Lepra - Symptomen, oorzaken en behandeling

lepra of lepra is een chronische bacteriële infectie die de huid, perifere zenuwen en luchtwegen aantast. Lepra of lepra is bekend ook bij de naamziekte van Hansen of Morbus Hansen.

Lepra of lepra kan worden gekenmerkt door zwakte of gevoelloosheid in de benen en voeten, gevolgd door het verschijnen van huidlaesies. Lepra of lepra wordt veroorzaakt door een bacteriële infectie die kan worden verspreid door speeksel- of slijmspatten die vrijkomen bij hoesten of niezen.

Oorzaken van lepra

Lepra of lepra wordt veroorzaakt door bacteriën Mycobacterium leprae. Deze bacteriën kunnen van de ene persoon op de andere worden overgedragen door vloeistofspatten uit de luchtwegen (druppel), namelijk speeksel of slijm, dat naar buiten komt bij hoesten of niezen.

Lepra kan worden overgedragen als een persoon langdurig wordt blootgesteld aan druppels van leprapatiënten. Dit toont aan dat de bacteriën die lepra veroorzaken niet gemakkelijk op andere mensen kunnen worden overgedragen. Bovendien duurt het lang voordat deze bacteriën zich in het lichaam van de patiënt vermenigvuldigen.

Opgemerkt moet worden dat een persoon met lepra kan worden besmet als hij gedurende lange tijd contact heeft met patiënten. Een persoon wordt niet besmet met lepra alleen door handen te schudden, samen te zitten of zelfs seks te hebben met een besmette persoon. Lepra wordt ook niet overgedragen van de moeder op de foetus in haar baarmoeder.

Naast de bovenstaande oorzaken zijn er verschillende andere factoren die iemands risico op het ontwikkelen van lepra kunnen verhogen, waaronder:

  • Contact met dieren die leprabacteriën verspreiden, zoals gordeldieren of chimpansees
  • Wonen in of bezoeken van een endemisch gebied voor lepra
  • Een gecompromitteerd immuunsysteem hebben

Symptomen van lepra

Symptomen van lepra zijn in het begin niet duidelijk. In sommige gevallen kunnen de symptomen van lepra zelfs pas worden waargenomen nadat de leprabacteriën zich gedurende 20-30 jaar in het lichaam van de patiënt hebben verspreid. Enkele van de symptomen van lepra die patiënten kunnen voelen zijn:

  • Gevoelloosheid in de huid, inclusief verlies van het vermogen om temperatuur, aanraking, druk of pijn te voelen
  • Bleke, lichter gekleurde, verdikte laesies verschijnen op de huid
  • Er is een wond maar het doet geen pijn
  • Vergroting van zenuwen die meestal voorkomt in de ellebogen en knieën
  • Zwakke spieren, vooral de benen en armen
  • Verlies van wenkbrauwen en wimpers
  • Ogen worden droog en knipperen zelden
  • Neusbloedingen, verstopte neus of verlies van neusbot

Als lepra het zenuwstelsel aanvalt, kan verlies van smaaksensatie en pijn optreden. Dit kan wonden of verwondingen aan handen of voeten veroorzaken die de patiënt niet voelt, waardoor symptomen van het verlies van vingers of tenen kunnen optreden.

Op basis van de ernst van de symptomen wordt lepra gegroepeerd in 6 soorten, namelijk:

  • intermediaire lepra, gekenmerkt door verschillende platte laesies die bleek of lichter van kleur zijn dan de omringende huidskleur, die soms vanzelf genezen
  • Tuberculoïde lepra, gekenmerkt door verschillende platte laesies die soms groot en gevoelloos zijn en gepaard gaan met zenuwvergroting
  • Borderline tuberculoïde lepra, gekenmerkt door het verschijnen van laesies die kleiner en talrijker zijn dan tuberculoïde lepra
  • Middengrens lepra, gekenmerkt door veel roodachtige laesies, die willekeurig en asymmetrisch zijn verspreid, gevoelloosheid en lokale zwelling van lymfeklieren
  • Borderline lepromateuze lepra, gekenmerkt door talrijke laesies die plat kunnen zijn, knobbels, knobbeltjes en soms gevoelloosheid
  • lepromateuze lepra, gekenmerkt door laesies die symmetrisch verspreid zijn, bevatten de laesies die ontstaan ​​over het algemeen veel bacteriën en gaan gepaard met haaruitval, zenuwaandoeningen en zwakte van de ledematen.

Wanneer naar de dokter?

