optimusveterinaria.com

Pathologie is de studie van ziekte en hoe deze optreedt. Pathologie wordt zelfs de meest elementaire medische wetenschap genoemd. In de medische wereld speelt pathologie een rol bij het helpen van artsen bij het diagnosticeren van verschillende ziekten.

Naast het diagnosticeren van ziekte is pathologie ook nodig om de oorzaak en de ernst van een ziekte te bepalen, te beslissen over passende preventie- en behandelingsstappen en om de effectiviteit van de gegeven behandeling te controleren.

Meer weten over het beroep van pathologiedokter

Over het algemeen zijn er 2 soorten pathologie, namelijk anatomische pathologie en klinische pathologie. In Indonesië worden specialisten die dit vakgebied bestuderen anatomische pathologen (SpPA) en klinische pathologiespecialisten (SpPK) genoemd.

De belangrijkste taak van de patholoog is het diagnosticeren van de ziekte bij patiënten door middel van onderzoeken die in het laboratorium worden uitgevoerd. Het onderzoek omvat analyse van monsterstukken van organen, weefsels en lichaamsvloeistoffen, zoals bloed en urine.

Monsters van weefsel of organen van de patiënt worden meestal genomen door een andere specialist die de patiënt (bijvoorbeeld een chirurg of internist) via endoscopie of chirurgie behandelt. Terwijl bloed- en urinemonsters meestal door laboratoriumpersoneel worden genomen.

Nadat de patholoog het onderzoek heeft afgerond, worden de resultaten van het pathologisch onderzoek opgenomen in het pathologierapport.

Het rapport wordt teruggegeven aan de patiënt en de behandelend arts die door de arts moet worden overwogen bij het bepalen van de diagnose, de ernst van de ziekte, evenals de medische behandelingsstappen om met de ziekte van de patiënt om te gaan.

Reikwijdte van pathologie

Het volgende is de reikwijdte van het werk op het gebied van pathologie in het algemeen per type:

Anatomische pathologie

Anatomische pathologie is een tak van pathologie die ziekte detecteert door monsters van de organen of weefsels van de patiënt te onderzoeken. Onderzoek van het lichaamsweefsel van de patiënt door een anatomische patholoog wordt een biopsie-onderzoek genoemd.

Anatomische pathologen worden vaak gevraagd om vast te stellen of er afwijkingen zijn in de weefsels of cellen van de patiënt, waaronder het diagnosticeren van tumoren of kanker. Uit het anatomische pathologieonderzoek kan worden bepaald of een tumor goedaardig of kwaadaardig (kankerachtig) is, samen met het stadium van de kanker.

Naast kanker kunnen anatomische pathologen ook onderzoeken uitvoeren om andere ziekten op te sporen, zoals infecties, nier- of leveraandoeningen en auto-immuunziekten.

Klinische Pathologie

In tegenstelling tot anatomische pathologie die ziekte detecteert door onderzoek van lichaamsweefsels of organen, richt de tak van klinische pathologie zich meer op het onderzoeken van lichaamsvloeistofmonsters, zoals:

• Bloed
• Urine
• Pus
• Sputum
• Gewrichtsvloeistof
• Beenmerg
• Vloeistof in bepaalde organen, waaronder de hersenen (hersenvocht), longen en buikholte.

Klinische pathologiespecialisten zullen gewoonlijk worden gevraagd om het vloeistofmonster te analyseren om de niveaus van bepaalde chemicaliën te bepalen, zoals niveaus van mineralen, cholesterol, elektrolyten, bloedsuiker, enzymen, antilichamen, tegen bepaalde vreemde stoffen (antigenen) om te bepalen of er een ziekte bij de patiënt.

Verschillende takken van pathologie en hun toepassingen

Naast de uitgevoerde onderzoekstechnieken kan pathologie ook worden onderverdeeld in verschillende takken van wetenschap op basis van het bestudeerde veld, namelijk:

• Cytopathologie

  Cytopathologie is een tak van pathologie die de grootte, vorm en kenmerken van normale lichaamscellen en die met bepaalde afwijkingen of aandoeningen bestudeert. Pap-uitstrijkje onderzoek is een voorbeeld van een onderzoek dat de wetenschap van cytopathologie toepast.

• Forensische Pathologie

  Forensische pathologie is een tak van pathologie die wordt uitgevoerd om het gerechtelijk proces of juridisch onderzoek te ondersteunen. Forensische pathologie wordt vaak toegepast in het postmortem- of autopsieproces.

• Kinderpathologie

  Pediatrische pathologie heeft tot doel afwijkingen of ziekten van kinderen, zuigelingen en adolescenten te onderzoeken.

• neuropathologie

  Neuropathologie wordt uitgevoerd om ziekten te identificeren die de hersenen en het zenuwstelsel in het lichaam aantasten.

• genetische pathologie

  Genetische pathologie wordt gebruikt om ziekten te identificeren die verband houden met genetische aandoeningen of erfelijke ziekten (aangeboren ziekten).

• hematologie

  Deze tak van pathologie wordt ook veel toegepast bij het opslaan van bloed in bloedbanken en bij het matchen van bloed tussen donoren en ontvangers van bloedtransfusies.

• Microbiologie

  Microbiologische pathologie houdt zich bezig met de diagnose van infectieziekten, zoals bacteriële, virale, schimmel- of parasitaire infecties.

• Immunopathologie

  Immunopathologie is een tak van pathologie die de reactie van het immuunsysteem op ziekte bestudeert.

• dermatopathologie

  Deze tak van wetenschap bestudeert dieper over de kenmerken van gezonde huidcellen en weefsels met een problematische huid. Met dermatopathologie kunnen artsen huidziekten diagnosticeren, zoals huidkanker, psoriasis, lichen planus en auto-immuun huidziekten.

Bij het uitvoeren van hun taken werken pathologiespecialisten meer in het laboratorium, zodat patiënten hen zelden persoonlijk ontmoeten. De rol van de patholoog is echter erg belangrijk om artsen te helpen de ziekte van de patiënt te diagnosticeren. Zo kunnen huisartsen of specialisten de juiste behandeling geven.