optimusveterinaria.com

Dysfagie is moeite met slikken. Bij dysfagie zal het proces van het kanaliseren van voedsel of drank vanuit de mond naar de maag meer inspanning en een langere tijd vergen.

Patiënten met dysfagie zullen moeite hebben met slikken, wat gepaard kan gaan met pijn bij het slikken, stikken of hoesten bij het eten en drinken, of brandend maagzuur. Dysfagie kan worden veroorzaakt door verschillende aandoeningen, variërend van een verstopping in de slokdarm, spieraandoeningen, aandoeningen van het zenuwstelsel tot aangeboren (aangeboren) afwijkingen.

Dysfagie hangt nauw samen met het slikproces. In het algemeen worden de volgende 3 stadia van het slikproces beschreven:

orale fase

Deze fase treedt op wanneer het voedsel in de mond zit. Deze fase omvat het proces van het kauwen van voedsel, het verplaatsen van de voorkant naar de achterkant van de mond en het voorbereiden om voedsel af te geven aan de keelholte en de slokdarm (slokdarm).

faryngeale fase

Deze fase omvat 2 hoofdprocessen, namelijk de voortstuwing van voedsel van de mond naar de slokdarm, en de fase van bescherming van de luchtwegen tegen voedsel. Deze fase duurt snel een paar seconden.

slokdarmfase

Deze fase treedt op wanneer voedsel de slokdarm is binnengekomen. Voedsel wordt van de bovenkant van de slokdarm geduwd met een golfbeweging (peristaltiek) die het spijsverteringskanaal de maag moet binnendringen.

Oorzaken van dysfagie

Moeite met slikken kan worden veroorzaakt door verschillende ziekten en aandoeningen, zoals aandoeningen van het zenuwstelsel, spieren of obstructie in de slokdarm. Hier is de uitleg:

• Blokkade of vernauwing in de slokdarm, zoals mondkanker, keelkanker, vreemd lichaam, littekenweefsel van GERD of radiotherapieprocedures, ontsteking van de slokdarm (oesofagitis) of struma
• Aandoeningen van de spieren, die kunnen worden veroorzaakt door sclerodermie of achalasie
• Aandoeningen van het zenuwstelsel, zoals beroerte, dementie, de ziekte van Parkinson, multiple sclerose, hersentumor of myasthenia gravis
• Aangeboren aandoeningen, zoals hersenverlamming of gespleten lip

Bovendien kunnen, volgens de hierboven beschreven stadia van slikken, de oorzaken van dysfagie worden onderverdeeld op basis van de locatie van de stoornis, namelijk:

Orofaryngeale dysfagie

Orofaryngeale dysfagie wordt meestal veroorzaakt door afwijkingen van de spieren en zenuwen in het keelgebied. Deze aandoening kan ook worden veroorzaakt door verschillende ziekten die het zenuwstelsel en de spieren in de doorgang tussen de mond en de keelholte (keel) aantasten, zoals:

• ziekte van Parkinson
• Post polio syndroom
• Multiple sclerose ziekte of (Multiple sclerose)
• Kanker die voorkomt in het hoofd en de nek
• Bijwerkingen van radiotherapie of operatie die zenuwbeschadiging veroorzaken

Slokdarmdysfagie

Deze aandoening wordt meestal veroorzaakt door een verstopping of vernauwing in de slokdarm. Sommige factoren of aandoeningen die slokdarmdysfagie kunnen veroorzaken, zijn:

• Spierspanning in de onderste slokdarm
• Vernauwing van de onderste slokdarm door vorming van littekenweefsel, bijvoorbeeld na radiotherapie, zure refluxziekte, sclerodermie of achalasie
• De aanwezigheid van verstopping in de slokdarm door slokdarmkanker of voorwerpen

Bovendien zal een persoon met de leeftijd meer vatbaar zijn voor dysfagie. Dit komt door van nature voorkomende spierzwakte en een verhoogd risico op het ontwikkelen van aandoeningen of ziekten die dysfagie kunnen veroorzaken.

Patiënten met neurologische aandoeningen hebben ook meer kans op dysfagie dan mensen die geen neurologische aandoeningen hebben.

Symptomen van dysfagie

Spieraandoeningen, blokkades in de slokdarm of neurologische aandoeningen die slikproblemen of dysfagie veroorzaken. Indien verder beschreven, zal een persoon bij het ervaren van dysfagie de volgende klachten en symptomen ervaren:

• Moeite met het doorslikken van eten of drinken
• Pijn bij het slikken
• Eten voelt vast in de keel
• Verstikking of hoesten bij eten en drinken
• Speeksel dat constant naar buiten komt
• Gewichtsverlies door moeite met eten
• Doorgeslikt eten komt er weer uit
• Maagzuur dat naar de keel stijgt
• Maagzuur
• Stem wordt hees
• Gewoontes veranderen, bijvoorbeeld voedsel vaker in kleinere stukjes snijden of bepaalde voedingsmiddelen vermijden

Als dysfagie optreedt bij kinderen, zullen de volgende klachten en symptomen optreden:

• Eten of drinken komt vaak uit de mond
• Frequent braken van voedsel tijdens het eten
• Ik wil bepaalde voedingsmiddelen niet eten
• Moeite met ademhalen tijdens het eten
• Drastisch gewichtsverlies

Wanneer naar de dokter?

