optimusveterinaria.com

Pleurale effusie is een opeenhoping van vocht in de pleuraholte, de ruimte tussen de pleurale laag die de longen bedekt met de pleurale laag bevestigd aan de binnenwand van de borstholte. Deze aandoening is over het algemeen een complicatie van andere ziekten.

Onder normale omstandigheden bevindt er zich ongeveer 10 ml vloeistof in de pleuraholte die als smeermiddel werkt om de beweging van de longen tijdens het ademen te vergemakkelijken. Bij pleurale effusie is de hoeveelheid vloeistof echter overmatig en hoopt deze zich op. Dit kan ademhalingsproblemen veroorzaken.

Oorzaken van pleurale effusie

Op basis van de oorzaak wordt pleurale effusie onderverdeeld in 2 soorten, namelijk:

Transudatieve pleurale effusie

Deze pleurale effusie treedt op als gevolg van verhoogde druk in de bloedvaten of lage niveaus van eiwit in het bloed, zodat vloeistof in de pleura sijpelt. Een aantal ziekten die vaak de oorzaak zijn van deze aandoening zijn:

• Congestief hartfalen
• Levercirrose
• Maligniteit of kanker
• Longembolie
• Hypoalbuminemie
• Nieraandoeningen, zoals nefrotisch syndroom

Exudatieve pleurale effusie

Pleurale effusie treedt op als gevolg van ontsteking, longbeschadiging, tumoren, stromingsstoornissen in lymfevaten. Een aantal ziekten die vaak de oorzaak zijn van deze aandoening zijn:

• Kanker, in het algemeen longkanker en borstkanker
• Longembolie
• Longinfecties, zoals tuberculose en longontsteking
• Letsel aan de borstwand, waardoor bloedingen of chylothorax
• Auto-immuunziekten, zoals lupus of Reumatoïde artritis

Naast enkele van de bovenstaande ziekten, kan pleurale effusie ook optreden als gevolg van verschillende andere aandoeningen, zoals het nemen van bepaalde medicijnen, waaronder geneesmiddelen voor chemotherapie, een operatie aan de buik of borst en het ondergaan van bestralingstherapie.

Er zijn verschillende factoren die het risico van een persoon op een pleurale effusie kunnen vergroten, namelijk:

• Heb hypertensie (hoge bloeddruk)
• Heb een rookgewoonte
• Frequente consumptie van alcoholische dranken
• Frequente blootstelling aan asbeststof

Symptomen van pleurale effusie

Een aantal symptomen die kunnen optreden als gevolg van pleurale effusie zijn:

• Moeilijk om te ademen
• Pijn op de borst, vooral wanneer u diep in- en uitademt (bekend als pleuritische pijn)
• droge hoest

De bovenstaande symptomen worden meestal gevoeld als de ophoping van vocht die optreedt in de pleurale effusie ernstig is. Bij milde pleurale effusie kan de patiënt geen symptomen voelen.

Verschillende andere symptomen zullen gewoonlijk optreden volgens de onderliggende oorzaak van de pleurale effusie, zoals koorts, koude rillingen, verlies van eetlust, aanhoudende hik of zwelling van de benen.

Wanneer naar de dokter?

Raadpleeg onmiddellijk een arts als u de hierboven beschreven symptomen van pleurale effusie ervaart. Dit is belangrijk om de juiste behandeling te krijgen en om complicaties te voorkomen.

Controleer regelmatig met uw arts als bij u pleurale effusie is vastgesteld of als u een ziekte heeft die deze aandoening kan veroorzaken. Dit is nodig om uw gezondheidstoestand te controleren.

Diagnose van pleurale effusie

Om pleurale effusie te diagnosticeren, zal de arts de klachten en symptomen van de patiënt vragen, evenals de medische geschiedenis van de patiënt. Daarna zal de arts een lichamelijk onderzoek van de borstkas uitvoeren, waaronder inspectie (observatie), palpatie (aanraken), percussie (kloppen) en auscultatie met behulp van een stethoscoop.

