optimusveterinaria.com

Anale fistels zijn de vorming van een kanaal tussen het uiteinde van de dikke darm en de huid rond de anus of het rectum. Deze aandoening wordt veroorzaakt door een infectie die zich ontwikkelt tot een met pus gevulde knobbel (abces) in het huidgebied rond de anus.

Abcessen in de buurt van de anus kunnen blijven groeien als ze niet worden behandeld. Na verloop van tijd zal de pus in het abces proberen zijn weg uit het lichaam te vinden en een kanaal onder de huid naar de anus te vormen. Deze aandoening wordt een anale fistel genoemd.

Een anale fistel kan pijn en zwelling rond de anus veroorzaken, evenals een stinkende afscheiding van pus tijdens de stoelgang. Deze aandoening komt vaker voor bij mannen en verschijnt meestal voor het eerst rond de leeftijd van 40 jaar.

Oorzaken van anale fistels

De meeste anale fistels beginnen met een anaal abces dat niet wordt opgelost of niet volledig geneest. Na verloop van tijd zal de opbouw van pus in het anale abces op het gebied eromheen drukken en een uitweg zoeken. Als gevolg hiervan wordt een kanaal gevormd van het abces naar de anus of het rectum, een anale fistel.

Er zijn verschillende aandoeningen die het risico van een persoon op een anale fistel kunnen vergroten, namelijk:

• ziekte van Crohn
• diverticulitis
• Anale spleet
• Seksueel overdraagbare aandoeningen, waaronder lymfogranuloma venereum (LGV)
• Carcinoom of maligniteit van de dikke darm
• Schimmelinfecties, zoals actinomycose
• Bacteriële infecties, zoals tuberculose
• Suikerziekte
• Letsel aan de anus
• Bestralingstherapie
• Complicaties van een operatie in het gebied rond de anus

Symptomen van anale fistels

Hier zijn een aantal symptomen die kunnen optreden als gevolg van een anale fistel:

• Pijn in het anale gebied die erger wordt bij zitten, bewegen, poepen of hoesten
• Irritatie van de huid rond de anus, zoals zwelling, huidverkleuring tot roodheid en jeuk
• Bloeden bij het poepen
• Afscheiding van stinkende pus uit de huid nabij de anale opening
• Koorts, koude rillingen en vermoeidheid
• Moeite met het beheersen van de doorgang van ontlasting

Wanneer naar de dokter?

Raadpleeg onmiddellijk een arts als u een van de bovengenoemde symptomen ervaart, vooral als u eerder een anale fistel heeft gehad, omdat deze aandoening kan terugkeren. Het is belangrijk om de aandoening zo vroeg mogelijk te behandelen en complicaties te voorkomen.

Mensen met een anaal abces, een seksueel overdraagbare aandoening en de ziekte van Crohn hebben meer kans op het ontwikkelen van een anale fistel. Raadpleeg daarom, als u deze ziekten of aandoeningen ervaart, uw arts om uw toestand te controleren en inspanningen te leveren om het ontstaan ​​van anale fistels te voorkomen.

Diagnose anale fistel

Om anale fistels te diagnosticeren, zal de arts vragen stellen over de ervaren symptomen en de medische geschiedenis van de patiënt. Daarna zal de arts een lichamelijk onderzoek van de anus en het gebied eromheen doen.

De arts zal controleren op tekenen van irritatie in de anus en het omliggende gebied, kijken of er een klein gaatje is in de buurt van de anale opening waar pus uitstroomt wanneer erop wordt gedrukt, en een digitaal rectaal onderzoek uitvoeren om een ​​anale fistel te bevestigen.

Sommige fistels kunnen alleen worden gedetecteerd door lichamelijk onderzoek, maar andere vertonen geen tekenen op het huidoppervlak en vereisen verder onderzoek.