Raadpleeg onmiddellijk een arts als u of uw kind moeite heeft met slikken. Vroeg onderzoek en behandeling kunnen complicaties voorkomen, zoals gewichtsverlies, ondervoeding, uitdroging, verstikking of zelfs longontsteking.

Dysfagie Diagnose

Als eerste stap zal de arts de symptomen van de patiënt vragen, inclusief hoe vaak deze symptomen optreden en de medische geschiedenis van de patiënt. Daarna zal de arts de body mass index (BMI/BMI) controleren om te zien of de patiënt ondervoed is door slikproblemen.

Vervolgens zal de arts de patiënt vragen zo snel mogelijk een bepaalde hoeveelheid water te drinken (watersliktest). Registraties van de verkregen tijd en de hoeveelheid ingeslikt water kunnen de arts helpen het vermogen van de patiënt om te slikken te beoordelen.

Om de oorzaak van dysfagie te bepalen, zal de arts verschillende vervolgonderzoeken uitvoeren, zoals:

• Endoscopie, om de toestand van de bovenste luchtwegen te onderzoeken, namelijk de neus naar de keel (nasoendoscopie), of de toestand van de slokdarm naar de maag te onderzoeken (gastroscopie)
• Fluoroscopie, een röntgenonderzoek geleid door een speciale contraststof (barium) om spierbewegingen bij het slikken vast te leggen
• Manometrie, om te zien hoe goed de slokdarm werkt door de hoeveelheid spierdruk in dat orgaan te meten bij het slikken
• Scannen met een CT-scan, MRI of PET-scan om de toestand van de mond tot de slokdarm in meer detail te zien

Dysfagie behandeling

Het belangrijkste doel van de behandeling van dysfagie is om de voedingsinname van de patiënt op peil te houden en te voorkomen dat voedsel in de luchtwegen terechtkomt. Naast het aanpakken van de oorzaak, zijn er verschillende behandelmethoden om een ​​adequate voedingsinname bij patiënten met dysfagie te behouden:

Dieet wijziging

Dieetaanpassing wordt gedaan door de textuur en dikte van voedsel aan te passen aan het vermogen van de patiënt om te slikken, vooral patiënten die moeite hebben met slikken in de orale fase.

Het dieet van de patiënt kan worden aangepast, beginnend met vloeibaar voedsel zoals sap, vervolgens dikker als het slikvermogen is verbeterd, tot vast voedsel, zoals brood of rijst.

Therapieslikken

De sliktherapie bij patiënten met dysfagie wordt begeleid door een speciale therapeut. De therapeut zal tijdens de genezingsperiode leren slikken, zodat de patiënt nog voedsel kan doorslikken. Deze therapie is over het algemeen bedoeld voor patiënten die moeite hebben met slikken door problemen in de mond.

Na het eten

In het algemeen zullen voedingssondes worden ingebracht om de patiënt te helpen aan zijn voedingsbehoeften te voldoen tijdens de orale en faryngeale herstelfase. Naast het helpen om voedsel in het spijsverteringskanaal te krijgen, kunnen voedingsslangen ook worden gebruikt om medicijnen in te brengen.

Er zijn 2 soorten voedingssondes, namelijk nasogastrische sonde (NGT) en percutane endoscopische gastrostomiesonde (PEG). Een NGT-buis wordt door de neus ingebracht en vervolgens in de maag. Terwijl de PEG-buis rechtstreeks in de maag wordt ingebracht via de buitenste huid van de maag.

Verdovende middelen

Het geven van medicijnen aan patiënten met dysfagie wordt aangepast aan de oorzaak van dysfagie. Sommige soorten medicijnen die aan mensen met dysfagie kunnen worden gegeven, zijn onder meer:

• Geneesmiddelen om maagzuur te verminderen, zoals ranitidine en omeprazol
• Medicijnen om stijve keelspieren te verlammen als gevolg van achalasie, zoals botulinumtoxine
• Medicijnen om de spieren van de onderste slokdarm te ontspannen, zoals amlodipine en nifedipine

Operatie

Een operatie om dysfagie te behandelen wordt meestal gedaan als er afwijkingen in de slokdarm zijn. Chirurgie heeft tot doel de vernauwde slokdarm te verbreden, zodat voedsel gemakkelijk kan passeren. Er zijn 2 operatiemethoden die kunnen worden uitgevoerd om de slokdarm te verwijden, namelijk:

• Dilatatie, een medische procedure om het vernauwde deel van de slokdarm te verbreden met een ballon of een businator
• Installatie van een stent, een metalen buis die in de slokdarm kan worden geplaatst om het vernauwde slokdarmkanaal te verbreden

Veranderingen in levensstijl

Om de symptomen die voortkomen uit dysfagie te helpen verlichten, kunnen patiënten hun eet- en leefgewoonten veranderen, zoals:

• Stop met het drinken van alcohol, roken en koffie drinken
• De gewoonte veranderen om minder maar vaker te eten, en voedsel te snijden om het kleiner te maken
• Vermijd voedingsmiddelen die de symptomen verergeren, zoals jam, boter, karamel of sap

Dysfagie Complicaties

Als dysfagie niet goed wordt behandeld, kan dit leiden tot complicaties zoals:

• Ondervoeding
• uitdroging
• Gewichtsverlies door gebrek aan voeding en vochtinname
• Bovenste luchtweginfectie
• Longontsteking