optimusveterinaria.com

Decompressieziekte is een aandoening die duikers meestal ervaren, met symptomen als duizeligheid, een zwak gevoel van het lichaam, tot kortademigheid. Deze aandoening treedt op wanneer het lichaam veranderingen in water- of luchtdruk waarneemt die te snel zijn, zodat stikstof in het bloed bellen vormt die bloedvaten en orgaanweefsels verstoppen.

Oorzaken van decompressieziekte

Decompressieziekte is het gevolg van veranderingen in druk, water of lucht, die te snel optreden. Tijdens het duiken zal bijvoorbeeld decompressieziekte optreden als het proces van terugkeren naar de oppervlakte niet geleidelijk wordt uitgevoerd, of zonder toepassing van veiligheidsstop (enkele minuten stoppen op een bepaalde diepte) volgens de basisregels van duikveiligheid.

Kortom, het lichaam heeft tijd nodig om zich aan te passen aan veranderingen in druk. Als de druk te snel verandert, zal de stikstof in het bloed bellen vormen die bloedvaten en orgaanweefsels kunnen verstoppen. Dan kunnen geblokkeerde bloedvaten of orgaanweefsel pijn en andere symptomen veroorzaken.

Er zijn verschillende factoren die het risico van een persoon op het ontwikkelen van decompressieziekte verhogen, waaronder:

• uitdroging.
• Directe vlucht na het duiken.
• Obesitas.
• Meer dan 30 jaar oud.
• Heb een hartaandoening.

Symptomen van decompressieziekte

Symptomen van decompressieziekte kunnen van persoon tot persoon verschillen, afhankelijk van de locatie van de blokkade. Veel voorkomende symptomen van decompressieziekte zijn:

• Pijn in de gewrichten.
• Duizelig.
• Lichaam voelt zwak aan.
• Moeilijk om te ademen.
• Uitslag.
• Er zijn delen van het lichaam die tintelend en gevoelloos aanvoelen.

Diagnose van decompressieziekte

Bij het stellen van de diagnose zal de arts vragen stellen over risicofactoren en hoe als laatste te duiken. De arts zal ook de symptomen onderzoeken die verschijnen, de geschiedenis van de ziekte en de toestand van de patiënt als geheel.

Behandeling van decompressieziekte

Bij een spoedbehandeling ter plaatse is de eerste stap om de patiënt in rugligging te leggen. Droog vervolgens het lichaam van de patiënt en verwarm het met een deken als de lichaamstemperatuur daalt. Geef de patiënt indien mogelijk high-flow zuurstof via een masker.

Hyperbare zuurstoftherapie is een methode die wordt gebruikt om decompressieziekte te behandelen. Deze therapie maakt gebruik van een apparaat in de vorm van een speciale buis of kamer die werkt om druk te simuleren. De druk in de buis voorkomt dat de stikstof bellen vormt in het bloed en zet de bellen weer om in een gas dat oplost in het bloed. Het overwegen van hyperbare zuurstoftherapie hangt echter af van de ernst van de symptomen.

Preventie van decompressieziekte

Decompressieziekte is een vermijdbare aandoening. Voor duikers kunnen de volgende maatregelen het optreden van decompressieziekte voorkomen:

• Houd u aan de veiligheidsregels en instructies van de duikinstructeur.
• Overleg met de instructeur over de diepte en duur van de duik.
• Gebruik indien nodig duikcomputer of speciaal gereedschap dat duikers kan helpen de diepte te meten tot aan de resterende duikduur.
• Van toepassing zijn veiligheidsstop of stop een paar minuten op een bepaalde diepte (meestal 4-5 meter), voordat je terugkeert naar de oppervlakte.
• Vermijd vliegen of reizen naar grote hoogten gedurende ten minste 24 uur na het duiken.
• Een persoon die herstellende is van decompressieziekte, wordt aangeraden om niet eerst te duiken, gedurende ten minste 2 weken.
• Vermijd het nuttigen van alcohol voor en na het duiken.
• Vermijd sauna's of warme douches na het duiken.
• Zorg ervoor dat de lichaamsvloeistoffen voldoende of niet uitgedroogd zijn.

Als u aandoeningen heeft met een hoog risico op het veroorzaken van decompressie, zoals hartaandoeningen en astma, duik dan niet totdat u een arts heeft geraadpleegd, omdat er bepaalde omstandigheden zijn waardoor een persoon niet mag duiken.