optimusveterinaria.com

Een stuitzwangerschap is een aandoening waarbij het hoofd van de foetus zich in de bovenste baarmoeder bevindt, in plaats van in de onderste baarmoeder nabij het geboortekanaal. Als deze positie van de foetus aanhoudt tot dicht bij de geboorte, moeten zwangere vrouwen een arts raadplegen om een ​​veilige bevallingsmethode te bepalen.

Wanneer de baarmoeder 32-36 weken is, bevindt de foetus zich meestal in een positie die klaar is om geboren te worden, namelijk het hoofd aan de onderkant van de baarmoeder richting het geboortekanaal. Soms bevindt het hoofd van de foetus zich echter nog steeds in de bovenste baarmoeder, ook al nadert het tijdstip van bevalling.

Op basis van de positie van de foetus in de baarmoeder wordt stuitzwangerschap onderverdeeld in 3 soorten, namelijk:

• Frank Breech, wat een stuitligging is waarbij de benen van de foetus recht omhoog naar het hoofd gericht zijn en het lichaam is gevouwen als de letter V.
• Footling stuitligging, wat een stuitligging is met één been gekruist of dicht bij het hoofd, terwijl het andere been naar beneden wijst met de knie gebogen. Deze voet komt er als eerste uit als je een normale bevalling hebt.
• Volledige stuitligging, d.w.z. beide knieën van de foetus zijn gebogen.

Als u een stuitzwangerschap heeft, kunnen zwangere vrouwen zich afvragen of er een gebeurtenis is om de foetus te roteren of dat u moet bevallen via een keizersnede. Kom op, zie de uitleg hieronder.

Alles over zwangere stuitligging

Hieronder volgen enkele dingen die zwangere vrouwen moeten weten over een stuitzwangerschap:

1. Tekenen van stuitzwangerschap die voelbaar zijn

Een stuitzwangerschap kan worden opgespoord door middel van een echografisch onderzoek of een vaginaal onderzoek door een gynaecoloog. Zwangere vrouwen kunnen echter ook voelen of de foetus in de baarmoeder in stuitligging ligt of niet.

Als de foetus in stuitligging ligt, kunnen zwangere vrouwen kortademig worden. Het onderste deel van de ribben van de zwangere vrouw kan ongemakkelijk aanvoelen. Deze aandoening treedt op omdat het hoofd van de foetus onder het diafragma drukt.

Daarnaast kunnen zwangere vrouwen ook een schop in de blaas of onderbuik voelen.

2. Oorzaken van stuitzwangerschap

De oorzaak van een stuitzwangerschap is nog steeds niet duidelijk bekend. Er zijn echter verschillende factoren die het risico op een stuitzwangerschap kunnen vergroten, namelijk:

• Tweelingzwangerschap
• Geschiedenis van vroeggeboorte of eerdere stuitzwangerschap
• Vruchtwater te veel of te weinig
• Abnormale vorm van de baarmoeder of er is een goedaardige tumor in de baarmoeder
• Placenta previa

3. Veranderingen in de positie van de foetus in stuitligging

De positie van de foetus in stuitligging komt vaak voor wanneer de zwangerschapsduur lager is dan 35 weken en deze positie kan vanzelf veranderen.

Echter, nadat de zwangerschapsduur 35 weken heeft bereikt, zal de foetus in omvang toenemen, waardoor het moeilijk voor hem wordt om naar een normale positie te gaan. Als de stuitligging aanhoudt tot de 37e week van de zwangerschap, is de kans groot dat de foetus in die houding blijft.

Als de zwangerschap nog 32-36 weken oud is, zijn er verschillende methoden die kunnen worden gebruikt om de positie van de stuitligging te veranderen naar normaal, namelijk:

Natuurlijke methode

Hoewel natuurlijk, is het niet wetenschappelijk bewezen dat deze methode effectief is om de foetus in een stuitligging terug te brengen naar een normale positie. Enkele natuurlijke methoden die kunnen worden gedaan zijn:

• Hef de heupen en het bekken in rugligging gedurende 10-20 minuten, 3 keer per dag
• Muziek spelen voor de foetus
• Geef een koud kompres op de bovenbuik en een warm kompres op de onderbuik

Het uitvoeren van acupunctuur wordt ook verondersteld om de baarmoeder te helpen ontspannen en de beweging van de foetus te stimuleren. U moet echter een arts raadplegen voordat u acupunctuur probeert tijdens de zwangerschap.

Methode externe cephalic versie (ECV)

EVC mag alleen worden uitgevoerd als de foetus na 37 weken zwangerschap in stuitligging ligt. Deze techniek wordt uitgevoerd door de arts door zijn handen op de buik van de zwangere vrouw te bewegen om de positie van de foetus te veranderen.

Deze methode is echter niet altijd effectief. Zelfs als dit lukt, kan de mogelijkheid van de positie van de foetus om terug te keren naar de stuitligging nog steeds voorkomen. Daarnaast kan de ECV-methode ook verschillende risico's met zich meebrengen, zoals voortijdig breken van de vliezen, het stimuleren van de bevalling en bloedingen in de baarmoeder.

4. Complicaties van stuitzwangerschap

Over het algemeen is een stuitzwangerschap geen gevaarlijke toestand totdat het tijd is voor de bevalling. Als de foetus in stuitligging nog steeds vaginaal wordt afgeleverd, loopt de foetus het risico op geboorteletsel.

Normale arbeid om een ​​stuitligging te baren kan ook langer duren, waardoor de moeder uitgeput raakt. Deze langdurige bevalling kan ook het risico op foetale nood vergroten.

5. De methode van bevalling voor moeders die in stuit liggen

Als de positie van de foetus kan veranderen naar zijn normale positie, kan een normale vaginale bevalling mogelijk zijn. Bepaalde stuitliggingen kunnen nog steeds normaal worden geboren, maar de meeste foetussen in stuitligging worden via een keizersnede geboren.

Een keizersnede wordt als veiliger beschouwd dan een normale bevalling omdat het een lager risico op complicaties heeft. Toch loopt een keizersnede nog steeds het risico complicaties te veroorzaken in de vorm van bloedingen en infecties, en waardoor moeder en baby langer thuis moeten worden behandeld.

Als zwangere vrouwen een stuitzwangerschap ervaren, probeer dan niet in paniek te raken en blijf regelmatig met de arts overleggen. Op die manier kunnen artsen de toestand van de foetus volgen en de veiligste leveringsmethode voor zwangere vrouwen en hun foetussen plannen.