optimusveterinaria.com

Struma is een aandoening waarbij er een knobbel in de nek zit als gevolg van een vergrote schildklier. De schildklier is eigendom van zowel mannen als vrouwen. Bij mannen bevindt de schildklier zich net onder de adamsappel.

Onder normale omstandigheden is de schildklier niet prominent aanwezig. De functie van deze klier is het produceren van schildklierhormoon, dat verschillende normale lichaamsfuncties regelt, zoals hartslag, lichaamstemperatuur en spierkracht.

Symptomen die patiënten met struma ervaren, kunnen variëren, afhankelijk van het effect op het schildklierhormoon in het lichaam, of het toeneemt, afneemt of normaal blijft.

Oorzaken van de bof

Hoewel in sommige gevallen een struma kan verschijnen zonder een duidelijke oorzaak, wordt een struma over het algemeen veroorzaakt door een aantal van de volgende aandoeningen:

• TekortjaOafm. De schildklier heeft jodium nodig om schildklierhormonen te produceren. Jodiumtekort zal de schildklier harder laten werken en uiteindelijk groter maken.
• Voedsel. Voorbeelden van voedingsmiddelen die bij overmatig gebruik struma kunnen veroorzaken, zijn sojabonen, spinazie en tofu.
• Ziekte van Graves. De ziekte van Graves treedt op wanneer de schildklier overactief is in het produceren van hormonen, als gevolg van een reactie van het immuunsysteem die de schildklier aanvalt. Een overactieve schildklier (hyperthyreoïdie) zorgt ervoor dat de schildklier groter wordt.
• Ziekte van Hashimoto. De lage productie van hormonen bij de ziekte van Hashimoto zorgt ervoor dat de hypofyse te veel hormonen produceert die de schildklier stimuleren. Dit is wat de schildklier vergroot.
• Schildklierkanker. Schildklierkanker kan zwelling aan één kant van de schildklier veroorzaken.
• Zwangerschap. HCG-hormoon (humaan choriongonadotrofine) die het lichaam tijdens de zwangerschap aanmaakt, kan een vergrote schildklier veroorzaken.
• Rook. Struma kan worden veroorzaakt door roken. Dit houdt verband met het thiocyanaatgehalte in sigaretten, dat het vermogen van het lichaam om jodium te absorberen kan beïnvloeden.

FactorRisico op ziekte van de bof

Goiter kan door iedereen worden ervaren. De volgende factoren zorgen er echter voor dat een persoon meer risico loopt om bof te ontwikkelen:

• 40 jaar en ouder
• Vrouwelijk geslacht
• Gebruik van lithium of amiodaron obat
• Heeft u ooit radiotherapie van de nek of borst gehad?
• Een auto-immuunziekte hebben gehad, of een familielid hebben met een auto-immuunziekte.
• Tijdens de puberteit en menopauze.

Symptoombof

Het belangrijkste symptoom van struma is het verschijnen van een knobbel in de nek. Niet iedereen is zich echter bewust van het verschijnen van deze knobbels, vooral als ze klein zijn en geen veranderingen in de schildklierhormoonspiegels veroorzaken.

Bij sommige patiënten kan een knobbel in de nek als gevolg van een vergrote schildklier gepaard gaan met symptomen zoals:

• Moeite met slikken (dysfagie)
• Moeilijk om te ademen
• Schorre stem en hoesten
• Pijn in de nek.

Naast het verschijnen van een knobbel in de nek, kan struma veranderingen in de schildklierhormoonspiegels in het bloed veroorzaken. Een toename van het schildklierhormoon veroorzaakt symptomen van hyperthyreoïdie, en omgekeerd zal een afname van de schildklierhormoonspiegels symptomen van hypothyreoïdie veroorzaken. De schildklierhormoonspiegels kunnen echter ook normaal blijven, dus het veroorzaakt geen klachten.

