kunnen het risico van een persoon op een paniekaanval vergroten:

• Spanning.
• Plotselinge veranderingen in de atmosfeer, bijvoorbeeld het betreden van een drukke en drukke omgeving.
• Genetische factoren of een familiegeschiedenis van paniekaanvallen.
• Het ervaren van trauma of ervaringen die je erg depressief maken.
• Consumptie van cafeïne, alcohol en drugs.
• Aandoeningen die de patiënt angstig en ongemakkelijk maken, bijvoorbeeld bij het kijken naar een horrorfilm of bij turbulentie in een vliegtuig.

Diagnose paniekaanval

Om paniekaanvallen goed te diagnosticeren en te onderscheiden van symptomen van andere ziekten, kunnen artsen beginnen met een grondig lichamelijk onderzoek. Verder worden er ook enkele ondersteunende testen uitgevoerd om de diagnose vast te stellen. Deze testen kunnen zijn:

• Bloedonderzoek, om te controleren op schildklier en risico op andere aandoeningen.
• Elektrocardiogram (ECG), om de toestand van het hart te controleren.

Als er geen afwijkingen zijn in organen en lichaamsfuncties, zal een psychologische evaluatie worden uitgevoerd om het niveau van symptomen, stress, angst en andere aandoeningen te begrijpen die aspecten van het leven van de patiënt kunnen beïnvloeden, inclusief alcoholgebruik.

Paniekaanval Afhandeling

Het omgaan met paniekaanvallen heeft tot doel de intensiteit en frequentie van aanvallen te verminderen, zodat de kwaliteit van leven verbetert. Behandeling kan plaatsvinden met medicatie en psychotherapie. Beide kunnen gelijktijdig of slechts één worden uitgevoerd, afhankelijk van de aandoening en de ernst die wordt ervaren.

Verdovende middelen

• Fluoxetine
• sertraline
• Venlafaxine
• Alprazolam
• Clonazepam

Bij patiënten met een paniekstoornis moet het medicijn minimaal 1 jaar worden ingenomen. Het gebruik van het medicijn kan niet plotseling worden gestopt, maar door de dosis langzaam en onder toezicht van een arts te verlagen.

Therapie

Complicaties en preventie van paniekaanvallen

Paniekaanvallen kunnen worden behandeld totdat ze volledig herstellen, zolang ze maar snel worden behandeld. Indien genegeerd, kan deze aandoening verergeren en moeilijk te behandelen zijn, om het leven van de patiënt te verstoren. Naast het voelen van constante angst, zijn complicaties die kunnen voortvloeien uit een paniekaanval:

• Het ontstaan ​​van een fobie of angst voor iets
• Geen zin om te socializen
• Er ontstaan ​​problemen op het werk of op school
• In financiële problemen komen
• Verslaving aan alcohol of drugs
• Depressie
• De opkomst van het verlangen om zelfmoord te plegen

Er zijn geen specifieke preventieve maatregelen tegen paniekaanvallen of stoornissen, behalve zelfbewustzijn om ermee om te gaan onmiddellijk voordat deze aandoeningen verergeren.