optimusveterinaria.com

Een van de gebruikelijke manieren om keloïden te behandelen, zijn keloïd-injecties. Bij deze procedure zal de arts corticosteroïden rechtstreeks in de keloïde injecteren, een littekenweefsel dat prominent groeit en breder is dan de oorspronkelijke wond.

Wanneer de huid gewond is, vormen de lichaamscellen van nature littekenweefsel om de wond te bedekken en te genezen. Bij mensen met keloïden groeit dit littekenweefsel echter buitensporig om het wondgebied te overschrijden. Keloïden kunnen eruitzien als roze bultjes met een glad oppervlak.

De meest gebruikte corticosteroïdgeneesmiddelen voor keloïde-injecties zijn: triamcinolonacetonide. Verschillende andere soorten drugs, zoals: 5-fluorouracil en bleomycine, ook te combineren met triamcinolon optimale resultaten te geven. Onderzoek toont aan dat keloïde injecties met triamcinolon geeft goede resultaten in 50-100% van de gevallen, met een recidiefpercentage van slechts ongeveer 9-50%.

Hoe keloïde-injecties werken en effecten

Corticosteroïde medicijnen die worden gebruikt bij keloïd-injectieprocedures kunnen op verschillende manieren helpen de grootte te verminderen en het uiterlijk van keloïden te verbeteren. Hier is de uitleg.

• Corticosteroïden kunnen het ontstekingsproces (inflammatoir) dat optreedt bij keloïden verminderen door de beweging van witte bloedcellen, zoals monocyten en fagocytische cellen, naar het wondgebied te remmen. Dit kan een verergering van keloïde symptomen, zoals jeuk en pijn, voorkomen.
• Corticosteroïden kunnen voorkomen dat bestaande fibroblastcellen meer fibroblasten vormen. Deze fibroblastcellen zijn littekenweefsel producerende cellen.
• Corticosteroïden kunnen de ontwikkeling van keratinocytcellen, die dichte eiwitproducenten in de huid zijn, remmen en de groei van nieuwe huidepitheelcellen in keloïden vertragen.
• Corticosteroïden kunnen de vorming van nieuw collageen in het keloïde weefsel remmen en het werk van het collagenase-enzym bij het afbreken van het reeds gevormde collageen behouden.

Keloid-injectieprocedure

Corticosteroïdgeneesmiddelen worden direct in het probleemgebied geïnjecteerd (intralesionale injectie), namelijk keloïdweefsel. Hier zijn de stappen in de keloïde injectieprocedure:

1. De arts zal de keloïde en het omliggende gebied reinigen met een antiseptische oplossing, alvorens corticosteroïden te injecteren. Dit is om bacteriële infectie op de injectieplaats te voorkomen.
2. Corticosteroïd-geneesmiddelvloeistoffen kunnen met of zonder verdunning worden gegeven. Verdunning kan worden gedaan met behulp van zoutoplossing of verdoving om pijn te verminderen.
3. Corticosteroïden worden met een fijne naald rechtstreeks in de keloïde uitstulping geïnjecteerd.
4. Injecties zullen regelmatig elke maand of om de paar maanden worden herhaald.

Onderzoek toont aan dat keloïden ongeveer 3 weken na de injectie beginnen te verzachten. Binnen een periode van 5 weken beginnen keloïde uitsteeksels te krimpen en worden ze platter.

Bijwerkingen van keloïde-injecties

Hoewel relatief veilig, kunnen keloïde-injecties nog steeds bijwerkingen veroorzaken in de vorm van lokale reacties alleen in het keloïdegebied of bredere (systemische) reacties. Hier zijn enkele van de bijwerkingen van keloïde-injecties:

• Teleangiëctasie, gekenmerkt door het verschijnen van fijne rode strepen in het keloïde gebied als gevolg van de verwijding van de kleine bloedvaten eronder
• Dunner worden en afbraak van huidweefsel en vetweefsel onder de huid (atrofie)
• Veranderingen in huidpigmentatie, zodat de huid op de injectieplaats donkerder of lichter van kleur zal zijn dan de omringende huid
• Bloedingen, wonden en huidinfecties
• Het syndroom van Cushing wordt veroorzaakt door een toename van de hoeveelheid van het hormoon cortisol in het lichaam

Keloïden gaan over het algemeen niet vanzelf weg, ze kunnen zelfs blijven groeien. Daarom, als u keloïden heeft en er vanaf wilt komen, raadpleeg dan een dermatoloog om erachter te komen of uw keloïden kunnen worden behandeld met keloïd-injecties of een andere behandeling nodig hebben.

Om de keloïde niet te verergeren, wordt u bovendien geadviseerd om de keloïde te beschermen tegen blootstelling aan de zon en wrijving met kleding.

Geschreven door:

dr. Irene Cindy Sunur