Multipel myeloom - Symptomen, oorzaken en behandeling

Multipel myeloom is een kanker die de plasmacellen in het beenmerg aanvalt. Plasmacellen zijn een soort witte bloedcellen die functioneren om antilichamen te vormen. Deze kanker wordt over het algemeen gekenmerkt door pijn in de botten.

Multipel myeloom is een vorm van bloedkanker. Deze aandoening treedt op wanneer abnormale (abnormale) plasmacellen buitensporig groeien en zich ontwikkelen en interfereren met gezonde cellen om hen heen.

Deze kankercellen produceren ook abnormale antilichamen. Naast het niet kunnen functioneren om het lichaam te beschermen, kan de ophoping van abnormale antilichamen bepaalde organen, zoals de nieren, beschadigen.

Oorzaken van multipel myeloom

Multipel myeloom treedt op wanneer abnormale plasmacellen (myeloom) in het beenmerg zeer snel groeien en zich ontwikkelen, en schade toebrengen aan gezonde cellen, zoals rode bloedcellen, witte bloedcellen en bloedplaatjes, die zich in de buurt bevinden.

Onder normale omstandigheden zullen plasmacellen antilichamen produceren die het lichaam beschermen (M-eiwit). Wanneer plasmacellen myeloom worden, werken de antilichamen die ze produceren niet zoals ze zouden moeten. M-eiwit hoopt zich uiteindelijk op en beschadigt verschillende organen, zoals de nieren, botten en het zenuwstelsel.

De exacte oorzaak van multipel myeloom is niet bekend. Deze aandoening wordt echter vaak geassocieerd met MGUS (monoklonale gammopathie van onbepaalde betekenis). Naar schatting heeft ongeveer 1 op de 100 mensen met MGUS multipel myeloom.

Er zijn verschillende risicofactoren waardoor een persoon meer kans heeft om multipel myeloom te ontwikkelen, waaronder:

  • Mannelijk geslacht
  • Meer dan 60 jaar oud
  • Een familiegeschiedenis hebben van multipel myeloom of MGUS
  • Overgewicht of obesitas hebben
  • Een voorgeschiedenis hebben van blootstelling aan straling, zoals radiotherapie
  • Een gecompromitteerd immuunsysteem hebben
  • Een voorgeschiedenis hebben van blootstelling aan of contact met chemicaliën, bijvoorbeeld bij oliearbeiders

Symptomen van multipel myeloom

In de vroege stadia voelen mensen met multipel myeloom vaak geen symptomen. Naarmate de ziekte vordert, kunnen echter de volgende symptomen optreden:

  • Botpijn, vooral de wervelkolom, ribben en bekken
  • Makkelijker om botten te breken
  • Makkelijker om besmet te raken
  • Benen voelen zwak tot verdoofd (verdoofd)
  • Gemakkelijk blauwe plekken op de huid, bloedneuzen of bloedend tandvlees
  • Misselijkheid en overgeven
  • Geen eetlust
  • Drastisch gewichtsverlies
  • Bloedarmoede
  • Maagpijn en constipatie
  • Voel je vaak moe en zwak zonder te weten waarom
  • Hoofdpijn
  • Wazig zien
  • Wees versuft en verward

Wanneer naar de dokter?

Raadpleeg onmiddellijk een arts als u de bovengenoemde symptomen ervaart. De symptomen van multipel myeloom zijn vaak atypisch. Het eerste onderzoek heeft tot doel vast te stellen wat de oorzaak is van de klachten die u voelt. Als het wordt veroorzaakt door multipel myeloom, kan een vroege behandeling worden gedaan om complicaties te voorkomen.

Als u risico loopt op multipel myeloom, zoals een familiegeschiedenis van MGUS, moet u: medische controle elke 5 jaar als u 18-40 jaar oud bent of elk jaar als u ouder bent dan 40 jaar. Het is noodzakelijk om uw gezondheidstoestand te controleren.

Als bij u multipel myeloom is vastgesteld, volg dan het therapie- en onderzoeksschema van de arts, zodat uw toestand kan worden gecontroleerd.

Diagnose van multipel myeloom

Om multipel myeloom te diagnosticeren, zal de arts de symptomen van de patiënt vragen, evenals de medische geschiedenis van de patiënt en familie. Daarna zal de arts een onderzoek uitvoeren om tekenen van bloeding te identificeren, zoals blauwe plekken en tekenen van infectie, zoals koorts.

