optimusveterinaria.com

Schildklierziekte is verstoring veroorzaakt door misvorming of functie van de schildklier.Deze ziekte komt vaker voor bij vrouwen en is geen besmettelijke ziekte.

De schildklier is een klier in de nek en produceert schildklierhormonen die het metabolisme van het lichaam reguleren. Aandoeningen van de schildklier en schildklierhormonen veroorzaken verschillende symptomen van schildklieraandoeningen, afhankelijk van het type en de oorzaak

Schildklierziekte treedt op wanneer de schildklier van vorm verandert en te weinig (hypothyreoïdie) of te veel schildklierhormoon (hyperthyreoïdie) produceert. Veranderingen in de vorm van de schildklier zelf kunnen worden veroorzaakt door struma, schildklierknobbeltjes en schildklierkanker.

Type en oorzaken van schildklieraandoeningen

Veel voorkomende schildklieraandoeningen zijn:

• Hypothyreoïdie

  Hypothyreoïdie is een aandoening waarbij de hoeveelheid thyroxinehormoon die door de schildklier wordt geproduceerd te klein is.

• Hyperthyreoïdie

  Hyperthyreoïdie is een schildklieraandoening die optreedt wanneer de schildklier te veel schildklierhormoon in het lichaam produceert.

• bof

  Een struma is een ontsteking van de schildklier die verschijnt als een knobbel in de nek.

• Schildklierknobbeltjes

  Schildklierknobbeltjes zijn vaste of met water gevulde klonten die zich in de schildklier vormen. Deze knobbels kunnen goedaardige tumoren of cysten zijn.

• Schildklierkanker

  Schildklierkanker is een schildklieraandoening die optreedt als gevolg van het verschijnen van kankerweefsel in de schildklier.

De oorzaken van schildklieraandoeningen variëren, afhankelijk van het type. Sommige aandoeningen die schildklieraandoeningen veroorzaken en veroorzaken, zijn onder meer:

• Jodiumtekort (jodium).
• Ontsteking van de schildklier of thyreoïditis.
• Genetische factoren.
• Na de bevalling.
• Auto immuun.
• Aandoeningen van de hypofyse of hypofyse.

Schildklierziekte kan iedereen overkomen, maar er zijn verschillende factoren die een persoon in gevaar brengen voor het ontwikkelen van een schildklieraandoening, waaronder:

• Vrouwelijk geslacht.
• Ouder dan 60 jaar.
• Heb een familiegeschiedenis van schildklieraandoeningen.
• Een voorgeschiedenis hebben van chronische ziekten, zoals diabetes of auto-immuunziekte.
• Heb een behandeling gehad met radioactief jodium.
• Een schildklieroperatie gehad.
• Bestraling van de borst gehad.

Functies en Symptomen van schildklierziekte

Afhankelijk van het type ziekte, zijn de symptomen die optreden bij schildklieraandoeningen het verschijnen van een knobbel in de nek. Naast knobbels zijn andere symptomen die kunnen optreden symptomen als gevolg van veranderingen in schildklierhormonen, of het nu gaat om hyperthyreoïdie of hypothyreoïdie.

Patiënten met hyperthyreoïdie kunnen symptomen ervaren zoals:

• trillingen.
• Gewichtsverlies.
• Gemakkelijk zweten.
• Slaapstoornissen.
• Nerveus, angstig en prikkelbaar.
• Hartslag.

Mensen met hypothyreoïdie kunnen symptomen ervaren zoals:

• Snel slaperig en snel vermoeid (lethargie).
• Makkelijk te vergeten.
• Het is gemakkelijk om het koud te hebben.
• Huid en haar worden
• Heesheid.
• Zwelling van het lichaam (oedeem).
• Vooral voor vrouwen die meer menstrueren dan normaal.

Wanneer Hhuidige naar NSokter

Raadpleeg onmiddellijk een arts als er symptomen van een schildklieraandoening optreden, namelijk een knobbel in de nek of symptomen van hyperthyreoïdie en hypothyreoïdie.

Als u een schildklieraandoening heeft, laat u dan regelmatig controleren voor de behandeling van de schildklieraandoening. Regelmatige controles bij een endocrinoloog zijn gericht op het volgen van de ziekteprogressie en het evalueren van de behandeling.

Hypothyreoïdie en hyperthyreoïdie kunnen leiden tot complicaties zoals myxoedeem-coma en schildkliercrisis. Beide aandoeningen zijn noodsituaties die onmiddellijk moeten worden behandeld. Ga daarom direct naar de SEH als u last heeft van een schildklieraandoening en symptomen van koorts, toevallen of bewusteloosheid optreden.

