optimusveterinaria.com

Vitiligo is een ziekte die ervoor zorgt dat de huidskleur vervaagt. Behalve dat het elk deel van de huid op het lichaam kan aanvallen, kan deze vervagende kleur ook voorkomen aan de binnenkant van de mond, ogen en haar.

Vitiligo is geclassificeerd als een niet-overdraagbare huidziekte die langdurig (chronisch) aanhoudt en die naar schatting 1 op de 100 mensen treft. Hoewel het iedereen kan treffen, treedt vitiligo meestal op vóór de leeftijd van 20 jaar en is het meer uitgesproken bij zwarte mensen.

Vitiligo oorzaken en risicofactoren

De kleur van de huid, het haar en de ogen wordt geproduceerd door de pigmentcellen van het lichaam. Bij mensen met vitiligo stoppen deze cellen met het produceren van lichaamskleur of pigment. Als gevolg hiervan verschijnen er witte vlekken op de huid en grijze haren.

Het is niet bekend waarom pigmentcellen stoppen met het produceren van pigment in het lichaam, maar men denkt dat de aandoening verband houdt met een aantal factoren:

• Erfelijke genetische aandoeningen.
• Auto-immuunziekte, een aandoening waarbij het immuunsysteem van het lichaam gezonde lichaamscellen aanvalt en vernietigt, inclusief de pigmentcellen van het lichaam.
• Van stress, zonnebrand of blootstelling aan chemicaliën wordt ook gedacht dat ze vitiligo veroorzaken.

Symptomen van vitiligo

Het symptoom van vitiligo is het verschijnen van gehypopigmenteerde plekken op het lichaam. In het begin zijn de vlekken die verschijnen lichter van kleur dan de huid, daarna worden ze geleidelijk witter. Het verschijnen van vlekken begint op de lichaamsdelen die vaak worden blootgesteld aan de zon, zoals het gezicht, de lippen, handen en voeten, en breidt zich vervolgens uit naar andere delen van het lichaam.

Andere symptomen van vitiligo zijn onder meer:

• Verlies van kleurpigment in haar, baard, wimpers en wenkbrauwen, waardoor ze eruitzien als grijs haar.
• Verlies van kleurpigment in het zwarte deel van de ogen, de binnenkant van de mond en neus en in het genitale gebied.
• In sommige gevallen is het midden van de vlek wit, terwijl de randen bruin of roodachtig zijn.
• Sommige patiënten voelen pijn en jeuk in het gebied van de huid dat is aangetast door vitiligo.
• Na blootstelling aan de zon verschijnt er uitslag op het door vitiligo aangetaste huidgebied.

Vitiligo-pleisters verschijnen over het algemeen symmetrisch aan beide zijden van het lichaam en ontwikkelen zich en stoppen herhaaldelijk. Wanneer en hoe snel de pleisters zich niet meer verspreiden, kan niet worden vastgesteld. In zeldzame gevallen verschijnen de vlekken slechts aan één kant van het lichaam, verspreiden zich dan 1-2 jaar en stoppen dan.

Raadpleeg onmiddellijk een arts als de kleur van uw haar, huid of ogen vervaagt. Een goede behandeling in een vroeg stadium kan de progressie van deze ziekte vertragen.

Diagnose van vitiligo

Artsen kunnen vermoeden dat een patiënt vitiligo heeft, als er symptomen zijn die eerder zijn beschreven. Maar voor de zekerheid zal de arts de patiënt een aantal dingen vragen, zoals:

• Familiegeschiedenis van vitiligo of auto-immuunziekte.
• Voorgeschiedenis van trauma aan delen van de huid die zijn aangetast door vitiligo, zoals zonnebrand (zonnebrand), of een ernstige huiduitslag in het gebied.
• Geschiedenis van eerdere behandelingen.
• Zijn er bepaalde delen van de huid die gevoeliger zijn voor zonlicht en meer vatbaar zijn voor zonnebrand?
• Zijn er bepaalde delen van de huid die verbeteren zonder therapie, of worden ze erger?

Om de diagnose te bevestigen, zal de arts een meer gedetailleerd onderzoek uitvoeren. Een daarvan is huidonderzoek met een ultraviolette lamp. Bij deze test wordt de patiënt gevraagd een donkere kamer binnen te gaan. Vervolgens wordt de ultraviolette lamp op een afstand van 10-13 cm van de huid geplaatst. Ultraviolet licht maakt het voor artsen gemakkelijker om plekken met vitiligo te zien en sluit andere huidziekten zoals tinea versicolor uit.