Als u last heeft van leprasymptomen zoals hierboven beschreven, raadpleeg dan onmiddellijk een arts. Raadpleeg daarnaast een arts als u risicofactoren heeft voor het ontwikkelen van lepra. Hoe eerder lepra wordt behandeld, hoe groter de kans op genezing.

Lepra Diagnose

Om lepra of lepra te diagnosticeren, zal de arts vragen welke symptomen u voelt en vervolgens de huid van de patiënt onderzoeken. De arts zal controleren of er laesies op de huid zijn als symptoom van lepra of niet. Lepralaesies op de huid zijn meestal bleek of rood (hypopigmentatie) en gevoelloos.

Om te bepalen of de patiënt lepra heeft, zal de arts een huidmonster nemen door te schrapen (huid uitstrijkje). Dit huidmonster wordt vervolgens in het laboratorium geanalyseerd om te controleren op de aanwezigheid van bacteriën Mycobacterium leprae.

In gebieden waar lepra endemisch is, kan een persoon worden gediagnosticeerd met lepra, ook al zijn huidafkrabsels negatief. Dit verwijst naar de classificatie van de World Health Agency of Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) tegen lepra, namelijk:

  • Paucibacillary, d.w.z. er zijn huidlaesies, hoewel de resultaten van de huidschraaptest (smeren) negatief
  • Multibacillaire, d.w.z. er zijn huidlaesies met testresultaten van huidafkrabsel (smeren) positief

Als uw lepra ernstig genoeg is, zal uw arts waarschijnlijk ondersteunende tests doen om te controleren op bacteriën Mycobacterium leprae is uitgezaaid naar andere organen of niet. Een voorbeeld van een controle is:

  • Volledig bloedbeeld
  • Lever- of leverfunctietest
  • Creatinine-test
  • Zenuwbiopsie

Lepra behandeling

De belangrijkste behandelingsmethode voor lepra of lepra is met antibiotica. Mensen met lepra krijgen gedurende 6 maanden tot 2 jaar een combinatie van verschillende soorten antibiotica. Het type, de dosis en de duur van het antibioticagebruik werden bepaald op basis van het type lepra dat werd geleden.

Voorbeelden van antibiotica die worden gebruikt voor de behandeling van lepra zijn rifampicine, dapson, clofazimine, minocycline en ofloxacine. In Indonesië wordt de behandeling van lepra uitgevoerd met behulp van de MDT-methode (therapie met meerdere geneesmiddelen).

Chirurgie wordt over het algemeen uitgevoerd als een vervolgbehandeling na behandeling met antibiotica. Operaties voor leprapatiënten zijn gericht op:

  • Normaliseren van beschadigde zenuwfunctie
  • Verbetering van de lichaamsvorm van gehandicapten
  • Herstel de functie van de ledematen

Complicaties van lepra

Complicaties van lepra kunnen optreden, afhankelijk van hoe snel de ziekte wordt gediagnosticeerd en effectief wordt behandeld. Enkele complicaties die kunnen optreden als lepra te laat wordt behandeld, zijn:

  • Gevoelloos
  • glaucoom
  • Blindheid
  • Nierfalen
  • Erectiestoornissen en onvruchtbaarheid bij mannen
  • gezichtsmisvorming
  • Blijvende schade aan de binnenkant van de neus
  • Spier zwakte
  • Blijvende handicaps, zoals verlies van wenkbrauwen, defecten aan tenen, handen en neus
  • Permanente zenuwbeschadiging buiten de hersenen en het ruggenmerg, inclusief in de armen, benen en voetzolen

Bovendien kan de discriminatie die patiënten ervaren, leiden tot psychische problemen of zelfs depressie, en tot zelfmoordpogingen leiden.

Preventie van lepra

Tot nu toe is er geen vaccin om lepra te voorkomen. Vroege diagnose en passende behandeling is de beste preventie om complicaties te voorkomen en tegelijkertijd een bredere overdracht te voorkomen. Daarnaast is het vermijden van contact met dieren met leprabacteriën ook belangrijk om lepra te voorkomen.

De geïntegreerde beweging om het publiek te informeren over lepra, vooral in endemische gebieden, is een belangrijke stap om patiënten aan te moedigen zichzelf te willen controleren en zich te laten behandelen. Het verstrekken van deze informatie zal naar verwachting ook het negatieve stigma op lepra en discriminatie van mensen met lepra wegnemen.


$config[zx-auto] not found$config[zx-overlay] not found