Diagnose van schildklierziekte

Het proces van het diagnosticeren van schildklieraandoeningen vereist een gedetailleerd onderzoek. De arts zal echter eerst vragen naar de symptomen die de patiënt ervaart. Daarna zal de arts lichamelijk onderzoek doen om de oorzaak te vinden. Een manier is om te controleren op knobbels in de nek.

Na onderzoek van de patiënt zal de arts aanvullende onderzoeken uitvoeren. Deze soorten inspecties zijn onder meer:

bloed Test

Bloedonderzoek wordt gedaan om de functie van de schildklier te evalueren. Met een bloedtest kunnen schildklierhormoonspiegels en TSH (schildklier stimulerend hormoon). Uit deze test kan bekend worden of de patiënt hyperthyreoïdie of hypothyreoïdie heeft.

Scannen

Naast bloedonderzoek kan ook een schildklierscan of kernschildklier worden gedaan. Uit dit onderzoek kan de grootte en het type knobbel die de patiënt ervaart worden bepaald.

biopsie

Als het vermoeden bestaat dat de schildklieraandoening schildklierkanker is, kan de arts aanbevelen dat de patiënt een biopsie ondergaat. Een biopsie wordt uitgevoerd om een ​​monster van schildklierweefsel te nemen en dit in een laboratorium te analyseren.

Behandeling van schildklieraandoeningen

Het type behandeling van schildklieraandoeningen hangt af van het type en de oorzaak. Er zijn drie manieren die gewoonlijk worden gedaan bij de behandeling van schildklieraandoeningen, namelijk:

Verdovende middelen

De gegeven medicijnen hebben verschillende functies, afhankelijk van het type schildklieraandoening dat wordt ervaren. De functie van de gegeven medicijnen is over het algemeen:

• Vervangt schildklierhormoon in het lichaam bij hypothyreoïdie.
• Vermindert de productie van schildklierhormoon in het lichaam bij hyperthyreoïdie.
• Vernietigt schildkliercellen.

Het geven van medicijnen is ook bedoeld om andere symptomen te overwinnen die zich voordoen, zoals het verlagen van een verhoogde hartslag.

Radioactieve jodiumtherapie

Radioactief jodium of nucleaire schildkliertherapie wordt gedaan door radioactief jodium in het lichaam te injecteren dat vervolgens door de schildklier wordt opgenomen. Radioactief jodium speelt een rol bij het vernietigen van abnormaal schildklierweefsel.

Oschoon

De meest voorkomende operatie voor schildklieraandoeningen is chirurgische verwijdering van de schildklier of thyreoïdectomie. Deze procedure kan worden uitgevoerd om een ​​vergrote schildklier of een knobbel in de klier te verwijderen.

Sommige schildklieraandoeningen vereisen combinatietherapie en patiënten kunnen een levenslange behandeling nodig hebben. Met de juiste behandeling is schildklieraandoening echter niet levensbedreigend.

Schildklierziekte Complicaties

Complicaties die kunnen voortvloeien uit een schildklieraandoening zijn afhankelijk van het type en de oorzaak van de schildklieraandoening. Maar in het algemeen kan een schildklieraandoening complicaties veroorzaken zoals:

Schildkliercrisis

Schildkliercrisis treedt op wanneer hyperthyreoïdie niet goed wordt behandeld en hoge niveaus van schildklierhormoon in het lichaam veroorzaakt. Deze aandoening zorgt ervoor dat verschillende organen van het lichaam snel werken, waardoor een aantal organen niet goed meer werkt. Schildkliercrisis is een noodsituatie die onmiddellijk moet worden behandeld.

Coma mIxoedeem

Myxoedeem coma treedt op wanneer hypothyreoïdie niet goed wordt behandeld, waardoor de hersenfunctie wordt aangetast. Net als de schildkliercrisis bij hyperthyreoïdie, moet myxoedeem-coma bij patiënten met hypothyreoïdie onmiddellijk worden behandeld.

Preventie van schildklieraandoeningen

Stappen om schildklieraandoeningen te voorkomen, afhankelijk van de oorzaak en risicofactoren. Hypothyreoïdie als gevolg van een gebrek aan jodiuminname kan bijvoorbeeld worden voorkomen door gejodeerd zout te consumeren.

Een persoon die lijdt aan ziekten die het risico kunnen vormen op het ontwikkelen van een schildklieraandoening, zoals diabetes en coeliakie, moet regelmatig een arts raadplegen om de voortgang van de ziekte te controleren.