Als u een struma heeft, vooral als het veranderingen in de schildklierhormoonspiegels veroorzaakt, moet u rekening houden met de volgende symptomen:

• Koorts
• Zwak
• Misselijkheid en overgeven
• Buikpijn
• Diarree of constipatie
• Overmatig zweten of het koud hebben
• Gewichtstoename of -verlies drastisch
• Moeilijk om te ademen
• Hartinfarct
• Verlies van bewustzijn.

Diagnose van de bof

Struma zal worden gezien als een knobbel in de nek. De arts zal de nek van de patiënt voelen en de patiënt vragen om te slikken, om te bevestigen dat de knobbel de schildklier is. Om de diagnose te bevestigen, zal de arts verdere onderzoeken uitvoeren in de vorm van:

• Schildklier echografie. Een echografisch onderzoek van de schildklier wordt gedaan om de grootte van het struma te bepalen en te kijken of er andere knobbels zijn die niet kunnen worden gepalpeerd of van buitenaf zichtbaar zijn.
• Hormoon controles. Het onderzoek wordt gedaan om veranderingen in de schildklierhormoonspiegels te zien in de vorm van thyroxine (T4), triiodothyronine (T3) en TSH-hormonen die de schildklier beïnvloeden.
• Nucleaire controle. Deze scan wordt gedaan door eerst een radioactieve stof in een ader te injecteren. Vervolgens wordt met een speciale camera foto's van de schildklier gemaakt. Op deze manier kan de grootte en locatie van het struma duidelijker worden gezien.
• Biopsie. Een biopsie wordt gedaan door een weefsel- of vloeistofmonster uit de schildklier te nemen, voor later onderzoek in een laboratorium.

Bofbehandeling

Behandelingsmethoden voor struma variëren, afhankelijk van de grootte van de knobbel, schildklierhormoonspiegels, ervaren symptomen en de onderliggende oorzaak. Bij kleine knobbeltjes die geen symptomen veroorzaken, is behandeling niet nodig. De arts zal echter de voortgang van de toestand van de patiënt blijven volgen.

Voor patiënten met een jodiumtekort zullen artsen een adequate inname van jodium aanbevelen, namelijk 150 microgram per dag. De inname van jodium kan worden verkregen uit voedingsmiddelen die rijk zijn aan jodium, zoals zeevis, schaaldieren, garnalen en zeewier, of gejodeerd zout.

Eet echter geen voedsel dat teveel jodium bevat. Zoals eerder uitgelegd, kan een teveel aan jodium ook een struma veroorzaken. Daarom moet u advies inwinnen bij een arts bij het voldoen aan de jodiuminname.

Over het algemeen kan struma op de volgende manieren worden behandeld:

• Levothyroxine. Dit medicijn wordt gebruikt voor de behandeling van struma met lage schildklierhormoonspiegels.
• Antithyroid-geneesmiddelen (bijv. propylthiouracil of methimazol). Dit medicijn wordt gegeven aan struma met hoge schildklierhormoonspiegels.
• Schildklierverwijderingsoperatie. Als het struma groot genoeg is om ademhalingsmoeilijkheden te veroorzaken en het slikken bemoeilijkt, kan uw arts u aanraden de schildklier operatief te verwijderen (thyreoïdectomie). Deze chirurgische ingreep heeft tot doel een deel of de gehele schildklier te verwijderen. Een operatie wordt ook aanbevolen als het struma wordt veroorzaakt door schildklierkanker.
• Nucleaire therapie van de schildklier. Nucleaire therapie vernietigt schildkliercellen, waardoor de struma kleiner wordt. Deze methode kan echter hypothyreoïdie veroorzaken, dus het is noodzakelijk om extra hormonen van buitenaf toe te dienen (hormoontherapie).

Complicaties van de bof

Als het struma niet goed wordt behandeld, kan het de volgende complicaties veroorzaken, vooral als het struma groot genoeg is:

• lymfoom
• Bloeden
• Schildklierkanker
• Sepsis.