Uw arts zal ook bloedonderzoeken uitvoeren om te controleren op andere aandoeningen, zoals diabetes, de ziekte van Addison of hyperthyreoïdie. Er wordt bloedonderzoek gedaan, omdat vitiligo in sommige gevallen in verband kan worden gebracht met auto-immuunziekten.

Behandeling vitiligo

De behandeling met vitiligo heeft tot doel de huidskleur in de oorspronkelijke staat te herstellen. Sommige behandelmethoden kunnen bijwerkingen veroorzaken. Daarom zal de arts de patiënt adviseren om eerst te gebruiken bruiningslotion of verduisterende lotion. Artsen zullen patiënten ook adviseren om zonnebrandcrème met een SPF van 30 of meer te dragen om verdere huidbeschadiging door blootstelling aan de zon te voorkomen.

Als de bovenstaande methoden niet werken, zal uw dermatoloog andere methoden voorstellen, waaronder:

Verdovende middelen

Hoewel er geen medicijn is dat de ontwikkeling van vitiligo kan stoppen, kunnen de volgende medicijnen de huidskleur van de patiënt herstellen:

• topische corticosteroïden. Corticosteroïde crèmes of zalven kunnen helpen voorkomen dat pleisters zich verspreiden en de huidskleur van de patiënt herstellen, vooral in de vroege stadia van vitiligo. Corticosteroïden worden gebruikt bij vitiligo die zich niet heeft verspreid. Lokale corticosteroïden op recept, waaronder betamethason, fluticason, en hydrocortison. Corticosteroïden mogen niet worden gebruikt bij zwangere vrouwen of patiënten met vitiligo op het gezicht.

• Tacrolimus. Bij vitiligo die alleen in kleine gebieden voorkomt, zoals het gezicht en de hals, zal de arts een zalf voorschrijven met tacrolimus. Deze zalf kan worden gebruikt in combinatie met ultraviolet B (UVB) lichttherapie.

• Hydrochinon. Bij patiënten met vitiligo die bijna over het hele lichaam zeer wijdverspreid is, zal de arts een lotion met ingrediënten voorschrijven hydrochinon. De lotion wordt op de normale huid aangebracht, zodat de kleur vergelijkbaar wordt met de vitiligo-pleisters.

UV-lichttherapie

UV-lichttherapie of fototherapie wordt gekozen wanneer de vitiligo zich wijd verspreid heeft en niet kan worden behandeld met plaatselijke medicatie. Fototherapie wordt gedaan door ultraviolette A (UVA) of B (UVB) stralen bloot te stellen aan het door vitiligo aangetaste huidgebied. Vóór de fototherapie krijgen patiënten psoraleen dat op de huid wordt aangebracht, zodat de huid gevoeliger wordt voor UV-stralen. Patiënten hebben 3 keer per week therapie nodig, gedurende 6 tot 12 maanden.

Fototherapie kan ook gecombineerd worden met lasertherapie, medicatie prednisolon, soort vitamine D calcipotriol, en medicijnen die het immuunsysteem beïnvloeden, zoals: azathioprine.

Chirurgische procedure:

Chirurgische procedures worden uitgevoerd wanneer fototherapie niet effectief is bij de patiënt. Het doel van de operatie is het herstellen van de normale kleur van de huid die is aangetast door vitiligo. Een aantal chirurgische methoden om vitiligo te behandelen zijn:

Chuid transplantatie

Blistertransplantatie

Net als huidtransplantaties, blaartransplantatie gedaan door een gezonde huid te nemen om de door vitiligo aangetaste huid te bedekken. Het verschil is dat de huid die wordt ingenomen eerst blaren krijgt, daarna wordt de bovenkant van de blaar verwijderd voordat de transplantatie plaatsvindt.

Micropigmentatie

Houd er rekening mee dat het maanden kan duren voordat de behandeling effectief is. De resultaten zullen echter per patiënt sterk verschillen. Praat met uw arts over het juiste type behandeling.

Vitiligo-complicaties

Onbehandelde vitiligo kan blijven vorderen en tot de volgende complicaties leiden:

• Sociale of psychologische stress, bijvoorbeeld gebrek aan zelfvertrouwen.
• Ontsteking van het zwarte deel van het oog (iritis).
• De huid is gevoelig voor zonnebrand.
• Huidkanker.
• Gedeeltelijk gehoorverlies.
• Auto-immuunziekten zoals de ziekte van Addison, hyperthyreoïdie of lupus.