Bij dit onderzoek zal de arts op zoek gaan naar verschillende tekenen van pleurale effusie, namelijk:

• De beweging van de borstwand die uit balans lijkt te zijn tussen de linker- en rechterkant, en de patiënt ziet er buiten adem uit
• Trilling (tactiele fremitus) die zwakker aanvoelt in het met vocht gevulde deel van de borstkas
• Zwaarder of lager kloppend (percussie) geluid door ophoping van vocht in de borstwand
• Verzwakte ademgeluiden in met vloeistof gevulde gebieden

Om de diagnose van pleurale effusie te bevestigen, zal de arts de volgende onderzoeken uitvoeren:

• Scannen met röntgenfoto's of CT-scans van de borst, om te zien of er vocht in de longen is opgehoopt
• Thoracentese of trombococentese, dat is een procedure voor het nemen van vloeistof uit de borstholte met een naald om vloeistof die zich heeft opgehoopt te verminderen en om vloeistofmonsters te nemen die in het laboratorium moeten worden geanalyseerd
• Bloedonderzoek, om tekenen van infectie te zoeken en de nier- en leverfunctie te controleren
• Longbiopsie, om de aanwezigheid van abnormale cellen of weefsel in de longen te detecteren
• Echocardiografie, om de conditie van het hart te controleren en hartproblemen op te sporen
• Bronchoscopie, om te controleren op obstructies in de luchtwegen

Pleurale effusie behandeling

Behandeling van pleurale effusie heeft tot doel vocht uit de pleuraholte te verwijderen, herhaling van vochtophoping te voorkomen en de ziekte te behandelen die ten grondslag ligt aan het optreden van pleurale effusie. Behandelmethoden die kunnen worden gedaan zijn:

1. Thoracentese

Thoracentese is een medische procedure om overtollig vocht uit het borstvlies te verwijderen via een naald die in de borstholte wordt ingebracht. Deze procedure wordt over het algemeen uitgevoerd wanneer er een grote opeenhoping van vocht in de longen is en ervoor zorgt dat de patiënt moeite heeft met ademhalen en pijn op de borst.

2. borst buis

borst buis is een procedure waarbij een speciaal buisje (katheter) via een kleine incisie in de borstkas in de pleuraholte wordt geplaatst. Deze buis is verbonden met een machine om vloeistof uit het borstvlies af te voeren. De duur van het ontslag kan enkele dagen duren, dus de patiënt moet in het ziekenhuis worden opgenomen.

3. Pleurale afvoer

Deze procedure is vergelijkbaar met: borst buis, maar de katheter wordt op de lange termijn geplaatst. De patiënt kan zelfstandig vocht uit het borstvlies verwijderen. Deze procedure wordt over het algemeen gekozen wanneer een pleurale effusie aanhoudt.

4. Pleurodese

Pleurodese is een procedure waarbij stoffen worden geïnjecteerd die ontstekingen veroorzaken, zoals: talk of doxycycline, in de pleuraholte. Deze procedure wordt over het algemeen uitgevoerd nadat de vloeistof in de pleurale ruimte is verwijderd en wordt meestal gekozen wanneer de pleurale effusie vaak terugkeert.

5. Chirurgie of operatie

Chirurgie wordt gekozen wanneer andere technieken voor het verwijderen van vocht uit de longholte niet effectief zijn. De operatie wordt uitgevoerd door het weefsel in de borstholte te verwijderen waarvan wordt vermoed dat het een pleurale effusie veroorzaakt. Er zijn twee soorten operaties die kunnen worden uitgevoerd, namelijk thoracoscopie of thoracotomie.

6. Behandel de oorzaak van pleurale effusie

Pleurale effusies worden over het algemeen veroorzaakt door andere ziekten. Daarom wordt de behandeling van de onderliggende oorzaak gedaan om de pleurale effusie te behandelen. Enkele voorbeelden van behandelingen die uitgevoerd zullen worden zijn:

• Toediening van diuretica en geneesmiddelen voor hartaandoeningen, als pleurale effusie wordt veroorzaakt door hartfalen
• Toediening van antibiotica, als de pleurale effusie wordt veroorzaakt door een infectieziekte
• Chemotherapie en bestralingstherapie, als de pleurale effusie wordt veroorzaakt door kanker

Pleurale effusie complicaties

Indien niet onmiddellijk behandeld, kan pleurale effusie de volgende complicaties veroorzaken:

• Atelectase, dit is schade aan de longen doordat de longblaasjes niet gevuld zijn met lucht
• Empyema, een verzameling pus in de pleuraholte
• pneumothorax, de ophoping van lucht in de pleuraholte
• Verdikking van het borstvlies en het verschijnen van littekenweefsel in het slijmvlies van de longen

Pleurale effusie preventie

Er is geen specifieke preventie voor pleurale effusie. Er zijn echter verschillende dingen die gedaan kunnen worden om het risico op longaandoeningen te verminderen en de longgezondheid te behouden, namelijk:

• Alcoholgebruik beperken
• Stop met roken gewoonte
• Gebruik PBM (persoonlijke beschermingsmiddelen) volgens de normen, wanneer u werkt met potentieel gevaarlijke stoffen of stoffen, zoals asbest
• Regelmatige controles met uw arts, als u bepaalde ziekten of aandoeningen heeft, zoals hartaandoeningen en auto-immuunziekten