Hieronder volgen enkele van de soorten onderzoeken die nodig zijn om de diagnose van anale fistels te bevestigen:

• Proctoscopie, een onderzoek met een speciaal instrument met een lampje aan het uiteinde, om de toestand in de anus te zien
• Fistel sonde, namelijk onderzoek met speciaal gereedschap en kleurstoffen, om de locatie van het fistelkanaal en het abces te bepalen
• Anoscopie, een onderzoek met een speciaal instrument in de vorm van een anaal speculum, om de toestand in het anale kanaal te zien
• Colonoscopie, een onderzoek waarbij een camerabuis door de anus wordt ingebracht om de toestand van de dikke darm en de oorzaak van anale fistels te zien

Behandeling van anale fistels

De behandeling van anale fistels is gericht op het verwijderen van pus en het elimineren van de fistel terwijl de anale sluitspier (de spier die het openen en sluiten van de anus regelt) wordt beschermd.

De behandeling van anale fistels vindt plaats met een operatie. Verschillende soorten operaties om anale fistels te behandelen zijn:

1. Fistulotomie

Deze chirurgische stap wordt gekozen als de locatie van de anale fistel niet of slechts in geringe mate geassocieerd is met de sluitspier. Fistulotomie wordt uitgevoerd door de huid en spieren van het anale fistelkanaal te openen, het gebied schoon te maken en open te laten zodat natuurlijke genezing van binnenuit plaatsvindt.

2. Blokkering van de fistel

Deze procedure wordt uitgevoerd nadat de pus is afgevoerd. Bij deze procedure wordt het fistelkanaal afgesloten met een speciaal materiaal dat door het lichaam kan worden opgenomen, totdat de fistel uiteindelijk wordt gesloten.

3. Seton-installatie

Bij deze procedure wordt een draadachtig materiaal (seton) door de opening van de fistel ingebracht om een ​​knoop te vormen, zodat het fistelkanaal wordt verwijd en pus uit het abces kan worden afgevoerd.

Het niveau van strakheid van de draad zal door de arts worden aangepast om het fistelkanaal tijdens de herstelperiode te sluiten. Wanneer het kanaal wordt gesloten, wordt de draad verwijderd. Over het algemeen wordt seton-draad gedurende 6 weken geïnstalleerd.

4. Netwerkinstallatie (voortgang flap procedure)

Deze procedure kan worden geselecteerd als de fistel door de sluitspier gaat. In deze procedure wordt het fistelkanaal ontleed, schoongemaakt en vervolgens gepatcht met weefsel dat uit het rectum is genomen vanwege zijn sluitspierachtige aard.

Het rectum is het laatste deel van de dikke darm dat dient als tijdelijke opslagplaats voor ontlasting voordat het door de anus wordt verdreven.

5. Binding van het fistelkanaal of LIFT-procedure

LIFT-procedure (ligatie van het intersfincterische fistelkanaal) kan worden geselecteerd als de fistel door de sluitspier gaat. Deze procedure omvat het maken van een incisie over de fistel, het verwijderen van het ontstoken centrum en het vastbinden en hechten van de uiteinden zodat het kanaal wordt gesloten.

Na de operatie zullen artsen over het algemeen pijnstillers en antibiotica voorschrijven om pijn te beheersen en postoperatieve infectie te voorkomen. Bovendien moet de patiënt mogelijk ook regelmatig naar de dokter gaan om ervoor te zorgen dat de anale fistel volledig is genezen.

postoperatieve zorg

Om het genezingsproces te versnellen, zal de arts de patiënt adviseren de postoperatieve wond zelf te behandelen. Voorgestelde behandelingen zijn onder meer:

• Week 3-4 keer per dag in warm water
• Pads dragen op het anale gebied tijdens wondgenezing
• Verhoog vezelrijk voedsel en drink water om constipatie te voorkomen
• Indien nodig laxeermiddelen gebruiken om ontlasting te verzachten?

De patiënt kan zijn normale activiteiten hervatten nadat hij door de arts genezen is verklaard.

Complicaties van anale fistels

Enkele van de complicaties die kunnen optreden als gevolg van een anale fistel of operatie zijn:

• Fecale incontinentie
• Herhaling van anale fistels
• Anale stenose (vernauwing van de anus)

Preventie van anale fistels

Er zijn verschillende manieren om het risico op anale fistelvorming te verminderen, namelijk:

• Handhaaf de reinheid van de geslachtsorganen, anus en het omliggende gebied
• Verander niet van partner bij seks
• Implementeer een gezond en uitgebalanceerd dieet en drink voldoende water
• Neem regelmatig medicijnen en raadpleeg de arts als u lijdt aan ziekten die het risico op anale fistels kunnen vergroten