Om de diagnose te bevestigen, zal de arts de volgende onderzoeken uitvoeren:

  • Bloedonderzoek, om bloedarmoede, hypercalciëmie, M-eiwitniveaus, albumineniveaus, bèta-2 microalbumine (B2M), lactaat dehydrogenase (LDH), genetische veranderingen en om de nierfunctie te bepalen
  • Urinetest, om de aanwezigheid van M-eiwit in de urine te detecteren
  • Scans met röntgenstralen, MRI, CT-scans of PET-scans om de botstructuur te bepalen en schade veroorzaakt door multipel myeloom te detecteren
  • Beenmergaspiratie, om het aantal en het uiterlijk van plasmacellen in het beenmerg te controleren, evenals de aanwezigheid van kankercellen in het beenmerg

Het ondersteunende onderzoek wordt ook uitgevoerd op de ernst van de toestand van de patiënt en het soort behandeling dat aan de patiënt kan worden gegeven.

Behandeling van multipel myeloom

Multipel myeloom is niet te genezen. De behandeling wordt uitgevoerd als de patiënt symptomen voelt. De behandeling is gericht op het beheersen van de ontwikkeling van kankercellen, het voorkomen van complicaties en het verlichten van klachten en symptomen. Dit kan met de volgende behandelmogelijkheden:

Verdovende middelen

Vormen van medicijnen voor de behandeling van multipel myeloom kunnen variëren, variërend van orale medicijnen tot injecties. Sommige soorten medicijnen die door artsen kunnen worden gegeven, zijn:

  • Doel medicamenteuze therapie, namelijk geneesmiddelen om de groei van kankercellen (myeloom) te remmen en te stoppen. Voorbeelden van deze medicijnen zijn bortezomib en carfilzomib.
  • Biologische medicamenteuze therapie, een medicijn om het immuunsysteem van de patiënt te versterken, zodat het myeloomcellen kan bestrijden. Voorbeelden van deze geneesmiddelen zijn thalidomide, lenalidomide of pomalidomide.
  • Chemotherapie, een medicijn om cellen te doden die te snel groeien, inclusief myeloomcellen. Chemotherapie wordt vaak gedaan voordat de patiënt een transplantatie ondergaat stamcellen.
  • Corticosteroïden, dit zijn medicijnen om het immuunsysteem te reguleren dat ontstekingen onder controle houdt. Voorbeelden van deze medicijnen zijn prednison en dexamethason.

Naast de hierboven genoemde medicijnen, zal de arts ook enkele ondersteunende medicijnen verstrekken, zoals:

  • Medicijnen om botafbraak te voorkomen, zoals bisfosfonaten
  • Pijnstillers, zoals paracetamol
  • Geneesmiddelen die het bloed verhogen en bloedarmoede behandelen, zoals erytropoëtine

Radiotherapie

Radiotherapie is een therapie waarbij gebruik wordt gemaakt van hoogenergetische stralen, namelijk röntgenstralen, om de groei van myeloomcellen te vernietigen en te stoppen. Deze therapie wordt meestal gebruikt wanneer u myeloomcellen in specifieke delen van het lichaam wilt vernietigen.

Beenmergtransplantatie of stamcellen

Een beenmergtransplantatie is een procedure om abnormale cellen in het beenmerg te vervangen door gezonde beenmergcellen. Gezonde beenmergcellen kunnen afkomstig zijn van stamcellen van patiënten of van donorstamcellen.

Complicaties van multipel myeloom

Als multipel myeloom niet onmiddellijk wordt behandeld, kan dit verschillende complicaties veroorzaken, waaronder:

  • Botaandoeningen, botpijn, poreuze botten en gebroken botten
  • Makkelijk om een ​​infectie te krijgen of vaak ziek
  • Bloedarmoede en trombocytopenie
  • Nierfalen

Preventie van multipel myeloom

Er is geen specifieke preventie voor multipel myeloom. Er zijn echter verschillende dingen die kunnen worden gedaan om het risico op deze aandoening te verminderen, namelijk:

  • Neem regelmatig contact op met uw arts, vooral als u de diagnose MUGS heeft gekregen of een aandoening van het immuunsysteem heeft.
  • Volg de veiligheidsnormen die zijn gesteld tijdens het werken, vooral als u vaak wordt blootgesteld aan chemicaliën.
  • Pas een gezond en uitgebalanceerd dieet toe, vooral door gezond voedsel te eten en een uitgebalanceerde voedingswaarde te hebben.
  • Houd uw gewicht binnen het ideale bereik door gezond te eten en regelmatig te sporten.

$config[zx-auto] not found$config[zx-overlay] not found