optimusveterinaria.com

De exacte oorzaak van baby's in stuitligging is niet bekend. Er zijn echter een aantal factoren die de reden kunnen zijn dat deze aandoening optreedt. Een daarvan is het volume van het vruchtwater dat te veel of te weinig is.

Een stuitligging is een aandoening waarbij het hoofdje van de baby in de baarmoeder omhoog is en de billen/benen omlaag bij een zwangerschapsduur van meer dan 35 weken. Deze aandoening kan worden opgespoord door middel van echografisch onderzoek (USG).

Verschillende factoren die stuitligging veroorzaken

Op een jongere zwangerschapsduur ligt het hoofdje van de baby over het algemeen nog bovenop. Op dit moment heeft de baby nog een klein lichaam waardoor hij zich vrijer in de baarmoeder kan bewegen.

Naarmate de zwangerschap vordert, kan de positie van het hoofdje van de baby langzaam naar het geboortekanaal veranderen en daar blijven. Hierdoor lopen premature baby's meer risico op een stuitligging. Stuitligging baby's kunnen nog steeds normaal worden geboren. In bepaalde gevallen kan het echter raadzaam zijn moeders die zwanger zijn van een baby in stuitligging een keizersnede te laten ondergaan.

Naast prematuriteit zijn er verschillende andere factoren die een baby in stuit kunnen veroorzaken, namelijk:

1. Vruchtwatervolume

Als het vruchtwater te veel is (polyhydramnion), kan de baby nog steeds vrij in de baarmoeder bewegen, ook al is zijn lichaamslengte vrij groot. Omgekeerd, als het vruchtwater te weinig is (oligohydramnion), zal de baby moeite hebben met bewegen of draaien.

2. Tweelingzwangerschap

Hoewel het hebben van een tweeling voor veel mensen een droom is, zal het dragen van een tweeling het risico op stuitligging vergroten. Dit komt doordat de ruimte van de baarmoeder smaller wordt door de aanwezigheid van twee (of meer) baby's tegelijk. Als de baarmoederkamer smal is, wordt het automatisch moeilijker voor de baby om te bewegen.

3. Placenta previa

Placenta previa is een aandoening waarbij de placenta of placenta zich op de bodem van de baarmoeder bevindt, zodat deze een deel of het hele geboortekanaal bedekt. Door de ligging van de placenta op deze manier kan het hoofdje van de baby moeilijk naar het geboortekanaal leiden.

Er zijn veel dingen die het risico van een moeder op placenta previa verhogen, ook als ze een voorgeschiedenis heeft van een operatie aan de baarmoeder of als ze ouder is dan 35 jaar.

4. De aanwezigheid van afwijkingen of complicaties

Als de zwangere vrouw een abnormaal gevormde baarmoeder heeft, zoals een bicornuate baarmoeder of andere complicaties, zoals vleesbomen, is het risico op een stuitligging groter en is het moeilijk om normaal te bevallen.

Verschillende posities en manieren om baby's in stuitligging te behandelen

Er zijn drie soorten babyhoudingen in stuitligging, namelijk stuitligging (stuitligging).openhartige stuitligging), billen-been presentatie (volledige stuitligging), en voetpresentatie (footling stuitligging). Hier is de uitleg:

• Frank Breech is een stuitligging met de billen van de baby dicht bij het geboortekanaal. De toestand van de benen van de baby is evenwijdig aan het lichaam en de voeten bevinden zich nabij het hoofd.
• Volledige stuitligging is een stuitligging met de billen en de voeten van de baby naar het geboortekanaal gericht met de knieën gebogen (zoals een knie-knuffelpositie).
• Footling stuitligging is een stuitligging waarbij een van de voetjes van de baby onder de billen zit. Tijdens het bevallingsproces komen de benen als eerste naar buiten voor het lichaam van de baby.

Eigenlijk zijn er manieren om het hoofdje van de baby op natuurlijke wijze in de richting van het geboortekanaal te laten zakken. Als deze methode niet werkt, kunnen medische maatregelen worden genomen om de positie van de foetus te corrigeren, namelijk: external cephalic versie (ECV).

ECV kan worden uitgevoerd om verschillende stuitliggingen te corrigeren. Deze methode moet worden uitgevoerd door een verloskundige of verloskundige. ECV wordt gedaan door de positie van de baby in de baarmoeder te roteren door middel van massage of nadruk op het oppervlak van de buik van de zwangere vrouw.

Als de ECV-methode niet succesvol is, wordt de bevalling via een keizersnede uitgevoerd. Bovendien mag de ECV-methode niet worden uitgevoerd bij vrouwen die zwanger zijn van een tweeling of afwijkingen in de placenta en baarmoeder hebben.

Een keizersnede is de veiligste stap als ECV niet kan worden gedaan en de foetus nog steeds in stuitligging ligt als het tijdstip van geboorte nadert. Zeker als er stoornissen zijn zoals het verdraaien van de navelstreng. Als dit het geval is, wordt meestal vooraf een keizersnede voorbereid als de stuitdiagnose is gesteld.

De ligging van een baby in stuitligging brengt nogal wat risico's met zich mee, zowel voor de baby zelf als voor de moeder. Met een goede voorbereiding kan dit risico echter worden geminimaliseerd. Daarom wordt zwangere vrouwen geadviseerd om regelmatig contact op te nemen met de verloskundige om de conditie en positie van de kleine te controleren.