optimusveterinaria.com

Tumormarkers zijn stoffen die in het lichaam te vinden zijn als marker van een tumor of kanker. Onderzoek van tumormarkers wordt over het algemeen uitgevoerd als onderdeel van een onderzoek voor vroege opsporing (screening) van kanker, kankerdiagnose en het bepalen van kankerbehandeling en het succes van kankertherapie.

Tumormarkers zijn een soort stof of antigeen dat door kankercellen wordt geproduceerd. Deze stof kan worden gevonden in bloed, urine, uitwerpselen en andere lichaamsweefsels. Hoge niveaus van tumormarkers kunnen wijzen op de aanwezigheid van ziekte, met name kanker.

Hoge niveaus van tumormarkers geven echter niet noodzakelijkerwijs aan dat er kanker is. Dit komt omdat sommige normale lichaamscellen ook tumormarkers kunnen produceren.

Tumormarkeronderzoek

Onderzoek van tumormarkers wordt meestal uitgevoerd bij patiënten met een risico op kanker, bij verdenking van kanker en bij kankerpatiënten die worden behandeld voor kanker.

Er zijn verschillende redenen waarom onderzoek van tumormarkers belangrijk is, waaronder:

• Detecteer het type, de grootte en het stadium of stadium van kanker.
• Weten of kankercellen zich hebben verspreid naar andere lichaamsweefsels.
• Bepaal de juiste kankerbehandelingsmethode.
• Voorspel het slagingspercentage van de behandeling.
• Volg de voortgang van de resultaten van de kankerbehandeling.
• Detecteer kanker die opnieuw verschijnt nadat de behandeling is voltooid.
• Vroege opsporing van kanker bij mensen met een hoog risico op kanker, bijvoorbeeld mensen met ouders of broers en zussen met een voorgeschiedenis van kanker.

Onderzoek van tumormarkers kan op drie manieren worden gedaan, namelijk urineonderzoek, bloedonderzoek en biopsieën. Het genomen monster wordt opgestuurd naar een patholoog voor analyse in het laboratorium.

Tumormarkers die vaak worden gebruikt bij screening op kanker

Er zijn een aantal tumormarkers die vaak worden gebruikt in laboratoriumtests. Sommige tumormarkers worden gebruikt om slechts één type kanker op te sporen en andere om meerdere soorten kanker op te sporen.

De volgende zijn de meest voorkomende tumormarkers die worden gebruikt bij kankerscreening:

1. CAO (carcino-embryonaal antigeen)

CEA is een tumormarkerstof die wordt gebruikt bij het onderzoek van verschillende soorten kanker, waaronder darmkanker, longkanker, maagkanker, schildklierkanker, alvleesklierkanker, borstkanker, blaaskanker en eierstokkanker.

Naast het opsporen van kanker, heeft het CEA-onderzoek ook tot doel de voortgang van de behandelingsresultaten te volgen en kankercellen op te sporen die opnieuw verschijnen nadat de patiënt de kankerbehandeling heeft beëindigd.

2. AFP (alfa-fetoproteïne)

AFP is een tumormarkerstof die wordt gebruikt bij screening op leverkanker, eierstokkanker en zaadbalkanker. Het gebruik ervan is om de drie soorten kanker te diagnosticeren, het stadium of stadium van kanker te bepalen, het succes van de behandeling te volgen en de genezingspercentages te voorspellen.

3. B2M (Bèta 2-microglobuline)

B2M is een tumormarkerstof die wordt gebruikt bij screening op bloedkanker, multipel myeloomen lymfoom. Het gebruik ervan is om het succes van de behandeling te volgen en de genezingspercentages te voorspellen.

4. PSA (prostaatspecifiek antigeen)

PSA is een tumormarkerstof die vaak wordt gebruikt bij screening op prostaatkanker. Het nut ervan is om te helpen bij het diagnosticeren van prostaatkanker, het volgen van de voortgang van de kankerbehandeling die de patiënt ondergaat en het detecteren van kanker die opnieuw verschijnt na voltooiing van de behandeling.

PSA-spiegels nemen echter meestal ook toe in de aanwezigheid van goedaardige prostaatvergroting (BPH).

5. CA125 (kanker antigeen 125)

CA 125 is een tumormarker die wordt gebruikt om het slagingspercentage van de behandeling van patiënten met eierstokkanker te bepalen. Onderzoek van tumormarkers is ook nuttig om te detecteren of eierstokkanker opnieuw verschijnt na voltooiing van de behandeling.

6. CA 15-3 en CA 27-29 (kankerantigenen 15-3 en 27-29)

CA 15-3 en CA 27-29 zijn tumormarkers die worden gebruikt om de behandelingsresultaten bij borstkankerpatiënten te volgen.

Het gebruik van tumormarkers bij kankerscreening kan variëren, afhankelijk van de aandoening en medische geschiedenis, evenals de symptomen die de patiënt ervaart.

Wanneer de uitslag van het tumormarkeronderzoek een positief resultaat laat zien of er een toename is van het aantal tumormarkers, betekent dit niet dat er definitief kanker bij u is vastgesteld.

Tumormarkers zijn meestal verhoogd bij verschillende andere ziekten, zoals hepatitis, nierziekte, pancreatitis, bekkenontsteking en inflammatoire darmziekte. Tumormarkers zijn ook te vinden bij zwangere vrouwen en mensen die roken.

Bovendien hebben niet alle kankerpatiënten hoge niveaus van tumormarkers in hun lichaam. Als uit de resultaten van het onderzoek blijkt dat de tumormarker in het lichaam laag is, betekent dit niet dat er geen kanker in het lichaam is.

Om kanker te diagnosticeren, is daarom een ​​reeks onderzoeken vereist, bestaande uit lichamelijk onderzoek, radiologisch onderzoek, inclusief röntgenfoto, echografie, CT-scan en MRI, onderzoek van tumormarkers en biopsie.

Om kanker vroegtijdig op te sporen, wordt u geadviseerd een gezondheidsonderzoek te ondergaan of medische controle regelmatig naar de dokter om de paar jaar, vooral als u een risico op kanker heeft. Tijdens het onderzoek zal de arts bepalen welk type tumormarker moet worden onderzocht, samen met andere soorten onderzoeken die nodig zijn.